KAILAN LALAYA ANG PUSO?
Ni Rhea Hernandez
Pinoy poems
Ang kalimutan ka bakit di ko magawa
Pilit iniwawagsi sa isipan bawat ala ala
Dito sa puso ko at isipan hindi mawala
Lagi kong tanong anong gayuma meron ka
Hanggang ngayon alipin mo ang puso ko,sinta
Batid ko naman na mayroon kang mahal ng iba
Bakit kay igsi ng ating kasaysayan aking sinta
Sa maigsing panahon bumuo ng magandang alaala
Sa aking isipan laging tinatanong bakit ikaw pa
Kung puwede turuan ang puso mag mahal ng iba
Bakit nga ba minahal kita ng sobra sobra talaga
Kahit mahabang panahon ang lumipas na sinta
Nadarama ko para sa iyo hindi nag babago talaga
Ikaw pa rin nilalaman ng puso’t isipan di maikaila
Kailan titigil ang pag tibok ng puso ko iyo sinta
Noon ang ating mga pangarap naman ay kay ganda
Bakit bigla kang nag bago nag mahal ka ng iba
Pangarap nating gumuho noong makilala mo sya
Pagdating ng panahon ako ba babalikan mo pa
Kay daming tanong dito sa puso ko bakit ganito
Bakit nga ba mga pasakit nagyayari ang mga ito
Itinatanong sa sarili ko anu naging kasalanan ko
Ang ating matatamis na suyuan nag laho giliw ko
Nasaan ang mga pangako di mag mamaliw sinta
Lahat naglaho na parang bula di ko na madama
Pag ibig ko sa iyo kailan makakalaya sa nadarama
By Rhea Hernandez September 6 /2012
No comments:
Post a Comment