Thursday, April 26, 2012

KAWALAN

KAWALAN

Ni Rhea Hernandez

Pinoy poems




laging nakatingin sa kawalan

lumilipad itong aking isipan

tuwing naalala ang kasawian

pag susuyuan natin nakaraan



puso ko dama ang kapighatian

sa mga sakit nararamdaman

dulot noong ikaw ay lumisan

sa buhay kay laking kakulangan



pinipilit  huwag magkasakitan

pero kailangan kong bitawan

para di tayo magkasubukan

pinipilit kong wag pakawalan



ayaw isipin ang  kalungkutan

kakulangan sa iyong kandungan

kaya pinipilit kong pinupunan

ang nararamdamang kabiguan



pero di ka maalis sa isipan

di kita maalis sa katauhan

ikaw ang aking kahinaan

ikaw din siyang kalakasan



kaya naman kawalan nararamdaman

Malaya naba ako sa ating nakaraan

Bakit ganito aking nararamdaman

May kirot pa akong binabalikan



Kaya ko na bang lumaya sa iyo?

Bakit kay hirap mag isang tumayo!

Kailan makakalimot sa siphayo?

Mga pighati hatid sa puso ko.



Mga alala natin di makalimutan

Mga sumpaan natin nakalimutan

Kaya ngayon tayo’y nasasaktan

Kaya ang mga puso natin sugatan



Mga mata nakatanaw sa kawalan

Nag iisip bakit ngayon nahihirapan

Itong puso kong naging sugatan

Sa iyong paglisan sa ating suyuan

Ni Rhea Hernandez April 26 2012


KAWALAN


KAWALAN

Ni Rhea Hernandez

Pinoy poems




laging nakatingin sa kawalan

lumilipad itong aking isipan

tuwing naalala ang kasawian

pag susuyuan natin nakaraan



puso ko dama ang kapighatian

sa mga sakit nararamdaman

dulot noong ikaw ay lumisan

sa buhay kay laking kakulangan



pinipilit  huwag magkasakitan

pero kailangan kong bitawan

para di tayo magkasubukan

pinipilit kong wag pakawalan



ayaw isipin ang  kalungkutan

kakulangan sa iyong kandungan

kaya pinipilit kong pinupunan

ang nararamdamang kabiguan



pero di ka maalis sa isipan

di kita maalis sa katauhan

ikaw ang aking kahinaan

ikaw din siyang kalakasan



kaya naman kawalan nararamdaman

Malaya naba ako sa ating nakaraan

Bakit ganito aking nararamdaman

May kirot pa akong binabalikan



Kaya ko na bang lumaya sa iyo?

Bakit kay hirap mag isang tumayo!

Kailan makakalimot sa siphayo?

Mga pighati hatid sa puso ko.



Mga alala natin di makalimutan

Mga sumpaan natin nakalimutan

Kaya ngayon tayo’y nasasaktan

Kaya ang mga puso natin sugatan



Mga mata nakatanaw sa kawalan

Nag iisip bakit ngayon nahihirapan

Itong puso kong naging sugatan

Sa iyong paglisan sa ating suyuan

Ni Rhea Hernandez April 26 2012


PAG SINTANG WAGAS


PAG SINTANG WAGAS

Ni Rhea Hernandez

Pinoy poems




Mga nagdaan araw ikaw ang ligaya

Nag bibigay ng kaligayahan at saya

Dito sa puso alang mapagsidlan ligay

Hindi pinaniniwalaan ang  sinasabi nila



Ikaw lang ang nag iisa dito sa puso ko

Pag dating ng panahon papatunayan ko

Pag ikaw ay kapiling anong saya ng puso

Ito ang siya nararamdaman nating pareho



Ang dalawang puso natin nag mamahalan

Walang puwang ang kalungkutan at alitan

Laging nag hahari sa puso ay kaligayahan

Bawat sandali tayo’y mag dadamayan



Ang dalawang nag mamahalan dapat may tiwala

Para maiwasan ang selosan at bangayan tuwina

Ang kalungkutan walang lugar sa pag sasama

Ang dalawang pusong nag mamahalan masaya



Pag lipas ng panahon tayo pa rin mag kasama

Ang puso natin ay mag katugon ang ligaya

Sa lahat ng pag kakataon handang mag paraya

Sa bawat kaligayahan ng bawat isa kinasasaya



Ang mahalaga kung ano ang laman ng damdamin

Kahit dumating ang malaking pag subok kayanin

Sapagkat mag kaugnay ang dalawang puso natin

Sa lahat ito ang mahalaga huwag babalewalain



Ang pag mamahalan siyang nag bibigay saya

Sa pag sasama ang buong paligid nakikisama

Mag bibigay magandang kulay sa atin tuwina

Kahit anong problema kakayanin basta kasama



Sa bawat gawin ikaw ang laging kasangga

Ikaw lang ang mamahalin wala ng iba pa

Nag iisang minamahal ng puso ko talaga

Huwag matakot ikaw lang ninanais kasama



Dahil sa kahirapan kailangan lisanin ka

Sa ibayong dagat doon pumaroon nakibaka

Ngayon masusubukan ang ating pagsasama

Ang dakilang pag mamahalan susubukin na



Sana pag lipas ng panahon di mag bago

Darating ang panahon muling mag tatagpo

Muling ipapadama ang init ng yakap mo

Kahit kailan di lilimot ang dalawang puso



Hindi lilimot kahit ano ang mangyayari

Nandito nag iintay ang puso ko parati

Huwag mangamba puso’t isipan lalagi

Nag mamahal sa iyo kahit ano mangyari



Muling darating panahon magkakatagpo

Hindi na muli pang lalayo sa piling mo

Puro tuwa magiging laman ng puso ko

Sa muling pagtatagpo ng ating pag suyo



Basta lagi mo lang tatandaan ikaw mahal

Mamahalin habang may buhay aking dasal

Lalung tumitibay ang pagmamahalan dahil

Sinusubok ng panahon ang ating pag mamahal              

By Rhea Hernandez April 26, 2012


Friday, April 20, 2012

ANG PAGMAMAHALAN NATIN


ANG PAGMAMAHALAN NATIN

Ni Rhea Hernandez

Pinoy poems




tunay na pag mamahal sa puso nag mumula
hindi mawawala sa kihit sandali sa ala ala
kahit nag iisa ikaw lagi ang kasa kasama
sanay lagi mong tatandaan mahal kita

aking pag mamahal sanay paniwalaan mo
kung sa ngayon tayo mag kalayo dito sa puso
mananatiling nakaukit hindi mag lalaho
laging sasapuso ang mga alala ng pag suyo

ang pag ibig ko sa iyo ay walang hanganan
paniwalaan ang nadarama ko mag pakailanman
kung ngayon ikaw nasasaktan sa aking paglisan

aasahan ko pag dating ng panahon alang iwanan



sa muling pag tatagpo di na muli lilisan

mag tiwala ka di kikita iiwanan kailan man

mag sasama sa hirap’t ginhawa walang iwanan

darating ang panahon iyong paniniwalaan



ang damdamin ko ngayon nasasaktan
pagkat kailangan kong ikaw iwasan

sana iyong maunawaan ang aking dahilan

kahit kailan di ko ito hinangad na ikaw iwan



sa pag dating ng panahon muling mag katagpo

ang pag susuyuan muling uusbong sa puso

muling ipapadama ang mainit na pag suyo

darating araw tayo parang hindi nag kalayo



sapagkat ang ating pag mamahalan totoo

nag sumpaang kahit ano magyari nandito ako

nandiyan ka nag iintay sa aking pag suyo

tunay na pag mamahal nadarama sa iyo



akoy nanalig sa mga pangako mo

hindi ako mawawala sa iyong puso

laging kasasabikan ang pagsuyo mo

pag lalambing na tayo mag kasalo



ang tunay na pag mamahal ipadarama

wagas na pag ibig walang kupas sinta

pangalan mo lang tinatawag sa twina

sapagkat itong puso mahal  ka talaga



paghahawakan ko ang mga pangako

dito sa puso di ka mag lalaho sumpa ko

sanay ganoon ka rin di mag bago totoo

pag mamahalan ng dalawang nating puso

ni Rhea Hernandez April 20, 2012

ANG PAGMAMAHALAN NATIN

Ni Rhea Hernandez

Pinoy poems




tunay na pag mamahal sa puso nag mumula
hindi mawawala sa kihit sandali sa ala ala
kahit nag iisa ikaw lagi ang kasa kasama
sanay lagi mong tatandaan mahal kita

aking pag mamahal sanay paniwalaan mo
kung sa ngayon tayo mag kalayo dito sa puso
mananatiling nakaukit hindi mag lalaho
laging sasapuso ang mga alala ng pag suyo

ang pag ibig ko sa iyo ay walang hanganan
paniwalaan ang nadarama ko mag pakailanman
kung ngayon ikaw nasasaktan sa aking paglisan

aasahan ko pag dating ng panahon alang iwanan



sa muling pag tatagpo di na muli lilisan

mag tiwala ka di kikita iiwanan kailan man

mag sasama sa hirap’t ginhawa walang iwanan

darating ang panahon iyong paniniwalaan



ang damdamin ko ngayon nasasaktan
pagkat kailangan kong ikaw iwasan

sana iyong maunawaan ang aking dahilan

kahit kailan di ko ito hinangad na ikaw iwan



sa pag dating ng panahon muling mag katagpo

ang pag susuyuan muling uusbong sa puso

muling ipapadama ang mainit na pag suyo

darating araw tayo parang hindi nag kalayo



sapagkat ang ating pag mamahalan totoo

nag sumpaang kahit ano magyari nandito ako

nandiyan ka nag iintay sa aking pag suyo

tunay na pag mamahal nadarama sa iyo



akoy nanalig sa mga pangako mo

hindi ako mawawala sa iyong puso

laging kasasabikan ang pagsuyo mo

pag lalambing na tayo mag kasalo



ang tunay na pag mamahal ipadarama

wagas na pag ibig walang kupas sinta

pangalan mo lang tinatawag sa twina

sapagkat itong puso mahal  ka talaga



paghahawakan ko ang mga pangako

dito sa puso di ka mag lalaho sumpa ko

sanay ganoon ka rin di mag bago totoo

pag mamahalan ng dalawang nating puso

ni Rhea Hernandez April 20, 2012

Wednesday, April 18, 2012

LOVE STORY "ROSALINDA"

LOVE STORY  “ROSALINDA”

Ni Rhea Hernandez

Pinoy poems




              Si Rosalinda simpleng buhay lang ang kanyang kinagisnan. Pero nangarap siya makatikim ng kahit kaunting ginhawa. Kasama ang kanyang mga mahal sa buhay. Mabigyan niya ng kaunting ginhawa. Kaya naman napilitan siyang mag trabaho sa ibang bansa. Dito niya naranasan ang pangungulila sa mga mahal niya sa buhay. Lahat ng mga magagandang pangyayari sa buhay niya kanyang binabalikan para lang makalimutan niya ang matinding pangungulila sa mga ito. Lalung laluna ang naiwan niyang kasintahan. Mahal na mahal niya ito at ganoon din ito sa kanya.

              Wala silang pinapangarap na balang araw lumagay sila sa matahimik nabuhay. Pangarap nilang mag pakasal sa darating na panahon. Gusto nilang mapag handaan ang magiging kinabukasan ng magiging mga anak nila. Kaya naman nag sasakripisyo silang mag kalayo sa isa’t isa pang samantala. Malaki ang tiwala ni Rosalinda sa Boyfriend niyan si Rolando. Kaya naman wala siyang alinlangan noong siya makipag sapalaran sa malayong lupain ng mga banyaga. Alam niya na matatag ang kanilang pag mamahalan. Regular ang pag papalitan nila ng mga tawag, at pag uusap sa pamamagitan ng makabagong internet. Salamat na lang mayroon ng yahoo at facebook

              Sa dalas nilang pag uusap parang  nasa Pilipinas pa rin siya. Hindi nag babago ang kanilang mga nararamdaman. Bagkus lalu pa itong pinag titibay ng pag kakalayo nila. Dito nila napatunayan na kahit na mag kalayo sila ang pag mamahalan nila lalung tumitindi. Lalu silang nasasabik sa isa’t isa. Patuloy sa pangangarap na balang araw ikakasal sila at mag kakaroon ng mga anak na siyang  lalung mag uugnay sa kanilang pag mamahalan. Si Rolando ang nag sisilbing kalatas niya para makayanan ang mga hirap at pangungulila sa kanyang mga magulang at mga kapatid. Ang pinapadama nitong pag mamahal siyang nag papalakas ng kanyang loob na kayanin ang mga hirap niyang pinag dadaanan sa pag tratrabaho sa ibang bansa.

              Lumipas ang mga araw at buwan lalung sumisidhi ang kanilang pag mamahalan. Subalit pag kalipas ng isang taon dumalang ang kanilang pag uusap at pag kikita sa internet. Hindi malaman ni Rosalinda kung bakit biglang nag lamig ang kanyang BF sa kanya. Hindi niya malubos maisip bakit nag kakaganito siya. At tuwing mag kakausap sila ayaw nitong mag pakita sa cam. Kaya naman nakuha niyang mag tampo sa kanyang BF. Pero wala siyang magawa. Dahil sa pangungulit ni Rosalinda sa BF niya napilitan itong mag pakita sa cam. Laking gulat ni Rosalinda bakit biglang bumagsak ang pangangatawan nito. Para bang mayroong mabigat na karamdaman. Ito ba ang dahilan kaya dumadalang ang kanilang komunikasyon dalawa. Ayaw niyang mag alala si Rosalinda sa kalagayan nito.

              Tinanong ni Rosalinda kung ano na ang nag yayari sa kanya. Dito niya nalaman na mayroon palang karamdaman si Rolando. Mayroon siyang cancer sa liver at ito ay nasa stage 4 na. Ayaw na sana ipaalam ni Rolando ang kanyang karamdaman. Ayaw din niyan isipin ni Rosalinda na kaya siya di nakakapag on line dahil mayroon na siyang ibang minamahal. Lilisan siya sa mundo na si Rolalinda lang ang laman ng kanyang puso. Hindi niya kayang saktan ang babae kanyang minamahal. Iisa lang ang kanyang iibigin walang iba kundi si Rosalinda. Kaya kung maaari ayaw niya itong mag alala sa kanya. Ayaw niya itong saktan bigyan ng problema habang nasa malayo siya. Gustong gusto ng umuwi ni Rosalinda para alagaan nag kanyang pinakamamahal. Pero hindi niya magawa kasi ayaw ibigaw ng kanyang amo ang pasaporte niya. kailangan daw tapusin niya ang kanyang kontrata.

             

              Araw at gabi walang iba nasa kanyang isipan kundi ang kasintahan nag dadanas ng malubhang karamdaman. Lagi niya naitatanong sa panginoon bakit si Rolando pa ang dinapuan ng sakit na alang lunas. Kay daming dyan na halang ang kaluluwa bakit hindi ito ang binigyan ng malubhang karamdaman. Bakit kung sino pa ang malapit sa Diyos at ubod ng bait siya pa ang nag dadanas ng ganitong karamdaman. Hindi malaman ni Rosalinda kung ano ang kanyang gagawin. Nahahati ang kanyang atensyon. Hindi niya maipokus ang buo niyang pag iisip sa kanyang trabaho. Napapatulala siya turing naiisip niya ang kanyang kasintahan. Panay ang dasal ni Rosalinda sana abutan pa niyang buhay ang lalaking nag patibok sa kanyang puso. Habang lumalakad ang mga araw nasasabik si Rosalinda na makauwi na siya sa Pinas. Para masilayan niya ang lalaking pinakamamahal niya.

              Patuloy ang kanilang ugnayan sa pamamagitan ng facebook. Tuwing makikita niya si Rolando unti unti na  itong pinapanawan ng lakas. Halos hindi na nga niya ito makausap ng matagal at nakakaramdam na ng pag hihina. Malakas ang paniniwala ni Rolando na gagaling siya mag hihimala ang langit. Bibigyan pa siya ng mahaba habang araw para mabuhay. Kahit minsan pag sumusumpong ang sakit na nararamdaman nakakagat na lang niya ang kanyang mga labi upang tiiisin ang sakit na kanyang nararamdaman. Walang gabi na hindi tumutulo ang kanyang mga luha. Mga impit na dalangin na sanay mawala na ang sakit na kanyang dinadanas.

              Lumipas ang mga araw at buwan dumating na ang pinakahihintay ni Rosalinda ang katapusan ng kanyang kontrata. Kaya noong huli silang mag usap ni Rolando kaunting tiis na lang at mag kikita na muli sila. Pilitin mong huwag bumitiw. Pang hawakan mo ang ating pag mamahalan ang sabi ni Rosalinda. Intayin mo ako malapit na akong umuwi. Isang kiming ngiti ang ibinigay ni Rolando sa kanya. Huwag kang mag alala lumalaban ako. Mag sasama pa tayo ng matagal. Iintayin ko ang iyong pag babalik. Matitikman ko ulit ang iyong mga labi at yakap. Mga halik na punong puno ng pag mamahal. Lagi mong tatandaan Rosalinda ikaw lang ang babae dito sa puso ko. Babaunin ko ang ating pag mamahalan hanggang sa aking kamatayan. Ganyan kabusilak ang aking pag mamahal sa iyo. Dangan nga lang hindi tayo sinuwerte. Nag karoon ng hadlang ang ating pag mamahalan. Ang tadhana na ang nakialam sa ating wagas na pag mamahalan.

              Umaagos ang mag luha ni Rosalinda hindi niya mapiglan ang kusang pag laglag sa kanyang mga mata. Parang alang katapusan ang sakit na kanyang naramdaman. Hindi niya kung kailan niya makakayanan na tignan ang lalaking kanyang iniibig sa ganoong kalagayan. Dumating na ang araw na ang pag babalik ni Rosalinda sa Pilipinas. Noong sumapit sya sa airport parang gusto na niyang liparin ang kinalalagyan ng lalaking kanyang minamahal. Sa wakas makikita na niya ang lalaking kanyang ninamahal. Hindi niya alam kung bakit ganoon na lang ang kanyang kaba sa kanyang dibdib. Bakit kabadong kabado siya sa mga sandaling iyon. Kaya naman bago pa siya umuwi sa kanyang mag magulang kay Rolando muna siya tumuloy. Gusto muna niya makita ang lalaking kanyang minamahal.

              Pero pumapasok pa lang siya sa pintuan nag tataka na siya kung bakit marami tao sa bahay nila. Nandoon ang kanyang malalapit na kamag anak. Noong pumapasok siya halos lahat ng mga nandoon ay nag bubulungan. Nag tataka man siya ang una niyang hinanap ang kanyang mahal. Ang ina ni Rolando ang sumalubong sa kanya. At ang sabi nasa room ito at iniintay siya sa kanyang pag dating. Parang may mga pakpak ang kanyang mag paa sa  pag pasok ng kuarto ng kanyang minamahal. Nakita niya ito na nakahiga sa isang kama. At ang sabi ng kanyang ina Rolando nandito na si Rosalinda. Di ba ang tagal mo na siyang iniintay sa kanyang pag dating. Idinilat ni Rolando ang kanyang mga mata. At pilit itinataas ang kanyang ulo sa para salubungin ang babaeng kanyang minamahal. Unti unting lumapit si Rosalinda sa kanyang kasintahan. At sabay yakap at halik dito at kinamusta siya. Isang ngiti ang namutawi sa kanyang labi. At isang mahinang bulong ang kanyang sinambit. Kay tagal kitang inintay sa iyong pag babalik. Ngayon nandito ka na matiwasay na ang aking kalooban.  Handa na ako sa anu pa man. Kaya ko ng tangapin ang aking kapalaran sa mga sandaling ito. Panay agos ng luha ni Rosalinda habang pinakikingan ang mga sinasabi ni Rolando. Kahit hirap na hirap ito sa pag sasalita pinilit niyang tapusin ang kanyang sinasabi. Alam ni Rosalinda na kay tagal inintay ng kanyang kasintahan ang kanyang pag babalik.  Pag katapos ng mga pamamaalam ni Rolando. Hiniling nito na sana minsan pa gawaran siya ni Rosalinda ng isang halik at yakapin siya ng mahigpit.

              Dali daling tumalima si Rosalinda sa kahilingan ni Rolando. Habang yakap yakap ni Rosalinda si Rolando hinigit nito ang kanyang balikat. Isang napakalakas na sigaw ang namutawi sa bibig ni Rosalinda. Hindi niya akalain na sa kanyang pag babalik siyang araw ng kamamatayan ng lalaking pinakamamahal niya. Sa kanyang mga bisig ito malagutan ng hininga. Sadya lang initay ni Rolando ang kanyang pag babalik para makapag paalam. Hindi mabitiw bitiwan ni Rosalinda ang kanyang si Rolando. Hindi niya matangap na wala na ito. Kay tagal niyang inasam na mag kakasama sila sa kanyang pag babalik bakit ito ang naging pasalubong sa kanya. Ang huling araw niya sa mundong ibabaw. Kay sakit ni hindi niya naalagaan ang lalaking kanyang minamahal.

              Umuwi lang sandali si Rosalinda upang ipabatid sa kanyang mga magulang na dumating na siya. At upang mag paalam na din na habang nakaburol si Rolando doon muna siya sa burol nito. Sasamahan  niya ito hanggang sa kanyang  huling hantungan. Halos di niya iniiwan ang kabaong ni Rolando. Halos ayaw niyang malayo man lang sa kabaong nito. Hindi mapatid ang kanyang mga luha sa pag agos. Bakit napakalupit ng kapalaran. Bakit hindi man lang binigyan sila kahit ilang araw na mag kasama. Bakit kailangan sa araw mismo ng kanyang pag babalik saka ito pumanaw. Kay daming tanong pero wala siyang makapang kasagutan. Ang pinag papasalamat na lang niya kahit papaano nakapag paalam ito sa kanya. Na intay siya marami ang nag bubulong bulungan na sadya kay laki nagagawa ng pag mamahal. Kay tagal din nilabanan at nag tiis ng hirap at sakit si Rolando.  Para lang makapag paalam ng personal sa kanyang minamahal.

              Sa ganitong mga sandali muling bumabalik sa kanya ang mga alala noong hindi pa siya nag aabroad. Damang dama niya ang pag mamahal ni Rolando noon. Ang pag aalaga sa kanya. Sa walang sawang pag paparamdam kung gaano siya kamahal nito. Ang pagiging gentleman nito sa bawat sandali. Ang kanilang  pamamasyal sa kahit sa Luneta lang. kasi kapwa silang walang pera. Naipadama ni Rolando kung gaano siya kamahal nito. Kahit noong mag paalam siya na mag tratrabaho sa abroad hindi ito tumutol. Bag kus sinuportahan pa siya sa kanyang ambisyon. Kahit na mag kalayo sila hindi ito nag kulang. Naging madalang lang ang kanilang kommunikasyon noong may sakit na ito.

              Kahit na nga banana que o kaya kamote que at gulaman at sago ang kanilang miyenda masaya sila at maligaya. Bumubuo sila ng mga pangarap kung ilang anak ang kanilang gagawin. Tama na nga daw ang dalawa kasi mahirap ang buhay. Para daw mabigyan nila ng magandang kinabukasan. Ayaw nila na mag aanak sila pero di naman nila kayang pag aralin at mabigyan ng tamang pag aaruga. Mag sisikap sila para sa kanilang kinabukasan. Paano pa ngayon matutupad ang mga panagrap na iyon . pumanaw na siya bago pa mag karoon ng katuparan ang mga pinapangarap nila.

              Sa araw ng libing ni Rolando halos himatayin si Rosalinda. Nag tataka man ang ilang mga nakilibing kung sino siya. Pero malakas ang bulong bulungan na siya ang kasintahan ni Rolando. Marami ang nag tataas ng kilay alam niya. akala mo asawa siya kung umasta. Samantala kasintahan lang naman siya. Pero ang mga ito di niya pinapansin sapagkat mahal na mahal niya ang lalaking ito. Hindi niya alam kung kailan siya makakarekober sa pag kawala ng lalaking kanyang minamahal. Hindi niya alam kung paano na ang mabuhay na wala si Rolando. Alam niya kahit kailan hindi na niya makikita pa ang lalaking nag bigay sa kanya ng isang libo at isang laksang kaligayahan sa buhay. Paano nga ba ang mabuhay na wala na siya. Paano nga ba mangarap kung wala na ang katuwang mo sa pangangarap. Paano nga ba mabuhay muli na wala na ang nag bibigay kulay ng buhay mo.

              Pag kawala ni Rolando para na rin nawala ang kaligayahan niya. hindi niya alam kung paano siya muling tatayo sa at mag move on. Paano nga ba niya haharapin ang kanyang kinabukasan ngayon wala na ang kanyang pinakamamahal. Ilang araw din na kulong sa kanyang kuarto si Rosalinda. Gusto niyang mag isa para gunitain ang mga magagandang pinagsamahan nila ni Rolando. Sa mga pakiusap ng mga magulang niya at napag isipan niya hindi magiging maligaya si Rolando kung nasaan  man ito kung hindi siya mag move on. Alam niya na hindi matatahimik ang kanyang kaluluwa hanggang hindi niya hinaharap ang kanyang kinabukasan. Kahit siguro nabubuhay si Rolando hindi papayag ito na mag mukmok na lang siya sa kanyang kuarto. Kaya nag desisyon muli si Rosalinda na mag apply muli ng trabaho sa ibang bansa. Ito ang kanyang naisip upang kahit papaano makalimot siya sa pag kawala ng kanyang kasintahan.

              Sana sa pag dating ng araw matuto muli siyang umibig at mag mahal. Sana makatagpo muli siya ng isang lalaki katulad ni Rolando na minahal siya ng lubusan. Hindi nag tagal muling nilisan ni Rosalinda ang bayan kanyang sinilangan. Nakipag sapalaran siyang muli. Mag susumikap siya para pag handaan ang kanyang kinabukasan. Alam niya darating din ang panahon muli siyang mag mamahal pero hindi pa lang sa ngayon. Darating din ang tamang lalaki para sa kanya. Hindi siya nawawalan ng pag asa. Habang nabubuhay alam niya mayroon pag asa. At pag dumating ito alam niya magiging maligaya si Rolando para sa kanya. Alam niya lagi siyang binabantayan nito para lagi siyang ligtas sa mga kapahamakan. Siya ang mag sisilbing guardian niya sa bawat kanyang ginagawa. Alam niya na kahit wala na ito sa piling niya hindi siya pababayaan nito.

              Dito nag tatapos ang dalisay na pag mamahalan nila Rosalinda at Rolando. At sana nagustuhan ninyo ang natatangi nilang pag mamahalan. At sana naging inspirasyon ninyo ang klase ng pag mamahal na namagitan sa kanilang dalawa.

THE END…. Copyright by: Rhea Hernandez April 18, 2012

Thursday, April 12, 2012

NGITI SA MGA LABI

NGITI SA MGA LABI

Ni Rhea Hernandez

Pinoy poems




pag aking pinag mamasdan ang mga labi

parang sa puso mo nanggagaling ang ngiti

nakakalimutan ko ang nadaramang pighati

sobra sobrang kaligayahan ang nag hahari



pag pinagmamasdan ka puso ko natutuwa

mga ngiti sa iyong labi ay makakahalina

parang mga bulaklak sa hardin nag aanyaya

humahalimuyak ang bango sa tuwi tuwina



walang katumbas na halaga ang dulot mo

ang handog mong kaligayahan sa puso ko

pag mamahal na dumadaloy walang hinto

sa piling mo giliw aking  laging natatamo



ang mga labing kay sarap halikan

araw at gabi pinapangarap mahalikan

lalu na iyong iniaalay sa aking harapan

mapupulang labi aking kinasasabikan



ikaw ang nagbigay kulay sa kapaligiran

nga ngiti mo’y siya kong kaligayahan

nag bibigay ng buhay sa aking kalungkutan

mga halakhak mo siya kong kinasasabikan



huwag mo sana ako’y iyong pagtawanan

nag sasabi lang ako sa iyo ng katotohanan

ikaw ang nag bigay ng lakas at kahinaan

kailan ko kaya matatagpuan ang kalayaan



kailan ang puso ko iyong  maiintindihan

aking pangarap sa humimlay syo kandungan

dito ko mararamdaman ang kapayapaan

huwag mong iiwasan kung ano kapalaran



pag aking nasasamyo ang iyong bango

ang pag tibok ng aking puso humihinto

pero huwag mag alala di ako hihinto

sa pag asam na makapiling kang totoo



tuwing natatanaw mga ngti sa iyong labi

hindi mawawalan ng pag asa mangyayari

mga minimithi sa labi mamumutawi

sa aking puso laging mananatili nakangiti

copyright by Rhea Hernandez 4/12/12


Wednesday, April 11, 2012

KAHAPON

KAHAPON

Ni Rhea Hernandez

Pinoy poems




Kay lungkot lingunin ang kahapon

Maalala mo ang magagandang pag kakataon

Mga nag yari sa buhay na pinagdaanan mo noon

Sa gunita na lang masarap balikbalikan ngayon



Madalas mong itanong bakit tayo ganito ngayon?

Kay ganda ng ating pinagsamahan simula noon

Mga ligayang lumipas saan na nga ba pumaroon

Bakit bakas ng pag susuyuan na lang ang naroon.



Ang buong akala ko noon walang dapit hapon

Sa pag iibigan di akalain dumating ang panahon

Na kinatatakutan ko noon mawala ka at maglimayon

Sisikat pa ba ang bukang liwayway sa buhay ko ngayon



Bakit kay hirap balikan ang mga araw na masasaya

Maibabalik pa ba ang dating kahapon pagsasama

Mga ngiti sa labi at kislap ng mga mata biglang nawala

Ang buhay ko dina tulad ng dating masaya sa tuwina



Bakit nga ba kay ilap makamtam ang tunay na ligaya

Wala na bang paraan para umasam ng kaunting pag asa

Ang mga pag sisikap ginawa para sa magandang umaga

Pero sadya kay daming balakid ang maging maligaya



Anu ba ang naging kasalanan at iyong kinalimutan

Ang mga masasayang kahapon kay sarap balikan

Kay dami na nating pinagsaluhan ating nakaraan

Mga gunitang na siya pinagdaanan atin samahan



Ang buhay ko sa iyo lang umikot noon at kasalukuyan

Bakit hindi mo ako tinuruang malayo ng tuluyan

Bakit kinakailangan saktan mo ang pusong sugatan

Bakit kay daming tanong nitong pusong luhaan



Hindi ako mabubuhay kung mawawala ka ng tuluyan

Ngayon batid mo na huwag mo sanang pag tawanan

Mga pag yayakapan aking itong kinasasabikan

Matitikman ko pa ba na ikaw aking mahawakan



Isa na lang itong malungkot na kahapon sa buhay

Mga alala sa gunita ko na lang laging dumadaloy

Mga hinaing ng kahapon sa puso’t isipan nanaghoy

Buhat noong mawalay ang buhay naging malumbay

Copyright by Rhea Hernandez  4/11/12


LOVE STORY "NANCY"

LOVE STORY  NANCY

Ni Rhea Hernandez

Pinoy poems


              ang kuwento ko sa inyo ngayon ang buhay ng isang umibig ng tapat pero anu ang kanyang napala. Sana kapulutan ninyo ng aral  ang kuwento ni Nancy. At sana huwag pamarisan ninoman. Ang aking ikukuwento isang tunay na pangyayari sa isang kaibigan sa facebook na nag papatago sa pangalang Nancy. Ayaw niyang mag pakilala at ayaw niya na pag kuwentuhan pa ng mga kaibigan ang nag yari sa kanyang buhay.

              Si Nancy  3rd year palang sa high school natuto na siyang umibig at nag mahal sa lalaking  kauna unahang pag kakataon nag patibok sa kanyang puso. Labis labis ang nadarama niyang pag ibig para kay Louell at ganoon din ito sa kanya. Hanggang mag aral sila sa kolehiyo sa iisang school sila napasok. Sa UP Diliman sila nag aral na pareho. Laking tuwa nila na pareho silang nakapasa at doong nag tapos ng kanilang kurso. Iisang kurso ang kinuha nila para lagi pa rin silang mag kasama. Halos ayaw na nga nilang mag hihiwalay pa. kung puede nga lang sa iisang bahay na sila tumira. Pero ok na rin sa kanila ang mag hapong mag kasama sa school. Isang mapag mahal na boyfriend si Louell. Maalalahanin halos wala ng mahihiling pa si Nancy. Kasi ba naman binigyan siya ng isang guapo na at napakabait pang boyfriend.

              Si Nancy nabibilang siya sa isang pamilya na nabigyan ng suerte sa pamumuhay. Ipinanganak siyang halos nasusunod niya ang lahat ng kanyang maibigan. Kasi ba naman mayroon ikakaya ang kanyang mga magulang. At si Louell ganoon din nabibilang sila sa above average na pamilya. Kaya naman hindi sila nakaranas na mag hirap sa pamumuhay. Iisang course ang kinuha nila ang accountancy. Sabay  din silang nag tapos sa pag aaral. Masayang masaya sila at nakapag tapos sila ng walang naging problema. Dahil nag iisang babae sa tatlo na mag kakapatid kaya naman sunod lahat ang kanyang kapritso sa mga ito . Dilang nag iisang babae hindi lang yon  kundi  si Nancy siya pa ang bunso sa lahat. sabi nga ng marami napaka suerte daw ni Nancy at nag karoon siyang pamilya na mapagmahal sa mga anak nila kaya naman si Nancy napaka ligaya niya.

              Pag ka graduate nila sa kanilang kurso naging masaya silang pareho. Parehas silang natangap agad sa trabaho. Pareho silang naging teller sa banko. Si Nancy BDO branch sa Makati at si Louell naman sa BPI sa Pasay siya napasok. Naging masaya ang kanilang pag sasama. Ni minsan di naramdaman ni Nancy na tumingin sa ibang babae si Louell. Ramdam na ramdam niya na mahal na mahal siya nito. Kaya naman noong 2005 nag desisyon na silang lumagay sa magulo pero tahimik na buhay. Ikinasal sila na at lipos ang kanilang kaligayahan. Anong ligaya ng dalawa sa wakas mag kakasama na sila sa iisang bubungan. Pag sasaluhan na nila ang isang libo isang kaligayahan.  Ang kanilang matagal ng pinapangarap ay nag karoon na ng katuparan. Ang makasal sila na kay tagal nilang pinag handaan at inasam.

              Buhat noong ikasal sila nangarap silang mag karoon ng mga anak. Sa mga unang taon ng kanilang pag sasama hindi sila binayayaan ng anak. Ok lang din sa kanila pakiramdam nilang parang lagi silang bagong kasal. Masayang nag sasama kahit hindi pa rin sila binibiyayaan ng anak. Ang kanilang pagiging sweetness sa bawat isa hindi nababawasan. Sa kaiintay nila ang kanilang inaasam na anak ay dumating noong taong 2009. kahit anong problema ang dumating sa kanila lahat ay kanilang napag tatagumpayan lutasin. Lalung naging matibay ang kanilang pag sasama ng dumating ang anghel ng kanilang buhay. Ito ang nag bigay ng kompletong kaligayahan sa kanilang pag sasama. Lalung naging matatag ang kanilang relasyon ng dumating ang kanilang munting anghel. Lalu sila naging masaya dahil sa pag dating ng una nilang supling.

              Sa kanilang pag sasama walang masasabi si Nancy. Talagang pinapadama niya na masaya siya sa piling ni Louell. Sinikap niyang maging isang butihing may bahay kay Louell. Siya lang ang lalaking kanyang minahal ng lubusan. Si Louell lang ang nag iisang naging BF niya buhat noon siya nag dalaga. At ang kanilang mga pamilya ay tunay na mag kakaibigan kahit noong sila mga bata pa. kahit ubod ng ganda ni Nancy at maraming kabinataang nag tangkang ligawan siya naging matapat siya kay Louell. Hindi karaniwan ang kagandahang taglay ni Nancy bakit kanyo lumalaban siya sa mga beauty pagent minsan natatalo at minsan di nakakamit niya ang korona. Kahit ba maliitan beauty contest ito. Sabagay si Louell guapo din siya halos sabi nga ng marami makalaglag panty daw ang angking kaguapuhan nito.

              Sa mahabang panahon si Louell lang ang kanyang minahal sa kanya lang umiikot ang kanyang mundo. Nag pakasawa din sila bilang isang single. Ayaw nila na matali agad at gusto nilang maranasan ang nararanasan ng iba ang buhay dalaga at binata. Kaya naman noong mag pakasal sila nasa hustong gulang na sila. Kaya naman noong ikasal si Nancy ay 27 yrs old na siya. Kaya noong mag pakasal sila nasunod nilang lahat ang kanilang pinapangarap na kasalan. Isang engrandeng kasalan. Mayroong kaya ang kanilang mga magulang at sila mismo marami na rin silang ipon kaya stable na ang kanilang buhay noong mag pakasal sila.  Sa Hongkong pa sila nga honeymoon regalo ng kuya ni Nancy. Hindi mailarawan ang sayang nararamdaman nila noong sila’y ikasal. 

              Kahit kaya nilang mag bayad ng isang kasambahay hindi kumuha si Nancy. Gusto niya personal niyang pag silbihan si Louell. Kaligayahan na niya ang asikasuhin ang personal na pangangailangan ng kanyang asawa. Kahit pagod sa mag hapong trabaho masaya pa rin siyang pinag sisilbihan ang kanyang asawa. Pinilit niyang maging isang butihing may bahay. Sinusigurado  niya na hindi napapabayaan ang pangangailangan ni Louell bilang isang lalaki. At pag weekend mag katulong pa silang mag asikaso sa loob ng kabahayan . katukatulong si Louell sa pag lalaba at pag lilinis ng bahay. Akala mo sila nga lalaro lang ng bahay bahayan. Kahit may asawa na si Nancy gusto ni Louell ay laging nakaayos ito. Kaya naman naging pala ayos si Nancy. Gusto lagi ni Louell  na lagi siyang maganda sa paningin niya at sa ibang tao. Kaya naman sinisikap niyang huwag mag mukhang losyang.  After ng anim na taong pag sasama  noon lang sila nabiyayaan ng malusog na isang sanggol. Saka sila kumuha ng isang yaya para sa kanilang baby. Pero ito ay stay out pag dating nila galing trabaho mag papaalam na ito at mag take over na si Nancy. Sinikap ni Nancy na walang mabago sa kanya at sa pag aasikaso sa kanyang asawa at anak. Pinipilit pa rin niyang maging sexy sa paningin ng kanyang asawa.

              Pero sa buhay ng mag asawa mayroon dumarating na matinding pag subok. Ito ang hindi nakayanan ni Nancy. Noong nakaraang October 2011 dito nag umpisa ang mga kalbario  sa buhay ni Nancy. Ang lahat at ngiti sa kanyang mga labi ay napawi. Hindi na niya alam kung paano na ang ngumiti at tumawa. Nakalimutan na ng kanyang puso kung paano ito. Nalambungan na ng makapal na ulap ang kanilang pag sasama. Hindi akalain ni Nancy na kayang gawin ni Louell ang mga ito sa kanya ang akala niya isang perpektong asawa ang kanyang si Louell. October noong mag paalam si Louell na mag babakasyo sa Boracay na ang kasama ng mga kaibigan. Sa loob ng 10 days sila mag stay sa Boracay. Walang kahina hinala si Nancy ng mga sandaling iyon. Kaya naman pinayagan niya ang kanyang asawa sa pag babakasyon. Iniisip ni Nancy baka gusto lang makahinga at makalanghap ng sariwang hangin ang kanyang asawa. Baka naninibago lang ito sa pag babago ng kanilang sistema . dahil after 6 yrs na silang dalawa lang ang laging mag kasama at lahat ng atensyon niya sa   kanyang asawa. Subali ngayon nahahati na ito sa dalawa sa asawa niya at sa anak. Iniisip niya na naiintindihan siya ni Louell kaya mas mahabang oras ang ibinibigay niya sa kanilang anak.

              Alam niya na mahilig sa tubig at beaches ang kanyang asawa kaya naman ok lang siya na maiwan sila ng kanyang anak . tutal naman wala pang kamalay malay ang kanilang baby. Kung isasama pa nila sa kanilang kapritso. Hindi akalain ni Nancy na mayroong ginagawang milagro ang kanyang magaling na asawa . pero sa hindi niya inaasahan. Ang kanyang isang pinsan na nag bakasyon din sa Boracay kasabay ng kanyang asawa at ito ay sobrang malapit sa kanya. Ito ay si Rea nag kataon lang na nahuli niya ang pinag gagawa ng asawa ng kanyang pinsan. Ayaw niyang maniwala na kayang gawin ng kanyang bayaw ang mga ito. Alam niya kasi sukdulan hanggang langit ang pag mamahalan ng dalawa. Nag kataon lang kaya o pinag tiyap ng isang pag kakataon ang dumating. Kaya natuklasan ang pag luluko ni Louell.

              Si Rea na pinsan ni Nancy nag punta din sa Boracay  kasama ang kanyang mga kaibigan. Parang pinag tiyap na iisang resort ang kanilang tinutuluyan at mag kalapit pang cottage. Hindi alam ni Rea nasa bakasyon ang asawa ng kanyang pinsan. At dito rin sa Boracay. Pero unang dumating sila Louell doon ng apat na araw. Parang sinadya ng pag kakataon na mag kalapit sila ng cottage . laking gulat pa ni Rea noong matanawan niyang nag lalakad si louell sa pasilyo ng cottage  Noong una ang buong akala niya kahawig lang ng asawa ng kanyang pinsan. Pero naging interesado siya kung ito nga si Louell. Noong kanya na itong lalapitan at babatiin nakita niyang maykasama itong babae. Kaya naman siya dumistansya ng makita niyang nakayapos sa baywang ng kanyang bayaw ang babae. Pero hindi siya sure na 100% nga ito ang asawa ng kanyang pinsan. Kaya naman tinawagan niya si Nancy kungwari nangangamusta lang siya at kanyang itinanong kung nasaan ang kanyang bayaw na si Louell. Noong sabihin nasa Borakay ito ang nag babakasyon kasama ang mga kabarkada doon nakasiguro si Rea na ito nga ang asawa ng kanyang pinsan. Hindi muna niya sinabi nakita niya ang asawa nito na may kasamang babae sa Boracay. At hindi din niya sinabi nasa Boracay din siya. Gusto niya kumuha muna ng ebidensya na nakita niyang  hindi kaibigan ang kasama ng asawa niya kundi ang kanyang kulasisi.

              Noong nakasiguro siyang si Louell ang nakita niya halos inubos niya ang kanyang mga oras sa pag subaybay dito. Nag kalap siya ng mga katibayan para mayroon siyang maipakita sa kanyang pinsan. Kitang kita niya na akala mo mag asawa ang nasa kabilang cottage. Tanaw na tanaw niya nag tatawanan ang mga ito ang nag yayakapan. Kahit na nga nag aagaw dilim na noon kitang kita parin ng malinaw kung ano ang mga ginagawa ng dalawa. Nag puputok man ang kanyang kalooban ala siyang magawa. Kailangan mag ipon muna siya ng ebidensya sa mga nakikita niya. Nag haharutan nag hahalikan nag lalambingan. Doon na niya nakasiguro na hindi lang kaibigan ang kasama nito kundi mayroon itong relasyon sa isa’t isa. Sa kanyang nakikita muli niya naalala ang kanyang pinsan . walang kaalam alam na niloloko na siya ng kanyang asawa. Ang buong akala ni Rea na isang ideal na asawa si Louell.

              Kinabukasan nakita niyang muli si Louell na kumakain sila ng kasama niya sa cottage. Habang kumakain nag susubuan pa ang mga ito akala mo mga bagong kasal nga hohoneymoon. Kaya naman dali dali niyang kinuha ang kanyang camera at kumuha siya ng picture para mayroon siyang ebidensya at di siya sabihan ng kanyang pinsa na sinisiraan lang niya ang asawa nito. Mahirap na mapag bintangan na gumagawa lang siya ng kuwento. Muli siyang tumawag sa kanyan pinsan kung nakauwi na si Louell. Wala pa kasi 10days ang paalam nito sa pag babakasyon. Tinanong niya kung kailan ito uuwi kasi mayron lang siyang sasabihing mahalagang bagay. O kaya mayroon lang siyang itatanong dito. Sinabi ni Nancy kung kailan ang huling araw nito sa Boracay. Kaya naman noong huling araw na ni Louell sa resort na iyon ang ginawa ni  Rea tinawagan niya si Louell. Tinanong niya kung nasaan ito ang sabi nasa Boracay siya kasama ng kanyang mga kaibigan. Nag gigil si Rea sa pag sisinungalin ni to sa kanya. Mga kaibigan daw ang kasama niya ang totoo ang kanyang kabit ang kasama niya sa pag lalakwatsa.

              Doon na hindi makapag pigil si Rea. Kung nagawa mong magsinungaling kay  Nancy sa akin  mga mata di ka makapag kakaila. Anu ang sinasabi mo Rea? Sabi ni Rea humarap ka sa iyong gawing kaliwa cottage doon mo masasagot ang lahat ng iyong katanungan. Kay lapit nito sa iyong cottage. Na siya mong kinauupuan ngayon at kasama mo ang babaeng ipinag palit mo kay Nancy. Anu ngayon nasagot na bang lahat ang iyong katanungan. Bumaba si Rea sa kanyang cottage at kinausap niya ang lalaki. Saka siya bumaba sa kanilang cottage  at lumapit sya sa kinauupuan ng mga ito, at nag pakilala siyang  kamag anak ni Louell na mag pinsan sila. Kaya naman noong humingi siya ng favor dito hindi tumangi  na kuhanan sila ng picture walang magawa si Louell kundi mag post. Kumapit pa ng husto ang babae nito sa kanya. Noong matapos na siya kumuha ng picture saka siya nag paalam. At doon niya ni reveal ang tunay niyang katauhan sinabi niya hindi niya pinsan si Louell  kundi ang asawa nito ang kanyang  pinsan. nindi kami ang mag pinsan buo,kami ng asawa niya ang mag pinsang buo. Nakuha pa ninyong ngumiti sa camera . Sa binitiwan nitong salita hindi naka imik si Louell.

              Kinabukasan nakita na lang ni Rea na wala na ang dalawa. Hinabol ni Rea pero naka out na kaya siya na lang ang gumawa ng paraan sa logging area lumapit siya  para makita ang name ng babae at ni Louell saka niya kinuhanan ng picture pati na ang logging book na siyang mag sisilbing ebidensya niya na nakita niyang totoo ang dalawa sa Boracay. Pag kagaling sa Boracay hindi muna pumunta si Rea kay Nancy. Nag iisip siya kung kailangan nga bang sa kanya  mang galing ang pag kasira ng isang pamilya. Pero hindi kaya ng kanyang konsensya na hindi sabihin sa kanyang pinsan ang kanyang nalalaman. Hindi niya kayang mag sinungaling sa kanyang pinsan na para na niyang kapatid. Kaya dumalaw siya sa kanyang pinsan. Ang nag kuwento siya na galing din siya sa Boracay at sinabi niya na nag kita sila ng asawa nito sa Boracay. Nabakas ni Rea sa mukha ni Louell ang takot  alam niya na hindi  siya nag sisinungaling. Kitang kita niya na pabuntong hininga si Louell.  Buhat noong dumating si Rea parang sinisilihan ang puwet niya. Hindi niya alan kung ano ang kanyang gagawin sa mga picture.

              Kaya naman pati si Louell halos parang hindi mapakali sa kaalaman na ano mang sandali mabibisto siyang na hindi mga kaibigan niya ang kasama niya kungdi ang babaeng kanyang kulasisi. Hindi nakatiis si Louell sa kanyang nararamdaman. Ang pakiramdan na kahit anong sandali mabibisto na ang kanyang kataksilan. Ilang sandali na lang mag sasalita na rin si Rea. Parang hindi niya kayang harapin ang kanyang asawa. Noong mag paalam si Louell na pupunta muna siya sa kanyang mga magulang hindi na siya nag patumpik tumpik pa. Ipinag tapat na ni Rea kay Nancy ang kanyang natuklasa tungkol sa asawa nito.

              Noong umalis na si Louell silang dalawa na lang ni Nancy ang naiwan sa bahay. Kaya humugot siya ng isang buntong hininga at nang makakuha siya ng lakas ng loob na ipag tapat sa kanyang pinsan ang kanyang nalalaman. Sa umpisa sinabi niya sa kanyang pinsan na mayroon siyang mahalagang bagay na sasabihin. Pero huwag siyang mabibigla at kalamayin niya ang kanyang kalooban pagkanyang narinig ang mga sasabihin niya. Sa mga binitiwang salita ni Rea hindi maintindihan ni Nancy kung ano ang kanyang tinutukoy. Ni minsan kasi hindi natutunugan nang kanilang mga kapamilya kung mayroon silang tampuhan mag asawa. Kung maaari sila na lang mag asawa ang lumulutas nito. Sa mga sandaling  iyon bago makapag salita si Rea naiyak na siya. Naaawa siya sa kanyang pinsan. Sa pag iyak ni Rea lalung naguluhan si Nancy sa inaasal nito.

              Anu ba ang iyong problema masyado bang mabigat at di mo masabi sa akin at umiyak ka na dyan agad. Anu nga ba ang iyong problema mayroon ba akong maitutulong sa iyo?  Saka palang nag salita na si Rea at sinabi niya lahat lahat ang natuklasan niya sa Boracay at inilabas niya ang lahat ng litrato at na kanyang nakalap noong nasa Boracay pa sila. Hindi makapaniwala si Nancy sa mga kanyang nakikita. Hind niya malubos maisip kung bakit magagawa ni Louell ang mga bagay na iyon. Wala naman siyang nararamdamang kakaiba sa kanyang asawa. At hindi siya makapaniwala na kaya siyang lokohin ng kanyang asawa. Ang alam niya mahal na mahal siya nito at ganoon din siya. Ni hindi siya nag kukulang sa kanyang asawa kahit sa kama. Pinipilit niyang maging active kahit anong oras na ibigin ng kanyang asawa. Kaya di niya malubos maisip na mag hahanap pa ito sa iba.

              Sa pag kakataong ito dalawa na silang nag iiyakan. Hindi talaga matangap ni Nancy na niloloko siya ng kanyang pinakamamahal na asawa. Kailangan ko ang ebidensya bago ako maniwala sa iyo. Hindi pa ba sapat ang mga inilabas kong mga litrato sa iyo ang tugon ni Rea.  Ang mga litratong iyan ang mga nakalap ko  noong nasa Boracay sila. Gusto ko ako mismo ang makahuli sa kanilang kalokohan. Ikaw ang bahala ang sabi ni Rea kay Nancy. Pinahiran ni Nancy ang kanyang mga luha at nag buntong hininga. Salamat sa mga impormasyon binigay mo sa akin. Ako na ang bahala dito sa aming problema. Kaya naman parang ok na si Nancy kaya nag paalam na si Rea. Kalmado na si Nancy noong kanyang iwanan. Humanga si Rea kay Nancy sa tatag ng kalooban nito sa pag tanggap sa katotohanan. Pag alis ni Rea naiwang nakaupo sa sofa si Nancy. Walang katinag tinag siya doon at nakatanaw sa kawalan.  Doon na inabutan ng dilim si Nancy. Gabi na di parin umuuwi si Louell kaya tinawagan ito ni Nancy para umuwi na. noong umuwi si Louell nasa sofa   pa rin si Nancy. Hindi pa rin siya tumatayo buhat noong umalis si Rea. Sa pag pasok na pag pasok ni Louell napansin niya na galing sa pag iyak ang kanyang asawa. Pero di siya makapag tanong kung bakit galing sa pag iyak ang kanyang asawa at baka sa kanya lahat bumalik.

              Ilang minuto ng nakakauwi si Louell wala pa ring gustong bumasag sa katahimikan. Tahimik lang silang dalawa. Di nag tagal di nakayanan ni Nancy ang nararamdaman nakita na lang ni Louell na kusang tumutulo ang mga luha ng kanyang asawa. Panay patak ng kanyang mga luha pero walang imik pa rin ito. Hindi niya makuhang sumbatan ang kanyang asawa kung bakit niya nagawa ito sa kanya. Noong napag masdan ni Louell na panay patak ng kanyang luha nilapitan niya ito at niyakap ng ubod ng higpit. Hindi pa rin makuha ni Nancy ibuka ang kanyang mga labi at sumbatan ang kanyang asawa. Nanatiling tikom ang kanyang mga bibig sa kanyang natuklasan pag tataksil ng asawa. Walang namutawing pag susumbat sa kanyang bibig tahimik lang siyang tumatangis sa kanyang mga natuklasan.

              Lumilipas ang mga araw hindi parin sinisita ni Nancy ang kanyang asawa. Pero  ganoon pa rin si Nancy na bigla na lang tumutulo ang luha niya tuwing maaalala ang ginagawang pang loloko ng asawa niya. Alam at pakiramdam ni Louell na alam na ng kanyang asawa ang kanyang kalokohan. Ang ipinag tataka lang niya bakit hindi siya sinisita nito at inaaway. Ramdam niya na ipinag tapat na ni Rea ang kanyang natuklasan sa Boracay. Kaya naman pinag silbihan niyang mabuti si Nancy para makabawi sa kanyang kasalanan. Kahit nasasaktan patuloy pa rin ang buhay. Parang walang nag yari ganoon pa rin ang takbo ng kanilang buhay. Kahit alam nila na mayroon malaking silang problema. Sinikap pa rin ni Nancy na maging isang butihing may bahay. Lalu pa niyang pinag buti ang pag lilingkod kay Louell. Na kahit appaano dapat na makunsensya siya sa kanyang ginagawa. At ituwid nito ang kanyang pag kakamali.

              Lumipas ang mga araw at inabot na ng buwan. Hindi pa rin sinasabi ni Nancy ang kanyang natuklasan tungkol sa kanyang asawa. Binibigyan niya ito ng pag kakataon na ituwid ang kanyang pag kakamali. Kahit mahabang panahon na ang lumipas hindi pa ring sinasabi ni Nancy kung ano ang kanyang natuklasan sa kanyang asawa. Pinaparamdan niya dito na kahit niloko siya nito. Ganoon pa rin ang kanyang pag sisilbi dito. Para makonsensya siya sa kanyang ginagawang pang loloko at kusa na niya itong iwanan. Ang buong akala ni Nancy kung ganoon ang gawin niya kusang mag babago na ang kanyang asawa.  Subalit maling mali siya sa kanyang akala. Ang hudas niyang asawa hindi pa rin iniiwan ang kanyang kulasisi.

              Dec. 12 2011 naiwan ni Louell ang kanyang secret mobile phone. Ni hindi alam ni Nancy na mayroon palang ibang cell phone ang kanyang asawa. Nag tataka man siya bakit mayroon extrang cell phone si Louell na di niya alam ang number nito. Saka niya natuklasan ito pala ang ginagamit ni Louell  sa pag tawag tawag sa kanyang kulasisi. Sa  ang cell phone na iyon doon niya natuklasan na patuloy pa rin siyang niloloko ng kanyang magaling na asawa. Dito niya lahat nabasa ang mga palitan nila ng text. Nabasa niyang lahat lahat ang mga palitang nila ng text. Parang sasabog ang kanyang dibdib sa kanyang natuklasan at hindi niya alam kung ano ang kanyang gagawin. Noong makuha na niya kontrolin ang kanyang damdamin nag send siya ng msg sa babae na mag kita sila sa isang lugar. Agad agad namang nag reply ang babae. Tinanong pa kung anong oras sila mag kikita nag pretend siya si Louell. Binigay niya ang location at oras ng kanilang pag kikita. Ang haliparot tinanong pa kung anong oras sila mag kikita kaya naman sinabi niya 5pm.

              Dumating ang takdang oras ng pag kikita. Dahil sa mga litratong bigay ni Rea kaya madali niyang nakilala ang kabit ng kanyang asawa.dahil kilala din siya ng kabit ng kanyang asawa. Kaya laking gulat nito na siyang papalapit sa kanya. Tatayo na sana ito pero pinigilan siya ni Nancy. Huwag kang matakot mag uusap lang tayo? Sa pag uusap nilang dalawa doon na nalaman ni Nancy na 2010 palang niloloko na siya ng kanyang asawa. Buhat noon daw nauso ang facebook nag karoon na sila ng relasyon. Tinanong din niya bakit niya ito pinatulan kahit alam niyang may asawa ito? Hindi umimik ang babae ni Louell. Ang lahat ng kanilang pinag usapan lihim na inerecord ni Nancy. Kaya walang ligtas si Louell at ang babae nito. Kahit gustong gusto na ni Nancy manangis ng mga sandaling iyo di niya ginawa. Ayaw niyang makita ng kabit ng kanyang asawa na tumutulo ang kanyang mga luha. Kahit galit na galit siya sa mga oras na iyon nakapag timpi pa rin siya. Ayaw niya ibaba ang kanyang level sa ganitong klaseng babae. Ayaw niyang maiskandalo kasama ng babaeng mababa ang lipad.

              Ayaw niyang bumaba sa level ng babaeng kabit ng kanyang asawa. Sabagay mayroon itchura ang kabit ng kanyang asawa pero kumpara sa kanya wala ang ganda niya. Mukha din namang sosyal at may pinag aralan. Ipinag tataka lang ni Nancy bakit pumatol sa may asawa ito. Pag katapos ng kanilang pag uusap pinakita ni Nancy ang kanyang  record. At sinabi niyang mag dedemanda siya. Tutal mayroon siyang kapatid na abogado. Alam ng babae na may kaya sila Nancy. Wala siyang panama sa kayamanan ng pamilya nito. Kaya naman takot na takot ang kabit ng kanyang asawa. At nakiusap na huwag siyang ipakulong siya na mismo ang gagawa ng paraan para layuan ang kanyang asawa. Sana daw huwag ng paabutin sa demandahan ang kanilang problema. Kusa na siyang lalayo kay Louell. Nag kaintindihan sila na  lalayuan na niya ang kanyang asawa.

              Pag katapos ng kanilang usapan umuwi na si Nancy. At doon niya inabutan ang kanyang asawa na nag aalaga ng kanilang anak. Pag pasok nito lumapit sa kanyang asawa at kinuha ang kanilang anak. Pag katapos pumasok na siya sa kanilang room. At kaagad niyang ini lock ito. At saka niya inilabas lahat ang kanyang sama ng loob. Ngayon lang niya pinalaya ang kanyang nararamdaman. Ang kanina pa niyang gustong  gustong makalimot. Habang yakap yakap ang anak panay ang kanyang pag iyak. Hindi niya matangap kung bakit nagawa ng kanyang asawa ang mga ito.  Panay katok ni Louell sa kanya pero di niya ito pinag bubuksan. Noong makalipas ng ilang oras medyo humupa na ang pag palahaw  ng pag iyak ni Nancy. Kung noon nakapag tiis si Nancy ngayon di na niya kayang makisama pa sa lalaking katulad nito.

              Noong humupa na ang pag iyak ni Nancy tinawagan nito ang kanyang ina na sunduin siya sa bahay nila. Laking gulat ng kanyang ina noong makatangap ito ng tawag galing sa kanya at  kahit nagugulimihanan sila kung bakit tumawag ang kanilang bunso. Noong marinig ng kanyang mommy ang kanyang pag iyak hindi ito nag dalawang isip na baka nga ang kanyang anak ang mayroon deperensya. 10:30 pm noong dumating ang kanyang ina. Noong dumating ito inabutan nila si Louell na kaupo sa sofa. At tinanong nila kung nasaan si Nancy at bakit bigla bigla nag papasundo nito sa kanila. Noong lumabas si Nancy sa room bitbit niya ang bata at iba pang kailangan ng baby. Isang malaking maleta ang dala dala niya. Na punong puno ng kanilang gamit na mag iina na gulat si Louell at ang kanyang ina at ng isa niyang kapatid na kasama ng kanyang ina. Sinalubong siya  ng kanyang ina at niyakap siya sabay tanong kung ano ang problema. Pati si Louell hindi pa rin niya maintindihan kung ano ang nag yayari sa kanilang mag asawa.

              Doon na sumabog si Nancy sinabi niyang lahat lahat ang kanyang natuklasan tungkol sa pag babae ni Louell.  Ipinamukha ni Nancy ang lahat ng kanyang natuklasan. Galit na galit ang kapatid na pulis ni Nancy. Agad niya itong nasuntok na siyang ikinagulat ni Nancy at ng mommy niya. Hindi naman lumalaban si Louell. Umalis na si Nancy sa kanilang bahay. At sumama na siya sa kanyang mommy. Pag dating sa bahay ng kanyang ina inilabas lahat ni Nancy ang mga nakalap niyang ebidensya.talagang ikinagulat ng kanyang mga kapatid at nag taka bakit nagawa ito ni Louell. Kinabukasan pinatawag ang lahat ng kapatid ni Nancy at nag pulong pulong sila kung ano ang mabuti sa ikakaayos ng mag asawa. Pero si Nancy na rin ang umayaw hindi na niya kayang makisama pa sa isang lalaki na mayroon ng ibang minamahal. Ang buong pamilya sa pawat panig ay nag usap usap kung paano pa nila maiisasalba ang pag sasama nila.

              Nag sick leave si Nancy hindi niya ayang mag trabaho sa bigat ng kanyang dinadala. Dec 24 pinuntahan siya sa bahay ng kanyang mag magulang at nakikiusap si Louell na ayusin na lang nila ang kanilang problema. Pero naging matigas si Nancy . kaya naman ang kinausap nito ang ina ni Nancy kung maaari tulungan siyang mag kaayos silang mag asawa.  Hanggang namalayan nilang mag biyanan na parehong umiiyak. Hindi rin alam ng kanyang biyanan ang dapat nitong isagot. Hindi na nila saklaw ang suliranin nilang mag asawa. Lumabas ng kuarto si Nancy at pinag tabuyan niya si Louell. Halos himatayin na sa pag wawala ni Nancy sa kanyang nararamdamang sakit ng kanyang puso. Dec 25 sa halip na mag sasaya sila akala mo sila namatayan sa lungkot. At halos ang buong nilang kamag anakan nalaman ang kanyang kasawian. Kaya naging lalu lang nag pahirap sa kanyang nararamdaman. Jan 1 lahat ay nagulat sa ginawi ni Nancy. Lahat ng mga nag bibigay sa kanya ng alaala ng kanyang asawa kanyang sinunog ang kanilang wedding gown at kanilang wedding photo at marami pa. lahat ng ito sa nag lalagablab na apoy humantong.

              Sa pag lipas ng mga araw di pa rin makalimutan ni Nancy ang sakit na kanyang nararamdaman. Para maging norma na ang takbo buhay niya. bumalik na siya sa kanyang work. Pero sa pag sapit ng gabi pag di na siya busy sa trabaho muling bumabalik ang sakit at hapding kanyang nararamdaman.  Kaya naman kinausap ni Nancy ang kanyang ina at ama at mga kapatid na gusto na niyang I pa annull ang kanilang kasal na dalawa. Noong mabalitaan ito ni Louell hindi siya makapaniwala na ganoon ang kanyang pag nanais na mawala na siyang tuluyan sa kanyang sistema. Feb. nag file na ng annullment para madali ang pag proprocess ang kapatid ni Nancy ang tumayong abogado niya.  ayaw pumayag ni Louell na ipa annull ng kanilang kasal.Ang isang pinaka expensive na kasalang itong nakalimutan na niya sarado na ang isip niya. hindi na niya kayang patawarin pa si Louell. Kahit pa umiyak at lumuhod sa kanyang harapan itinuloy pa rin ni Nancy ang pag papa annul ng kanilang kasal.  Hiniling ni Louell na mag usap sila ng maayos na dalawa. Pinag iyan naman siya ni Nancy pero buo na ang kanyang pasya na ayaw na niyang makisama sa isang asawa na pinag taksilan siya. Kahit lumuhod sa kanyang harapan si Louell at umiiyak sa pag hingi ng tawad hindi ito pinag bigyan ni Nancy. Hindi kayang gamutin ng kanyang mga luha ang mga pasakit at sama ng loob na kanyang nararamdaman.

              Dahil sa nararanasang depresyon ni Nancy napilitan ang kanyang mga magulang na ipagamot siya. Akala ng mga ito nasisiraan na ng bait. Kahit sabihin ni Nancy na siya ay ok lang. matino ang kanyang pag iisip walang maniwala sa kanya. Kasi nga daw bakit ayaw niyang tumigil sa kakaiyak at napapabayaan na niya ang kanyang trabaho. Nangangalumata siya sa halos gabi gabing pag iyak. At sa kanyang mga ikinikilos na kakaiba. Dahil lang ba sa ayaw na niyang makita ang lahat ng bagay na nag papaalala sa kanya tungkol sa kanyang asawa. Pinag kamalan na siyang nababaliw. Baliw bang matatawag kung sunugin mo at itapon ang lahat ng bagay na may koneksyon sa dati niyang asawa. Hindi rin nag tagal pinalabas siya sa pagamutan ng mga baliw kasi nga di naman siya talaga nababaliw. Kaya lang siya nga kakaganoon dahil sa sobra sobrang sakit na kanyang nararamdaman. Hindi lang niya matangap na sa ibinigay niyang pag mamahal sa kanyang asawa ay ito pa ang iginanti niya sa kanya. Sabagay gawa nga ba ng isang normal na tao ang iyak ng iyak at hindi kumakain sa oras. At higit sa lahat yong itapon mo kahit mahalagang bagay na nag papaalala sa iyo sa kawalanghiyaan ng asawa mo. Kabaliwan bang masasabi ang mga ito. Gusto lang niyang makapag move on kaya niya nagawa ang mga ito.

              Medyo nag hihinanakit si Nancy sa kanyang mga magulang na dapat na damayan siya sa kanyang pag hihinagpis ay pinag kamalan pa siyang nababaliw.  Sa pag lipas ng mga araw at buwan unti unti ng natatangap ni Nancy ang kanyang kapalaran sa pag ibig. Pero kahit anong pakiusap na ni Louell na makipag balikan hindi na niya kaya. Gusto na niyang mag move on na hindi na siya ang kasama . iniintay na lang niya ang resulta ng kanilang annulment. Kahit patuloy ang panunuyo ni Louell sa kanya di na niya ito matangap. Sobra sobra ang sakit na kanyang nararamdaman. Kaya nag babalak na siyang mag migrate sa Canada. Para tuluyan ng iwasan ang lalaking nag bigay sa kanya ng sobrang pighati. Hindi pa tuluyang nakakalimot si Nancy pero alam niya darating ang oras na wala na siyang mararamdamang sakit sa kahit maalala niya at magkita  silang muli ng dati niyang asawa.

              Hanggang dito na lang muna ang kuwento ng buhay ni Nancy. Sa kasalukuyan hindi pa siya nakakarekober ng husto. Kung dumating ang panahon tuluyan na niyang makalimutan si Louell at nakatagpo siya ng bagong pag ibig. Pangako ni Nancy na ikukuwento niya  sa aking ang magiging bago niyang buhay. Sana kinapulutan ninyo ng aral ang kanyang story. Minsan kahit pinag sumikapan natin na maging maganda ang buhay may asawa kung ang partner natin ay hindi naging tapat sa sinumpaan noong kayo ikinasal wala tayong magagawa. Minsan ang takbo ng buhay hindi natin kayang kontrolin. Hindi natin hawak ang bukas. Kaya minsan maging handa tayo sa pag harap sa malalaking pag subok. Sana huwag tayo agad susuko at sana ipag laban natin ang sa atin. At sana matuto din tayong mag patawad sa ating asawa kung ito minsan ay naliligaw ng landas. Sana nakahanda din tayo na tanggapin ang kahinaan ng ating asawa. Sayang nga lang hindi handa sa ganito si Nancy. Sana napatawad ni Nancy ang kanyang asawa at mag simula sila ng bagong buhay.  Base sa kayang kuwento mahal na mahal pa rin siya ng kanyang asawa si Louell. Naligaw lang ito at tinahak ang maling landas. Pero handa naman siyang mag bago sa pangalawang pag kakataon. Si Nancy hindi niya kayang patawarin ang kanyang asawang nag kasala. Sabagay may kanya kanya tayong katwiran. Ang pasya ni Nancy iginagalang ko. Pero kung hihingin ang sa akin …. Kung ako si Nancy kaya ko pang bigyan ng isa pang pag kakataon si Louell. At sa pangalawang pag kakataon at ginawa  uli palagay ko saka na lang ako  makikipag hiwalay ng tuluyan sa kanya. THE END…..

Copyright by Rhea Hernandez….4/11/12