ANG BESTFRIEND KO , BOYFRIEND KO NGAYON!!

ANG BESTFRIEND KO ,BOYFRIEND KO NGAYON!!!

Ni :rhea Hernandez

Pinoy poems

www.tulawento.blogspot.com

ang na padala ng kasaysayan mula sa Kuwait siya kasalukuyang namamasukan,

may isa akong kababata kay tagal naging mag kaibigan lumaon nag kaibigan,

siya ang aking kanlungan ng mga problema noon laging kasama saan man lakaran

kahit saan kami ang mag kasundo sya ang besfriend ko lagi akong inaalalayan.

Kay sarap ng aming samahan di mo ito matatawaran di ko akalain mauwi sa pag ibig,

Pag kasama ko sya ala akong pag siglan ng aking kaligayahan di ko maipaliwanag.

Sa iyo aking mahal kaya tumatakbo ang buhay ko ikaw ang nagsisilbing kalasag,

Wala akong di kakayanin basta nasa tabi kita maligaya sa piling mo di maipaliwanag.

Sana itong aking nararamdaman ay pang habang buhay na di na makakalimutan,

Lalagi ka lang dito sa aking piling ako’y kuntento na habang tayo nag mamahalan,

Sana lagi kang nandiyan sa aking tabi tulad ngayon at tayo ay mag susumpaan,

Sa piling mo lang ako nakakaramdam ng ganito sa buo kong katauhan at isipan.

Buhat noong ating pagsaluhan ang ating pagmamahalan anong ligaya ko sinta!!

Dito ko ipinangako na ikaw lang ang aking mamahalin habang nandiyan ka!!

Habang nabubuhay ikaw aking pag lilingkuran at paninindigan umasa ka !!

Anong ligaya ko ng mga sandaling yaon di ko ito malilimutan di magsasawa!!

Sana itong aking nararamdaman wala ng katapusan at ipagpatuloy ang pag iibigan.

Iyo sanang tandaan itong aking mundo sa iyo lang umiikot sana’y pahalagahan.

Pero noong mag kaibigan tayo anong ligaya ko na ayaw ko nga ikaw iwanan.

Pero buhat noong maging tayo’y naging isa at sukdulan ang aking kaligayahan.

Aking naaalala noong nasa pinas pa tayo naging matalik na mag kaibigan,

Kung kailan tayo nag kalayo saka tayo naging magkasintahan di nalilimutan,

Buhat noong tayo mag usap ng masinsinan at inamin sa isa’t isa nararamdaman,

Yon pala mahal mo rin ako tulad ng pag mamahal ko sa iyo di matatawaran..

Isang taon na lang ang ating ipag hihintay tayo’y mag papakasal na mag sasama.

Malulubos ang ating kaligayahan sa pag sapit ng pinaka iintay sa ating pag iisa.

Bubuo tayo ng sariling pamilya at mag katulong nating itatayo tayo lipos ng ligaya,

Wala akong pinapangarap ang makasama sa habang buhay kundi ikaw lang sinta!!

Aking dalangin sana’y ang ating mga magulang di humadlang sa ating pag mamahalan,

Ang kanilang pag tutol ang aking kinakatakutan paano ang ating gagawin pag tinutulan,

Sa pag harap sa dambana sana’y wag nilang tutulan ito ang aking dalangin at aasahan.

Ating mga magulang alam kong tayo’y kanilang maunawaan at kanilang maiintindihan.

Ating pag mamahalan sana’y di mag bago sa mga darating na panahon kahit matanda na.

Manatili ang ating sumpaan at dalangin sa poong maykapal sana’y ito tadhana.

Sa lahat ng ating mga pinapanagrap mag karoon ng katuparan aking sinisinta,

Ito lang aking iniintay at pinanabikan sumapit ang araw na pagiging nating isa.

Sa ngayon mag kasya na lang muna tayo sa tawagan at paminsan minsan pagkikita.

Naiintindihan ko kailangan natin tapusin ang kontrata para na rin sa atin tadhana.

Kailangan mag sumikap at mag ipon para sa ating hinaharap na kinabukasan, sinta!

Ito ay para rin sa ating magiging mga anak sa darating na panahon tayo mag sasama.

Sa ating bukas na hinaharap tayo nag susumikap para sa magandang kinabukasan,

Sabi mo nga ako ang bulaklakng iyong buhay na nagbibigay ng iyong kaligayahan,

Parang hangin pag nawala malalgutan ng hininga at mawawalan ng kabuluhan!!

Parang tubig sa batis di kayang sangkaan ng kahit ninoman ganyan ang pagmamahalan.

Sana kahit matatanda na tayo mag kahawak kamay pa rin habang nag lalakad sa park.

Wag kang bibitiw hangang sa ating kamatayan ito ang aking dalangin landas tinatahak.

Ating malampasan kung anumang problemang dumating malusutan ang mga pag subok.

Sa tuksong darating wag sana patatangay sabay nating lulusutan at wag maging marupok.

Ni rhea Hernandez  October 31 2011

PARA SA KINABUKASAN!!

PARA SA KINABUKASAN!!

Ni rhea Hernandez

Pinoy poems

www.tulawento.blogspot .com

Ako’y  isang sa mga Pilipino na nangarap mag trabaho abroad at pinalad naman.

Ilang taon na nga ba akong pabalik balik dito para lang mabigyan kinabukasan,

Mga mahal sa buhay ay mag karoon ng magandang kinabukasan at kapalaran

Tinitiis ang mawalay sa anak at asawa para lang guminhawa ang kabuhayan.

Di ko alintana ang init ng desiyerto alu na kung naiisip ang kapakanan ng pamilya.

Pag ako’y na  hohomesick  akin lang iniisip para ito sa kanila ako’y sumasaya,

Sana’y ito pahalagahan ng aking mga mahal sa buhay at sana ay sila makasama.

Ang mga mahahalagang okasyon di nila ako nakakasama minsan hinahanap na.

Lumalaki ang mga bata na di ko nasusubaybayan dalangin ko lumaking maayos.

Salamat sa aking may bahay nagagampanan ang tungkulin ng kumpleto ng lubos.

Ang aking kalooban nag tatalo kung bakit kailangan kong dito ako ay mag tiis.

Kung mayroon lang akong pag pipilian di ako dadanas ng ganito puro hinagpis.

Aking lang pinagpapasalamat kahit papaano nakakaahon kami sa kahirapan.

Pag ito na ang aking naiisip gumiginhawa ang aking pakiramdam at kalooban.

Makitang ok sila ako ay naliligayahan na kahit malayo ang aking kinaroroonan.

Ang malayo sa mga mahal sa buhay ay di birong sakripisyo at paninindigan.

Ang makatapos sa pag aaral ang mga anak ay sulit ng maturingan sa sakripisyo.

Mahabang panahon mawalay sa mahal kong asawa aking hinahanap ang pag suyo.

Ang pag aalaga niya at pag aasikaso sa aking ay sya kong pinanabikan minuminuto.

Ano ang aking magagawa ayaw kong gumuho ang mga pangarap sa dito sa mundo.

Tuwing aking naiisip bubunuin ko nanaman ang  2 taong singkad di sila kasama.

Parang ayoko ko ng umalis iwanan muli ang pinaka mamahal kong anak at asawa.

Isipin lang na matatagalan nanaman ang aking pag uwi ako’y nalulumbay talaga.

Sabi nga ng marami kaya malaki ang bayad grabe talaga ang lungkot na madarama

Sa wakas ang aking anak na panagnay mag tatapos na sa colehiyo anong ligaya .

Ngayon kanilang ibinalita ang aking pag hihirap ay sulit nakakaalis ng pagod talaga.

Subalit anong lungkot ko di ko masisilayan ang kanyang pag tatapos dapat kasama.

Alam kong itoy inaasam asam ng aking anak na ako ang magsabit sa kanya medalya.

Ano ang aking magagawa nakatali ako sa aking kontrata puso kong nag pupumiglas.

Wala akong magawa gustuhin ko man di ko magawa ang damdamin nag hihinagpis.

Ang makasama ko sila sa ganitong kahalagang okasyon sa buhay nila ay napakatamis.

Subalit di ako makakauwi kaya ang aking kalooban ay punong puno ng pag kainis.

Kaya sabi ko sa kanila mag aral na mabuti at kung makatapos na silang lahat iyon na.

Ang aming iniintay para ako’y tumigil  na sa pag lisan ang silay magraoon ng ginhawa.

Malapit na natatanawan na ang munting liwanag maakakapiling muli ang anak at asawa.

Di biro ang dinanas na pighati at kalung kutan upang makatapos lang sa pag aaral sila.

Kung mayroon lang magandang pag kakakitaan  sa bayang sinilangan sana di lumisan,

Kailan kaya mag kakaroon ng magandang pag kakataon ang kapwa Pilipino sa bayan.

Di na ba ito mababago kabulukan ng bayang sinilangan lahat para umasenso lilisan.

Para mabigyan ng magandang bukas ang mga anak kailangan kang mangibang bayan.

Pipilitin ko umasenso sa susunod na mga panahon di ko kailangan makipagsapalaran.

Hirap makipag sapalaran sa ibang bayan para lang sa kinabukasan may patutunguhan.

Siguro kung ang mga opisyal ng bayan di nila pinagsasamantalahan ang inang bayan,

Siguro alang katulad ko ang mag titiis na mapawalay sa mga mahal buhay kailan man.

Ni rhea Hernandez October 27 2011

BAKIT GANITO ANG PAG IBIG!!

BAKIT GANITO ANG PAG IBIG!!

Ni: rhea Hernandez

Pinoy poems

www.tulawento.blogspot.com

Nag lakas loob akong magpadala ng aking kuwento kahit di OFW ako.

Kasi ba naman halos lahat yata tungkol sa kanila ang mga sinusulat mo.

Kakaiba ang aking kasaysayan kaya gusto kong ibahagi sa kanila ito.

Ako’y 25 taong ng kasal sa aking asawa buhay at kasaysayan ikukuwento.

Masaya kaming nag sasama kasama mga anak naming anong ligaya ko.

Kahit ang aking asawa walang trabaho ako ang nagpapatakbo ng negosyo.

Ito ang aming napag kasunduan sya titingin sa mga bata ako sa nogosyo.

Maganda ang aming kabuhayan at pamumuhay at kami ay kuntento.

Nag simula ang aming problema noong siya ay nagkasakit ng malubha.

Dito unti unti bumigat ang aking mga dinadala halos di na makaya pa.

Lahat sa aking mga balikat nakaatang ang mga resposibilidad ng pamilya.

Sabagay ala naman pinagbago maliban sa malaking gastusin di na kaya.

Ang buong pag aakala naming simpleng sakit lamang ang dumapo sa kanya.

Subalit di inaasahan  kinailangan sya ay operahin noon una ayaw pumayag niya.

Saan kukunin ang mapakalaking halaga napag paliwanagan sya na ako ang bahala.

Lingid sa kanyang kaalaman sa tagal na niyang nag papagamot ako sumayad na.

Salamat sa poong maykapal kinasihan kaming suerte sya ay gumaling nakaligtas.

Nalusutan naming ang malaking problema pero may dumating isa pang hinagpis.

Ang aking negosyo di ko na masagip sapagkat ginamit lahat ng pera para sya iligtas.

Saan ako ngayon kukuha para buhayin ang pamilya ko puro na lang paghihinagpis.

Ang aming kabuhayan nalugmok sa kahirapan ano aking gagawin para bumangon?

Nakapa laking katanungan na kay hirap bigyan ng kasagutan ng mga panahong iyon!

Lahat ng ito sa aking mga balikat naka atang ano ang aking gagawin sa ngayon?

Halos di na makaahon sa pag kakabaon halos maubusan na ako ng panahon.

Nag disisyon kami na pumisan muli sa mag biyanan ito ang aking pag kakamali.

Sa lahat na naging desisyon ko ito na yata ang aking pinag sisihan ng masidhi.

Habang ang asawa at pamilya niya nag sasaya ako kumakayod araw at gabi.

Nag susumikap akong ibangong muli ang aming kabuhayan sya naman nasatabi.

Kaya naman ang pakiramdam ko para akong nag iisa sa buhay na nangungulila.

Pakiramdam ko asawa ako para bigyan sya ng maalwang buhay para lumigaya.

Noon ok lang sa akin ala syang trabaho alaga naman niya ako mga anak talaga.

Pero ngayon parang saling pusa na lang ako sa buhay niya ito maikukumpara.

Di ako nakatiis kinausap ko siya na kami bumukod na muli at harapin ang bukas.

Ano ito aking nakamit asawa ayaw ng umalis sa piling ng magulang laki hinagpis.

Nag puputok ang aking kalooban ano ang aking maling ginawa bakit ako tinikis.

Dito unti unti nag tanim ako ng hinanakit sa aking asawa sa aking paghihinagpis.

Dito napansin ng boss ko ang aking dinadala minsan tinanong ano pinopoblema.

Dito nag umpisa ang palagi naming pag uusap naging hingahan ng nadarama.

Ang di ko masabi sa asawa ko sa kanya ko nasasabi ang lahat ng pangamba.

Naging malapit sa isa’t isa hanggang mahulog ang aking kalooban sa kanya.

Isang araw kinausap ako ng aking asawa napapansin niya na nag bago ako.

Masisi mo ba ako kung mag hanap ako ng kakalinga sa akin para sumaya ako.

May asawa nga ako ala naman sa akin ang atensyon at lagi ba ako bubuhay syo.

Noon ko pa sinabi magsarili uli tayo ayaw mo silang iwan kaya ako na lang lalayo.

Wag kang mag alala ala ka pang sunong na tae sa ulo yan mapapatunayan.

Di ako papatol kahit kanino habang tayo nag sasama iyan pangangatawanan .

Saka nakiusap kung puede pa nating ayusin ang ating pagsasama ang tahanan.

Wala sa aking ang deperensya nangako kang mag babago harapin kinabukasan.

Kaya noong lumipat ng tirahan sumama ka at muling inumpisahan ang kinabukasan.

Bakit ganoon ang aking nararamdaman ang init ng pag mamahalan di na matagpuan.

Di ko na maibalik ang kaligayahan aking nalasap noon di mo pa ako napapabayaan.

Nag bago na ba sa pag tibok ng puso para sa iyo ako ba’y nagbago ng nararamdaman.

Parang gusto ko nag maniwala ang pag ibig tulad ng halaman kailangan alagaan,

Diligin , mahalin bigyan ng atensyon at panahon di manguluntoy pangalagaan,

Eto ngayon ang aking problema paano ko ibabalik ang kumupas na pagmamahalan.

May pag asa pa kayang yumabong muli ang aming pag iibigan sa kasalukuyan.

Bakit ngayon nakikita na dapat sya ang bumubuhay sa amin sya  lalaki di ako.

Bakit noon ok lang sa akin ito ngayon kay dami ko ng hinakanap di matanto.

Di ko pansin noon kasi sobra ko syang mahal  ang pag ibig sadyang mapaglaro.

Minsan di mo maunawaan di mo maintindihan ang mag mahal nakakatuliro.

By: rhea Hernandez October 26,2011

INA KAHIT IKAW NA LANG!!

INA KAHIT IKAW NA LANG!!

BY rrhea Hernandez

Pinoy poems

www.rulawento.blogspot.com

Hi ate Rhea sana’y isulat mo ang aking buhay , pag ibig at kasawian.

Dito ko sisimulan ang kewento ng aking masalimuot sa kasaysayan.

Dapat ngayon araw ng aking kasal pero di ito natuloy sa kadahilanan,

Umatras ang lalaking mahal aking sana makakasama at papakasalan.

Natuklasan kasi ng kanyang pamilya na ako ay isang putok sa buho.

Anak ng aking ina sa isang lalaking kanyang minahal pero sya niloko.

Alam kong kasalanan ko sapagkat ito ay aking ikinahihiya at tinago.

Sa di inasahan pag kakataon ito ay nabunyag isang araw ng kasal ko.

Kinansila ang kasal naming ng kanyang mga magulang di daw bagay,

Sa kanilang magandang pamilya na kanilang ini ingatang tagumpay.

Kung titignan mo nga naman ang pamilya nila isang itong matiwasay.

Ginagalang sa lipunan mag sisilbi lang daw akong putik sila madadamay.

Sa totoo lang di ako gaanong nasaktan sapagkat ganoon din ako ,

Pinangarap ko kasi mag karoon ng isang matinong pamilya totoo.

Pumayag akong pakasal sa kanya sapagkat sya ang tutupad at bubuo                     

 Pangarap kong matinong pamilya na di ko naranasan sa talang buhay ko.

Subalit ang inaakala kong matino at kapitagpitagang pamilya bulok pala.

Hinusgahan nila ako dahil pagkakamali ang aking ina nag mahal na malaya.

Matuturing bang kasalanan na ipinanganak ako sa pagkadalaga ni ina?

Bakit ganito ang lipunan hinuhusgahan ka kung ano ang kahapon nakita?

Nag sumikap ako sa aking buhay para makatapos ng pag aaral para sa bukas.

Sa pag dating ng araw mawala sa aking katauhan ang bansag na ito nakakainis.

Buhat sa pag kabata dala dala ko ang minsan pag kakamali ni ina pag katapos.

Tapos ngayon sa aking pag asawa ito pa rin ang naging hadlang nakapaghihinagpis.

Talaga ba ganito ang ating  lipunan kinabibilangan masyadong mapanghusga!!

Laging ang iyong pangit na karanasan ang kanilang nakikta di ang ikaw talaga!!

Ito ang aking di maunawaan di ba napapansin ang mga magaganda kong nagawa?

Nag sumikap ako para makaahon sa katayuan namin ni ina bakit wala na talaga?

Bakit di ako ipinag laban ng aking mapapangasawa sadya bang di niya ako mahal?

Wala ba siyang sariling pag iisip di ako ipinag laban di ba sapat ang pagmamahal?

Kay daming katanungan ang nag lalaro sa aking isipan tama ba sila ang humatol?

Sana itong aking nararamdaman di magtagal sa aking kalooban tulong ng maykapal.

Ang dalangin ko na lang ngayon matagpuan ang lalaking mamahalin bilang ako.

Yong mamahalin kahit anak lang ako sa pagkadalaga kaya tangapin ang pag katao.

Kasalanan bang matatawag na pinanganak ako ng ganito gusto walang pagbabalatkayo.

Ito na lang ang aking hinihiling ngayon masumpungan ang katahimikan sinasamo.

Ang aking ipinagpapasalamat  sa poong maykapal kahit di nagtagumpay sa pag ibig.

Lagi naman nandito si ina na laging nakaagapay sa aking natamong kalungkutan.

Basta lagi lang sya sa aking tabi lahat ng pagsubok dumating aking makakayanan.

Kahit lumaki akong alang ama busog naman ako sa pagmamahal ni ina kaya naman,

Nadurog man aking puso aking nakayanan dahil lagi sya sa aking tabi dinadamayan.

Kung nag kataon wala si ina baka di ko ito malalampasan  salamat sa tulong mo ina.

Mawala na ang lahat wag lang ikaw lahat aking kakayanin basta dyan ka lang ina.

Kahit lahat sila ikaw ay hinuhusgahan sa akin  ikaw ang pinaka dakila aking nakilala.

Wala hihigit pa sa iyo ina kahit di ako mag asawa basta nandiyan ka alang pangamba.

By rhea Hernandez October 25,20011

.

ANG TOTOONG AKO

ANG TOTOONG AKO

Ni rhea Hernandez

Pinoy poem

www.tulawento,blogspot.com

Puro lalaki ang aking kapatid kaya naman ako’y kung turingan isang tomboy.

Kaya noong makatapos sa pag aaral kailangan mag bago ng kilos di pasaway.

Ang aking ina sya kong katulong sa pagbabagong anyo lagi syang nakaalalay.

Di naman nasayang ang aming pag papagod sa pagbabago anyo ay tagumpay.

Pag hahanap ng trabaho nag tago sa bagong katauhan lumitaw ang kagandahan.

Sa aking pag papalit ng kagayakan ang mga kapatid na lalaki nagsipag sipulan.

Di nila akalain ang bunso nilang kapatid may itinatagong angking kaseksihan.

Kahit sa pag bebestida di kagustuhan alang magagawa kailangan sa papasukan.

Kahit iyong sarili di mo mapigil di humanga sa nakikita sa salamin ako ba ito?

Sa di pag yayabang ako’y may aking talino taglay sabi nga may laman ang ulo.

Kaya naman nakakasiguro kong makukuha ang ina aplayang trabaho sigurado.

Malakas ang tiwala ko sa aking sarili paano naman lumaki puro kasama ay barako.

Sa aking angking talino kaya di na  ako nahirapan ito aking napatunayan.

Ang lahat na dapat na kailangan ay aking nadanan at napag tagumpayan.

Isa na lang ang kailangan ang final interview pag ito ang aking nalusutan.

Di mo akalain ang magiging boss halos kaidaran may angking kaguapuhan.

Ang unang kita mo pa lang dito ang iyong puso tumibok sabi ito ang kapalaran.

Kaya ang iyong pagbabagong anyo iyo ng pangangatawanan na ng tuluyan.

Ipinangako ko sa aking sarili di ako titigil hangang di kita mapagtatagumpayan.

Ngayon k nasabi sana lalaki na lang ako para maipapahayag nararamdaman.

Bakit ganoon di patas ang karapatan ng isang lalaki at babae sa oras ng ligawan              Ang aking boss syang nililiyag mayroon ding pag tingin lingid sa aking kaalaman.

Ito ay kanyang pinipigilan sapagkat ayaw nito sa isang babae na puno ng kaartehan.

Ang tipo niyang babae yong makakasabay sa kanyang hilig sa mga kinahihiligan.

Nag karoon ng outing sa buong company doon kay daming mga paligsahan.

Di sumasali at puro  mga pag papacute na sport ka bumibilang sa kagustuhan.

Kahit kaunti tapunan ka ng atensyon at dalangin ko na  mag iba ang kapalaran.

Subalit matatapos na di parin pinapansin biglang may dumating may kagandahan.

Dito na nadismaya ala nag kapagkapag asa mayroon na palang ibang minamahal.

Kaya ang puso nadurog di paman isa ng talunan kaya kailangan ko nang tumigil,

Kaya naisip ko bakit kailangan pang mag pa sexy siguro kailanga marahil ito itigil.

Para ilabas ang sama ng loob ginawa  ko tumakbo ng tumakbo ayaw kong papigil.

Di ko namamalayan inilalabas ko lahat ang bilis ko sa takbuhan pinagpatuloy.

Dahil sa aking ginagawa di ko napansin may dalawang mata sa akin nakatunghay

Kung kailan ako nag pakatotoo sa aking sarili saka ko nabihag ang aking iniintay

Di ko inaasahan ang puso niya aking mapagtagumpayan sa paglabas akong na tunay .

Kaya kung minsan di nakailangan pa na mag kunwari ka para lang mapansin,

Ipakita mo lang ang tunay na ikaw makikita mo doon ka niya mamahalin.

Yon ang kanyang hinahanap sa isang babae yong makakasama mga gawain.

Makakatuwang sa negosyo pati na sa kanyang libangan kanyang dadalhin 

Dito nag umpisa ang wagas naming pag mamahalan at pag tutulungan.

Di niya akalain mauwi sa tunay napag iibigan at sila’y mag mamahalan.

Napatunayan na di lahat ng lalaki sa kaseksihan kanilang pinagbabasehan.

Mas gusto nila yong makakaunawa sa kanila at makakasabay sa kinahihiligan

By rhea hernandez.October 25 2011

ISANG KAHAPON

ISANG KAHAPON

Ni rhea Hernandez

Pinoy poems

http://www.tulawento.blogspot.com/

ilang decada na nga ba ang nag daan sa isang kahapon di malimutan.

Sa aking pagka alala ito 3dekada na ang nakakalipas sa aking kasawian.

Akala ko ito’y isang mapait na kapalaran pero di pala isang karanasan.

Na nagturo sa akin ng magandang aral sa buhay sa ngalan pag iibigan.

Kay tagal kong iniwasan pag usapan kung ano talaga ang katotohanan.

Sa di sadyang pag kakataon ang aking unang  pag ibig na uwi sa kasawian.

Inaamin ko ito’y nagdulot ng lungkot at lumbay sa aking nararamdaman.

Paano ba naman unang lalaking aking minahal akala ko ako’y. pinaglaruan

Nag dulot ng masakit na aral na di dapat mag tiwala sa mga kalalakihan.

Susuyuin ka tapos yon pala di ka nag iisa sa inyong pag mamahalan.

Bigla mong malalaman dalawa kayo sa kanyang puso pinag uukulan.

Paano ka naman di mawiwindang sa ganitong nalaman na katotohanan.

Pero ngayon isa na lang magandang kuwento ng aking buhay at kasaysayan.

Na ibabahagi sa magiging mga apo at may magandang pag kukuwentuhan.

Pag nag usina kung paano nag karoon ng unang pag ibig pinagdaanan.

Ngayon masasabi kong di lang pala ako ang nakaramdan at nasaktan.

Unang pag ibig at sya ring unang kasawian kung iyong iisipin kay hirap balikan.

Kaya naman noon kay tagal nakaahon sa kalungkutan pinagsikapan kalimutan.

Naalala ko pa ang sabi ni ina lahat daw ng kaldero may kalapat tatakipan.

Kaya alam ko di kami para sa isa’t isa kaya ito aking napatunayan noon pa man.

Nong isang araw kami ng una kong kasintahan nag ka usap akala ko di ko kaya.

Pero mali pala ako sadyang nabura na pala sya sa aking sistema  matagal na .

Nag papasalamat pa nga ako dahil doon natuto ako sa buhay at naging masaya.

Natutunan ko kung paano mag mahal at kilalanin ang tunay na lalaki makakasama.

Ang buong akala ko ako lang ang nag mahal  noon at nahirapan.

Salamat ito’y muling napag usapan aking nalaman sya din nasaktan

Nakawala sa gintong hawla ang aking kahapong masaklap na kasaysayan.

Kay sarap pala ng pakiramdan na ito’y muling pag usapan may kagalakan.

Akala ko di ko kayang makipag usap sa kanya na ito ang pag uusapan.

Ngayon napatunayan ko sa aking sarili sadyang wala na ang kasawian.

Isan na lang magandang karanasan na nag daan sa aking kasaysayan.

Ngayon ito akin na lang tinatawanan nangingiti na kapag napag uusapan.

Isipin mo noon nag puputok ang aking kalooban at ako ay kanyang niloko.

Yon pala ito ang mag sisilbing magandang aral sa aking buhay na totoo.

Kaya ito di ko malilimutan sa tanan buhay isang magandang karanasan ko.

Ang unang pag ibig na naranasan isang madamdaming kaganapan sa buhay ko.

Kaya naman di ako nag sisi kung ito ay aking naranasan maganda lang balikan.

Di dapat matakot mag mahal at mabigo sapagkat dito nakabase ang kinabukasan.

Ang dapat lang ituring natin na maganda ang idudulot nito sa ating kasalukuyan.

Sa mga pangit na pangyayari sa buhay doon natin mapupulot ang kagandahan.

Dapat lang nating matutunan ang aral na dulot ng bawat kabiguan naranasan.

Ang minsang pag kakamali wag nag uuliting muli para makamtam katiwasayan.

Sa muling pag tibok ng puso alam na kung ano ang mali at tama  iyong kailangan.

At higit sa lahat wag ibilango ang sarili sa kahapon dina  kayang balik balikan.

Dapat harapin nakangiti ang magandang bukas na nag hihintay sa iyong kapalaran.

Pag ito ang iyong matutunan makakamtam mo ang tunay at dakilang pag mamahalan.

Ito aking nasasabi kasi base sa aking kasaysayan sa larangan ng pag iibigan totoo yan.

Ito’y isang katotohanan na nagyari sa aking buhay pag ibig na aking kasaysayan.

Kung naging matigas man ako noon ito’y aking pinasasalamatan napagtagumpayan.

Sapagkat dahil sa kanya natagpuan ko ang tunay na pag iibigan sa kasalukuyan.

Sa piling ng aking kabiyak  na nag bibigay sa akin ng kaligayahan katiwasayan.

Kasama ng aming mga anak sa kasalukuyan  pag mamahalan at kinabukasan.

By rhea Hernandez  October 24 20011

WAGAS NA PAG IBIG PERO BAWAL .!

ni: Rhea Hernandez


Tita sana’y nagustuhan mo kung paano ko isinalin ang iyong wagas na pag ibig kahit
ito’y bawal ...

Noong iyong nasilayan ang aking angking kagandahan ikaw ay nabighani ,
Ako’y iyong nilapitan tinanong ang aking pangalan di pansin sa isip iniwaksi,
Kung puede mo akong ligawan at tayong mag kita kahit lang sandali,
Di mo sya pinansin sa unang pag kakataon kahit ikaw ay kinikilig sa sinabi

Siya’y may mataas na katungkulan sa bayan para sa kanya kay hirap ng paraan,
Kung paano kayo mag kikita ng walang nakakaalam ng di kayo pag uusapan,
Isinusuong niya ang kanyang buhay at kaligtasan makita ka at masilayan,
Ang marubdob niyang pag mamahal inuukol sa iyo ay kanyang mapatunayan.

Sa araw araw isinusuong niya ang buhay para lang ikaw ay maihatid at sundo ,
Sa iyong pinupuntahan di bale na lang kung sya mag amoy malansa sa piling mo,
Para lang patunayang ikaw ay idinadambana sa kanyang isipan at sa kanyang puso,
Para ipadama sa iyo ang kanyang nadarama mahabang panahon ikaw ay kanyang sinuyo.

Dahil ang iyong puso ay busilak at di naman bato kaya sya iyong pinagbigyan ,
Pumayag sa hiling niyang ikaw makasama kahit isang magdamag na kaligayahan,
Noon nag umpisa ang inyong dalisay na pag mamahalan hangang kamatayan,
Di mo akalain sya pala’y isang romantiko malambing at ikaw ay pinagkakaingatan.

Doon mo napatunayan lahat ay kanyang gagawin upang ikaw ay kanyang mapaglingkuran,
Marami ang nag sasabi na kayaman niya lang ang iyong minahal pero sa kaibuturan,
Siya ay iyong sinamba at idinambana sa iyong puso at katauhan kanyang iningatan,
Kayo’y nag mahalan kahit ito’y bawal sa mata ng tao at sa diyos Kayo’y nag sumpaan.

Kahit ano ang iyong marinig di mo pansin basta ang alam mo ikaw ay kanyang iniibig,
Ikaw ay ganoon lahat ginagawa para siya’y mapaligaya walang kalungkutan sa piling,
Lahat na yata mga salitang iyong sinambit gustong ng isang babae marinig ,
Ganyan mo siya pinahahalagahan sinasamba kung maaari ang tibok ng puso iparinig .

Iyo pang naalala noong una ka niyang idate masyado siyang mabilis di mo akalain,
Pero kalaunan ipinakita mo di lang pala iyong katawang ang kanyang ninanais angkinin,
Pinalasap mo sa kanya kung ano ang ibig sabihin ng tunay na pag ibig at damdamin,
Ito’y iyong naramdaman sa piling niya na ikaw kanyang pinanabikan at hanap hanapin.

Di mo na matandaan kung gaano katagal ng kayo’y nag mahalan at nag ibigan,
Dahil nga ito’y bawal pinilit ang iyong sarili na siya ay layuan at nangibang bayan,
kayo’y nag kalayo pilit ka pa rin niyang sinusundan kahit paminsan minsan,
kayo’y nag kikita at ikaw’y kanyang dinadalaw kahit nandito sa banyagang bayan.

Noong siya mag kasakit ibig mong siyang alagaan subalit ano ang iyong karapatan,
Alam mong pangalan mo ang kanyang sinasambit sambit kahit sa kanyang paglisan,
Ang matatamis na ala ala ng inyong pag mamahalan iyong babaunin sa libingan,
Kahit ngayon wala na sya ikaw ay siya paring napapangarap di na waglit sa isipan.

Alam mo ang inyong pag mamahalan ay bawal subalit alam mo rin ito’y busilak,
Kung nasaan man siya naroroon ngayon sana’y kanyang kaluluwa matahimik,
Ang inyong pag iibigan mananatili sa iyong damdamin at sa iyong isipan ibalik,
Kahit noon ang inaalay mong pag mamahal sa kanya marami ang sumusukat.

Ngayon pag iyong binabalikan ang inyong masasayang pag sasamahan,
Bakit di kayo naging malaya di mo maiwasan mapaluha at di makalimutan,
Sayang ang iyong wagas na pag mamahalan di nag tagal walang kalayaan,
Siguro sa inyong pangalawang buhay ito’y magkakaroon ng katuparan.
by: RHEA HERNANDEZ

UNANG HALIK

ni: Rhea Hernandez

Unang pag-ibig unang kabiguan,
Kayhirap ng mga panahong nagdaan,
Kaya naman ginawa lahat para siya ay kalimutan,
Gusto ng puso siya ay mapalitan.

Isang araw na may nakabanggaan,
Isang lalaki na dating kaibigan,
Hiningi ang phone number mo at kayo’y nagpalitan,
Doon nag-umpisa ang inyong ugnayan.

Isang araw ikaw ay tinawagan,
Puwede daw bang ikaw ay pasyalan,
Sa iyong munting tirahan,
Siya’y iyong pinayagan.

Naging makulit kaya siya’y iyong pinagbigyan,
Inisip baka ito na ang gamot sa pusong sugatan,
Unang pag-ibig hindi pa nalilimutan,
Baka ito na ang paraan upang limutin ang unang kabiguan.

Buhat noon ikaw ay niligawan,
Hatid-sundo sa paaralan,
Mahalin ka hindi mo inaasahan,
Unti-unti mong nalimot ang kabiguan.

Ikaw kanyang pinahalagahan,
Ramdam mo ika’y pinoprotektahan,
Unang pag-ibig iyong nakalimutan,
Kaya kayo’y nagkaintindihan.

Minsan habang sakay sa jeep pauwi sa tirahan,
Ikaw ay naidlip na hindi mo namamalayan,
Sa pangyayari sinamantala ikaw ay hinalikan,
Unang halik di mo naramdaman.

Doon nag-umpisa ang inyong ugnayan,
Nakaw na halik ang naging daan,
Sa inyong pagmamahalan,
Ang unang pag-ibig iyong nakalimutan.

Akala mo’y ito na ang tunay na pag-iibigan,
Subalit siya pala’y isang salawahan,
Mayroon pang iba siyang nililigawan,
At ito’y iyong nabalitaan.

Ang inyong unawaan,
Nauwi sa kabiguan,
Kay saklap nitong kapalaran,
Di ito ang iyong inaasahan.

Isang araw ito’y inyong pinag-usapan,
Ang sagot niya’y wala kayong pormal na ugnayan,
Ang inaakala mong pagmamahalan,
Wala pala itong katuturan.

Akala mo mayroon na kayong relasyon,
Buhat ng nakawan ka ng halik noon,
Iyon pala’y wala lang sa kanya iyon,
Di ba niya alam ito’y mahalaga, kasi unang halik mo iyon?

Ang inakala mong kayo’y may relasyon,
Iyon pala’y isang kunsumisyon,
Sinayang mo lang ang iyong panahon,
Sa lalaking walang konsiderasyon.

Kung kailan natutunan mo ng mahalin,
Ang sabi siya ay nainip na ikaw hintayin,
Na siya ay iyong ibigin at mahalin,
Di ba niya nararamdaman na siya mahal mo rin.

Ito ang hirap pag di mo sinasabi ng tapatan,
Kung ano ang iyong nararamdaman,
I LOVE YOU!!! Dapat pala iyong ipagsigawan,
Sabihin sa kanya para kanyang maintindihan.

Ito’y naging aral sa kanyang karanasan,
Kaya naman ito’y kanyang tinandaan,
Sa susunod na siya’y ligawan,
Na kanyang ipagsisigawan na kayo’y nagmamahalan.

Unang halik nauwi sa kabiguan,
Ang mas masaklap ang ipinalit sa kanya isang kaibigan,
At kanyang nabalitaan ito’y nauwi sa kasalan,
Ikaw ay naiwang luhaan at sugatan.
by: RHEA HERNANDEZ

SANA TAYO PA RIN .!

ni: Rhea Hernandez


Kasaysayan ng buhay ng isang OFW sa Kuwait sanay magustuhan mo kung paano ko sya isinalin patula ang iyong buhay at pag ibig ...

Kay sarap balikan ang kahapon noon tayo’y nagmamahalan at maligaya,
Nag pasya noong pakasal para bumuo ng isang masayang pamilya,
Sa ating buhay may asawa nag karoon ng mga supling bunga ng pag sasama,
Akala ko noon ala ng katapusan ang ating masasayang araw anong ligaya.

Pero ang pag mamahalan natin binagyo ng sangkaterbang problema,
Dito nag umpisa ang mga pasakit sa ating buhay di na tayo Masaya,
Walang araw na di tayo nag aaway sabi mo nga masyado akong bungangera,
Kasi ba naman kahit maliit na bagay di mo pinalalampas lagi mo pinupuna.

Ang ating mainit na pag mamahalan ay nalambungan ng kalungkutan,
Akala ko noong una ay simpleng tampuhan lang ang di pag kakaunawaan,
Bakit ganito wala ng katapusang sumbatan at ang ating pag mamahalan,
Lagi kong hinahanap ang dating asawa na isang malambing at maaasahan.

Unti unti kang nag bago ang mabait at mapag mahal na asawa nasaan na?
Alam ko ako din ay nag bago naging mapaghanap sa bagay na di mo kaya!
Dito nag umpisa ang pagiging malamig at pag aaway natin sa isat’ isa ,
Di natin kagustuhan na mauwi sa ganito ang ating buhay may asawa.

Pero huli na para ating ayusin pa nag kasundo na tayong mag hiwalay na.
Ating pinag usapan at napagkasunduan na mabuti bigyan ang sarili ng laya,
Para mag karoon ng pag kakataong ang bawat isa na mag isip pang samantala,
Sabi mo nga tayo’y mag hiwalay para ikaw ay makahinga sa ating pagsasama.

Sabi mo panga ikaw ay sakal na sakal na sa buhay natin bilang mag asawa,
Kaya naman pati mga anak pinaghatian ito napagkasunduan nating dalawa,
Ang dahilan mo sa akin para maiwasan ang madalas na pag aawayan sa tuwina,
Bakit ganito nababalitaan di pa nag tatagal ng tayo’y mag hiwalay may kinakasama .

Ang aking tanong ngayon sa sarili ako na lang ba ang umaasam na magkakabalikan?
Wala na bang pag asa ako’y iyong balikan talaga dito na lang ang pag mamahalan?
Kaya naman ako’y lumisan nag trabaho sa ibang bansa para kaw makalimutan,
Gusto kong hanapin ang aking sarili at para ikaw kalimutan din ng lubusan.

Ngayon pinipilit kong limutin ang dati kong asawa na mayroon ng kinakasama,
Sana’y matagpuan ko rin ang tunay na pag ibig magmamahal sa akin ng tama,
Ang aking panahon iuukol ko na lang sa aking anak at kalimutan ang nadarama.
Ang dasal ko sa Diyos sanay mag karoon ako ng katahimikan sa tuwi tuwina.
by: RHEA HERNANDEZ

PARA SA INYO MAHAL .!

ni: Rhea Hernandez


Ako’y lumisan sa bayang sinilangan upang humanap ng bagong kapalaran,
Dito ako pinadpad sa middle east para mabigyan ng magandang kinabukasan,
Ang aking mga mahal sa buhay ang aking asawa at anak ang pinaglalaanan,
Nagtitiis malayo upang mga anak mabigyan ng kaiga igayang kalagayan.

Sulit naman ang aking pag titiis ang mapalayo sa mga mahal sa buhay, Aking asawa at mga anak aking nabibigyan ng maalwang pamumuhay,
Sapat na sa akin na makita sila mayroong natitirhan na magarang bahay,
Lahat ng ito’y kaya kong tiisin mabigyan ng mariwasa buhay kahit mapawalay.

Kahit sa kanilang pag laki di nila ako nakakasama alam kong ako’y naintindihan,
Makita ko lang na natutupad ang mga pangarap sa buhay ako’y nasisiyahan,
Handa akong mapawalay sa kanila para lang sa kanilang hinaharap na kinabukasan,
Makita ko lang na sila’y masaya kaya kong mangulila at tiisin ang kalungkutan.

Salamat sa aking may bahay nagagampanan niya ang tungkulin ng isang ina at tatay,
Sa aming mga supling lumalaking maayos at may takot sa Diyos kahit sa akin nawalay,
Pag nakikita ko ang bunga ng aking pag susumikap sa puso ko naiibsan ang aking lumbay,
Kahit na ang mahahalagang okasyon sa buhay di ninyo ako nakakasama at nakakaagapay.

Ang aking asawa ako’y kanyang pinahahanga kanyang nagagampanan at napapaliwanagan,
Ang aming mga supling kung bakit kailangan kong sila’y lisanin at iwanan mangibang bayan,
Nag papasalamat ako siya nanatiling tapat sa aming pag sasama at pag iibigan at laging nandiyan,
Alam kong dahil sa kanya ang aming mga anak di naghahanap kung bakit ako lumisan.

Para sa inyo aking mga mahal aking pinapangako ang aking trabaho aking pag bubutihan.
Sa pag dating ng panahon muli tayong magkakapiling pag nakatapos di na muli iiwan,
Ako’y napilitan mag trabaho sa malayo para nabigyan ng magandang kinabukasan,
Ito’y dala ng ating pangangailangan sa buhay at alam din naman ninyo di ito kagustuhan.

Kung bayan sinilangan mayroon magandang pagkakakitaan sanay di nakipagsapalaran!
Kailan pa kaya darating na di na kailangan mangibang bayan para sa kinabukasan?
Mag kakaroon pa kaya ng magandang pag kakataon ang mga Pilipino sa sariling bayan?
Ito’y mag karoon ng katuparan pag dating ng panahon di na lumayo ang mga kababayan.

Lumayo sa mahal na pamilya para lang sa kumita marami ang katulad ko napipilitan,
Sana sa susunod na generation may pag babago na sa ating pinagmulan bayan,
Pasa sa mga anak o kahit sa mga apo na lang di na nila danasin ang makipagsapalaran,
Sa banyagan bayan na aking pinaglilikuran sa kasalukuyan sana’y gumising ang inang bayan.
by: RHEA HERNANDEZ

PAALAM NA AKING MAHAL

ni: Rhea Hernandez


Isang araw ako’y kinausap at ikaw ay nag paalam na ako’y iyong iiwanan,
Wala akong maisip kung bakit mahal ako’y iyong lalayuan,
Kahit anong pilit ayaw mong magpaliwanag kung ano dahilan,
Kaya naman gusto kang unawain pero puso di ka maintindihan.

Akin sinta kahit anong gawin di ka mawala sa isipan,
Aking giliw di ko maisip bakit mo ako iniwan,
Halos ako’y mabaliw sa kaiisip di ka maunawaan,
Aking mahal di ko maintindihan bakit ako’y iyong sinaktan.

Isang araw sa piling ng magulang iyong binalikan,
Di ako makapaniwala sa akin nabalitaan,
Na ikaw ay nakaratay sa banig ng karamdaman,
Ano ang nagyari aking mahal ikaw ay nagkaganyan.

Kaya naman sa araw din iyon gusto kitang bisitahin,
Ang masaklap pa nito ayaw mo akong harapin
Ang sabi mo ala ka ng dahilan para ako’y kausapin,
Iyong pinaabot wala kang dapat ipaliwanag sa akin.

Sa iyong mga tinuran mundo ko gumuho,
Kahit kay tagal mong nawala pag ibig ko’y di nag laho,
Ikaw pa rin ang minamahal nitong aking puso,
Nag pumilit akong ikaw masilip nakita mga mata namumugto.

Doon ko nabatid na ako’y di nawaglit sa iyong puso’t isipan,
Pinilit mong lumayo para ikaw ay aking malimutan,
Sapagkat nalalapit na ang iyong kamatayan,
Buhat iyong natuklasan na ikaw may malubhang karamdaman.

Sa aking pagtitiyaga sa mga pakiusap ako’y pinagbigyan,
Sa paghaharap di mapigilan luhang pumatak sa iyong harapan,
Doon ko nalaman nalalapit na ang iyong kamatayan,
Bilang na ang iyong mga sandali na ilalagi at ako’y muli iiwan.

Sa huling pagkakataon ang hiling mo’y ikaw aking yakapin at halikan,
Sa aking mga bisig ng ikaw malagutan ng hininga ng di ko mapaniwalaan,
Kay tagal kitang inintay ngayon ako’y iyong muling iniwan,
Kay saklap naman nitong ating naging kapalaran.

Noong ihatid ka naming sa huling hantungan ito na ang katapusan,
Doon ko nasambit ang aking huling paalam di kita malilimutan,
Lagi kang manantili sa aking puso at gunita mag pakailanman,
Lalagi ka sa aking alaala giliw kahit ngayonako’y iyong nilisan.
by: RHEA HERNANDEZ

NANG IBIGIN KITA

ni: Rhea Hernandez


Buhat noong iyong nasilayan ang aking kagandahan,
Di mo na ito makalimutan lagi na sa iyong isipan,
Tandang tanda mo pa kung ano ang aking kasuutan,
Sabi mo pa nga parang akong anghel na bumaba sa kalangitan.

Di mo batid kaw ay di ko gusto at aking kinaiinisan,
Ito’y lingid sa iyong kaalaman,
Sabi ko sa aking sarili hindi kita magugustuhan,
Ito ang mga salitang aking binitawan ,

Ang aking kapatid ang iyong kinaibigan,
Para mapalapit sa akin ang iyong dahilan,
Lagi mong sinasabi na sana’y ikaw pagbigyan,
Kaya naman di kita maiwas iwasan.

Dahil sa iyong pagtitiyaga at kakulitan,
Ang matamis kong kasagutan iyong napagtagumpayan,
Buhat ng kitang sinagot di pa katagalan ,
Iyong inihayag handa mo na akong pakasalan.

Inihanda ang ating araw ng kasal sa simbahan,
Anong ligaya ko ang aking naramdaman,
Para akong nasa langit ng kaligayahan,
Ganito pala ang iyong magiging pakiramdam.

Habang tayo’y kinakasal halos himatayin sa loob ng simbahan,
Sabi mo nga pakiramdam mo para naabot mo na ang kalangitan,
Ikaw napaluha sa ala kang mapagsiglan ng iyong nadaramang kagalakan,
Bubuo tayo ng isang masayang pamilya na hitik sa pag mamahalan.

Sa harap ng altar ito ang ating binitawang sumpaan,
Siya kong panghahawakan hangang sa aking kamatayan,
Hangang ako’y nabubuhay ikaw ay aking paglilingkuran,
Ito ang aking sumpang binitawan noong ikaw aking pinakasalan.

Walang anuman ang makakasira sa ating pag mamahalan,
Sa tulong ng poong maykapal lahat ng problema mapaglalabanan,
Kahit anong pag subok basta kasama ka mapagtatagumpayan,
Ito ang aking ipinangako sa harap ng altar di ko malilimutan.
by: RHEA HERNANDEZ

MAHAL SA IYONG PAGLISAN

ni: Rhea Hernandez


Unang pag kikita ang sabi ko sa aking sarili ikaw na nga,
Aking pang natatandaan high school pa tayo unang magkita,
Buhat noon hangang ngayon di na tayo naghiwalay sa tuwi na,
Bawat sandali at pag kakataaon tayo’y laging magkasama.

Kahit noong pumasok sa kolehiyo di tayo nagkawalay,
Sa pag pasok at pag uwi sa school lagi tayong magkasabay,
Para tayong pares ng sapatos na di puedeng maghiwalay,
Tulad din ng kanin at ulam laging magkapareha sa ating buhay.

Kaya naman noong nakatapos sa pag aaral humarap na sa dambana,
Noong ipagbuntis ang ating panganay kaligayahan aking nadama,
Laking pasasalamat sa Poong Maykapal sa magandang biyaya,
Parang ala ng katapusan ang kaligayahang sa puso nadarama.

Kahit di sagana sa material na bagay sapat na tayo’y nagmamahalan,
Napaka suerte ko at ikaw ang aking asawa katuwang sa ligaya at kalungkutan,
Walang reklamo kahit kung minsan kinakapos sa mga pangangailangan,
Lagi mong sinasabi basta tayo’y magkasama wala ng iba pang kailangan.

Buhat ng ating natuklasan na ikaw ay may karamdaman,
Sabi ng mga dalubhasa ito’y wala ng kalunasan,
Ano ang aking gagawin nalalapit na ang iyong katapusan,
Sa ganitong pagkakataon ang Panginoon ang aking naging sandigan.

Di ko na yata kayang panoorin ang unti unti pag bagsak ng iyong pangangatawan,
Parang kinukurot ang aking puso pag ikaw aking pinagmamasdan,
Isang taon at kalahati na lang ako’y iyong lilisanin ng tuluyan,
Ang aking puso parang tinurakan ng punyal at ito’y duguan.

Lagi kong dinadasal na huwag mo akong lisanin,
Kahit ibuhos ang lahat para lang ikaw ay pagalingin,
Lagi kong tanong bingi ba ang Diyos sa aking mga dalangin,
Sa iyong nalalabi mo pang mga araw lahat ay aking gagawin.

Sa iyong mga huling sandal ibig ko ikaw aking mapaglingkuran,
Ngayon dumating na aking mahal ! Ang araw ng iyong paglisan,
Baon baon mo sa iyong libingan ang ating pag mamahalan,
Kay hirap tangapin ang katapusan ng ating pag iibigan.

Ngayon ikaw lumisan kapag nag iisa ikaw lagi naalala,
Alam mo buhat ng tayo’y ikinasal ikaw lang ang lagi kong kasama,
Lagi kong binabalikan ang mga matatamis mong pag tawa,
Ang iyong pag aasikaso at pag aaruga ay laging lalagi sa aking gunita.
by: RHEA HERNANDEZ

LALAKING TORPE AT MAHIYAIN

ni: Rhea Hernandez


Hoy... lalaking torpe iyo nang sambi...tin
sabihin mo na kahit lang sa palipad-hangin,
ang dalagang pilipina huwag mo nang bitinin,
sa pag-ibig na iyong kinikimkim.

                 

Ang dalagang pilipina ay tunay na mahinhin,
laman ng puso.. kung harapan di kayang sabihin,
huwag mag- alala ikaw ay kanyang mahal din,
kaya ang puso mong umiibig huwag nang ipitin.

Huwag magpatumpik-tumpik sa pagpapahiwatig,
baka ikaw ay magsisi kapag panahon ay sumapit,
sa kahihintay ang dalaga ay tuluyang mainip,
baka siya ay maghanap ng iba kahit na pangit.

Sa mahabang panahon na iyong pinalipas,
ang init ng pagmamahal ay baka kumupas,
baka masayang ang iyong pag-ibig na wagas,
kapag dalaga ay nainip at kusa ng umatras.

Datapwa’t ang dalagang pilipina ay matiisin,
at laging handang maghintay na siya ay suyuin,
hindi magawang pag-ibig niya’y kusang sabihin,
sa lalaking torpe na kanyang iniibig din

by: RHEA HERNANDEZ

KASUMPA SUMPA

ni: Rhea Hernandez


Ito’y mga kahapon di kayang ilarawan,
Mga karanasang di magandang balikan,
Ito’y mga bangungot ng isang nakaraan,
Hangang ngayon nakabaon sa iyong kaibuturan.

Noong ikaw bata mayroon kang karanasan di malilimutan,
Di kayang sikmurain ng taong may matinong kaisipan,
Sa iyong mundong ginagalawan , kay hirap paniwalaan,
Tanging Diyos lamang ang iyong naging sumbungan.

Sa iyong murang isipan di mo maarok ang katotohanan,
Kay sakit ng iyong dinanas ang kahinaan pinagsamantalahan,
Ito’y ang isang lihim ng iyong pagkatao na pinagkakaingatan,
Di mo alam kung kanino sasabihin,sino ang mapagkakatiwalaan.

Ang iyong buhay punong puno ng pighati at kasawian,
Ang pagkakamali sinarili mo, ang mga bagay sa iyong isipan,
Huli na matuklasan ng iyong ina ang mga pinagdadaanan,
Mga pangyayari sa iyong buhay tumimo sa iyong katauhan.

Noong ikaw mag dalaga ang kahapon pilit mong tinatalikuran,
Kaya naman ikaw nalibang pangsamantala ito’y nakalimutan,
Pero para itong mga anino laging nakasunod sa iyong likuran,
Ang lagi mong tanong makalaya pa kaya sa pag aalinlangan.

Di ka naman bobo sa katunayan lagi kang nangunguna sa eskwela,
Kaya pag ito’y sumasagi sa iyong isipan ikaw ay napapatulala,
Nitatanong mo kung minsan sa Diyos kung ano ang iyong nagawa?
Bakit niya pinahintulutan gawin ito sa iyo ngayon ikaw nagdurusa?

Isa sa kapatid mo ang bumaboy sa iyong pag katao,
Tuwing ito’y iyong naiisip gumuguho ang iyong mundo,
Sadyang bang ang pag kakataon ay mapaglaro, ikaw nanlulumo,
Sa pangyayari ito pag iyong naiisip luha tumutulo mata namumugto,

Hangang kailan mo kaya kayang tangapin ang kabiguan?
Mga kasawian at pighati kaya mo pa kayang matagalan?
Lagi mong tanong habang buhay ba itong pagdurusa?
Lagi mong dasal sa Panginoon bigat na dalahin mapaglabanan.
by: RHEA HERNANDEZ

KARUGTONG NG KAHAPON

ni: Rhea Hernandez


Noon tayo ay mag kaeskuwela sa high school di mo alam gusto na kita,
Crush kita ito’y aking itinago , iningatan sa aking puso at ala ala,
Alam kong di mo ito batid sapagkat ito’y pinakatago tago ko sinta,
Kung ito bay aking pinabatid sa iyo magkakaroon kaya ng pagkakaiba?

Naging malaking katanungan sa aking puso’t isipan ko ito?
Mahalin mo rin kaya ako tulad ng pagmamahal ko sa iyo ?
Di kaya masaktan din ako sa bandang huli? Mayroon kaya mabago?
Lalu na kung malaman mo ang lihim ng aking pinag ka tago tago!

Nag kahiwalay tayo pag katapos ng graduation hinanap ang kapalaran,
Sa mahabang panahon nagdaan kay raming kong naging karanasan,
Kung iyong tatanungin bakit itong mga kalungkutan aking pinagdadaanan?
Ito rin ang aking tanong bakit laging sugatan ang aking puso ala ng katapusan?

Kaya naman ang aking buhay ini aalay ko na lang sa paglilingkod sa kapwa,
Ang paglilikod sa mga taong na ngangailangan dito ko nakakamit ang ligaya,
Sa ngayon ito ang aking pag ibig di makamundo pagmamahal aking nadarama,
Paglilinkod sa Panginoon ang aking pag ibig ,dito ko nadarama ang pagiging Masaya.

Ang facebook ang naging daan para muli tayo nagkaugnay at muling nagkabalitaan,
Salamat sa facebook nagkaroon muli ng pagkakataon magkalapit at maging mag kaibigan,
Nasabi ko syo na crush kita noon high school pa tayo salamat sa FB tayo’y
nagkatalastasan,
Sa araw araw pinapadalhan mo ako ng mga mensahe na nagbibigay sa akin ng kagalakan.

Nag papasalamat ako pag kalipas ng mahabang panahon muli tayong nag kakabalitaan,
Di ko akalain masabi ko sa iyo ngayon ang mga lihim na pinag katagutago nakaraan,
Lagi mong sinasabi nababakas mo ang aking kalungkutan sa aking mga mata sa larawan,
Sa tuwina makakausap kita’y saglit kong nalilimutan ang aking kalung kutan.

Di ko alam kung hangang kailan itong aking nadaraman kaligayahan,
Ang aking dasal sanay lagi kang nandiyan di ako iiwan kung ako’y nangangailangan,
Sanay lagi kang nakaalalay at nakaagapay sa akin sa oras ng aking kalungkutan,
Huwag ka sanang magbabago at huwag punuin ang puso’t isipan ng mga alinlangan.
by: RHEA HERNANDEZ

KAIBIGAN KA NGA BA?

ni: Rhea Hernandez

Ito’y kuwento ng isang nangungulila sa Middle east. Sanay nagustuhan mo kung paano ko isinalin ang iyong lihim na pag ibig sa isang kaibigan.

KAIBIGAN KA NGA BA ?

Pag ibig ko sa iyo kasing linis ng tubig sa batis maniwala ka,

Ibig kong patunayan sa iyo subalit papaano ko ito ipapadama,

Wala akong karapatan ako’ynakatali may pananagutan sa anak at asawa,

Bakit noong kitang matagpuan di na ako malaya wala ng magagawa pa.

Sapat na sa aking tanawin ka sa malayo makitang masaya ka,

Ako’y kuntento na kahit di ka makapiling sa tuwi tuwina,

Pag aking nababalitaan ikaw ay mayroong problema dinadala,

Ibig kong ikaw ay lapitan aluin at damayan sa iyong pighati sana!!

Dapat mong malaman pag ibig ko sa iyo dalisay walang halong pagnanasa,

Sapat na ituring mong isang kaibigan handang makinig sa iyong problema,

Kahit di mo alam ang laman ng aking puso ko na mahal na mahal kita,

Kuntento na ako na isang bestfriend ang turing mo sa akin doon masaya na.

Bakit kasi huli ka na dumating sa buhay ko ngayon wala ng kalayaan,

Ako’y nagpapasalamat tinangap mo bilang isang kaibigan pinapakingan,

Sa iyo ko din lang nasasabi ang aking mga hinaing sa buhay at kakulangan,

Sanay tulad mo sya maunawain at laging akong naiintindihan sa kahinaan.

Dasal ko maramdaman mo rin kung gaano kita itinatangi dito sa aking damdamin,

Ito’y aking napatunayan noong ako’y lumayo at nag trabaho sa malayong lupain,

Bakit ganoon mas kinaiinipan ko ang ikaw aking masilayan at aking lingapin,

Ikaw ang laging hinahanap nitong aking pusong nagungulila sa iyong pag tingin.

Alam kong mali ang aking nararamdaman pero ito’y di ko mapigilan,

Ikaw ang isinisigaw ng aking damdamin sumisidhi habang pinipigilan,

Ano ang aking gagawin alam kong ito’y mali wala akong kalayaan,

Ikaw aking iniiwasan para di ka masaktan tulad ng aking nararamdaman.

Wala akong dasal sana’y pagiging mag kaibigan wag mong putulin,

Ito na lang ang nagbibigay ng lakas sa akin upang ito’y kayanin,

Ang tangi kong panalangin sana’y lagi kang nandiyan ako’y intindihin,

Sapat ng alam mo mahal kita bilang kaibigan pero iba dito sa damdamin.

Ang pag ibig ko sa iyo nadarama aking babaunin hanggang sa aking kamatayan,

Ito’y itatago sa kaibuturan ng aking puso habang buhay aking pagkakaingatan,

Sapat na sa aking ikaw minamahal at ako’y itinuturing mong iyong kaibigan,

Ito’y ang aking lihim na di mo dapat pang mababatid magpakailan man.

Mahal kong kaibigan ikaw ang itinitibok nitong aking puso nararamdaman,

Kasing busilak ng mga ulap sa kalangitan aking pag ibig na pinagkakaingatan,

Kahit alam kong di ito mag kakaroon ng katugunan ako’y nasisiyahan,

Sapagkat kahit anong oras nandiyan ka bilang isang matalik na kaibigan.

Ito’y sapat na sa akin di na naghahangad ng kung anu pa man ,

Ang palagi kang makausap ay isa ng malaking kasiyahan,

Di mo alam kung gaano mo ako pinaliligaya sa simpleng usapan,

Ikaw aking pahahalagahan habang ako’y nabubuhay dito sangkatauhan.

Mahal kong kaibigan sana’y wag kang mag sasawa sa isang katulad ko,

Alam kong di mo ako maiintindihan sa aking nararamdaman para sa iyo,

Kaya naman pilit kong itinatago para di ka mawala at lumayo sa piling ko,

Ikaw na lang ang nag bibigay ng lakas sa aking mga problema sa mundo.

Maraming salamat mahal kong kaibigan ako’y iyong nauunawaan,

Kahit di mo batid ang tunay na damdamin alam kong di papababayaan,

Ang iyong itinuturing na tunay na kaibigan ay nag mamahal ng lubusan,

Salamat sa lagi mo akong dinadamayan sa aking mga kalungkutan.

Lagi mong pinagagaang ang aking kalooban tuwing tayong nagkakabalitaan,

Ikaw ang nag bibigay ng lakas pag ako’y nalulumbay sa aking pinagdadaanan,

Kahit di mo batid na ang pag ibig ko wagas at walang kapantay dito sa kalooban,

kaibigan wag kang mawawala sa aking piling di ko kakayanin kaw aking iingatan.

by : RHEA HERNANDEZ

JS BATCH 79

ni: Rhea Hernandez


Pag katapos ng 32yrs ating napag usapan,
Ang JS prom natin noon di ko na matandaan,
Ang sabi mo sana’y maisayaw mo uli ako ng malapitan!
Kasi ba naman”puedeng dumaan ang kalabaw sa atin pagitan”.

Natatawa ako kasi buong buo pa ang nakaraan sa iyong ala ala,
Sabi mo ‘kasayaw kong matigas ang bewang isang dancer pala”
Nang ito’y iyong ikinuwento sa akin di ko mapigil ang mapatawa,
Kay saya ko pag pinag uusapan natin ang karanasang maganda.

Sabi mo nga ang iyong buong katawan nanlalamig di mo nalaman,
Pag katapos mo akong isayaw, ikaw ay kinilig ito ang naramdaman,
Habang tayo’y nag uusap ako’y napapasaya mo habang pinapakingan,
Ni sa hinagap di ko akalain ganito ang ating nakaraan, masayang balikan.

Ang sabi mo nga noong high school tayo isa kang torpe at mahiyain,
Kaya di magawang ipagtapat na crush mo ako noon nahihiya ka sa akin,
Ako’y nagagalak at ngayon may lakas kang ng loob para aminin,
Nakakatuwa lang noong iyong sambitin na ikaw ay nanligaw tingin.

Ang iyong ligaw tingin sa akin na di ko nabatid ito iyong inilihim,
Ako’y nagagalak ngayon iyo ng nasasabi na di ka na mahiyain,
Mga lumipas na mga taon pinatatag ka ng mga karanasan mo rin,
Ang mga kahapon kay sarap pag usapan at balikan ating gunitain.

Sabi mo nga noong tayo’y nag sasayaw anong ligaya mo sa iyong isipan,
Para kang nakalutang sa alapaap noong tayong nagkakasayahan,
Ang JS prom batch 79 di mo makakalimutan kay sarap balik balikan,
Tayo’y mag bata pa noon mga wala pang muwang sa kinabukasan.

Ngayon muli tayo nag katagpo sa pamamagitan ng facebook nagkakabalitaan,
Kahit na tayo’y mag kakalayo ay nag kakausap at nag kakaugnayan,
Sana’y di lang tayo ang mag kakuwentuhan ang iba pa makipag talastasan,
Sa pamamagitan ng facebook ang mga naputol na ugnayan ating balikan.

Sana’y ito na ang simula ng pag bubuklod ng batch 79 tayo magkatalastasan,
Sa pamamagitan ng facebook ituloy ang ating kalokohan at pagkakaibigan,
Na pinutol ng napakahabang panahon di nag kakabalitaan alang ugnayan,
Mga classmate sa batch 79 sana ito maging daan ng atin balikan ang nakaraan.
by: RHEA HERNANDEZ

IKAW NASA PUSO NOON AT NGAYON

ni: Rhea Hernandez

Ang aking pong tulang isusulat ngayon para sa isang bagong kaibigan.

Ayaw niyang pabangit kung ano ang kanyang tunay na pangaglan.

Isa siyang domestic helper sa Hongkong sa inyong kaalaman.

Gusto  niyang ibahagi ang masalimuot niyang kasaysayan.

Nag karoon sya ng isang kasintahan at sila’y nagmahalan ng lubusan.

Kaya ipinasya nilang mag pakasal kahit di nagsasama sa isang bubungan.         

Siya ay   binigyan ng isang anak na lalaki lumaki sa kanyang kandungan.

Anong ligaya niya noong ito ay lumabas  sa kanyang sinapupunan.

Sa kanyang anak ibinuhos ang lahat ng atensyon, siya ang kayamanan.

Siya ay lumaki magalang, mabait,mapagmahal sya niyang kaligayahan

Siya ang nagbibigay  ng lakas ng loob upang harapin ang katotohanan.

Kaya naman kanyang gagawin ang lahat para sa kanyang kinabukasan.

Kahit ang kanyang asawa ay sakit ng ulo , pambabae ang inaatupag lagi.

Siya yong tao na  iresponsableng lalaki ,bakit pinakasalan , siya’y nagsisi.

Minsan naitatanong niya  sa kanyang sarili bakit ang puso  sya ang pinili.

Ang kanya bang puso ang dapat bang tanungin kung bakit siya na lang lagi.

Ang kanilang anak na ang umaayaw sapagkat ayaw niya siya ay masaktan.

Kahit alam mong gusto niyang mabuo ang inyong pamilya naturingan.

Sapagkat ang kanyang amang ang dahilan, natitikman ang kalungkutan.

Sa kaibuturan ng kanyang puso pag iyong binuksan sya pa rin ang nilalaman.

Subalit ano ang kanyang magagawa mayroon na siyang ibang minamahal

Ano ang gagawin, di na siya  ang itinitibok ng kanyang puso kahit kasal.

Gusto na niyang alisin sa kanyang sistema di magawa siya naman taksil.

Talagang ganito ang umibig masakit, mahapdi, makirot para sa minamahal.

Kahit nahihirapan yaring puso ,patuloy paring ang pagtibok sa pag ibig.

Kahit anong isip di maintindihan bakit di maipaliwanag ikaw nahumaling..

Sadya bang ganito ang mag mahal kung minsan puso isang sinungaling.

Ang iyong pinaguukulan ng pagmamahal ibig  marinig na ikaw iniibig.

Subalit ito’y isa nalang pangarap dina magkakaroon ng isang katuparan.

Paano pa pagsasamahin ang dalawang pusong winasak ng kapalaran.

Kahit sa puso mo ito’y iyong pinanabikan at dinadalangin pahalagahan.

Pero sa iyong isipan alam mong dinakayo magkakabalikan kahit ipaglaban.

Sapagkat ang marubdob niyang pagmamahal tinangay na ng panahon.,

Sapat na minsan minahal mo sya di na ito mabubura sa inyong kahapon.

Kahit ang pag ibig na inuukol sa kanya di mo na maramdaman ito’y nabaon.

Isipin mo na lang ang mahahalagan araw na pinagsamahan lalagi naroon.

Kahit alam mong marami ding di magandang nangyari sa pagmamahalan.

Marami pa ring masasayang pinagsaluhan  ito na lang iyong binabalikan.

Ito mamalagi sa puso’t isipan habang ikaw nabubuhay dito sangkalibutan.

Mananatili ang iyong pag mamahal sa kanya kahit walang itong katugunan.

by: RHEA HERNANDEZ

HINAING NG PUSONG UMIIBIG

ni: Rhea Hernandez


Mahal ang iyong kagandahan pag aking tinitigan parang mga bulaklak sa hardin,
Kung pagmamasdan mo para kang nagninining sa kalangitan na parang bituin,
At kung minsan ikaw ay nalalambungan ng mga ulap sa langit na madilim,
Kay sarap mong pag masdan kagandahan kumukutitap kutitap sa aking paningin.

Ang pag ibig ko’y kasing init ng lava ng vulcang mayon sana’y iyong maramdaman,
Sana naman iyong pahalagahan ang tunay kong damdamin ito’y pagkaingatan,
Wala akong pinapangarap kungdi yakapin ka sa buong magdamag sanay pagbigyan,
Ikaw ang aking idadambana dito sa aking kaibuturan iyo sanang pagkatandaan.

Bigyan mo ako ng pagkakataong ipadama tunay kong nararamdaman,
Ang aking pag susumamo aking nililiyag sana’y iyong pakingan ,
Kung kita’y kaharap puso anong sigla di malaman paano patutunayan,
Lagi kong dalangin sa maykapal aking nadarama mag karoon ng katugunan.

Kailan mo kaya bibigyan ng katuparan ang aking pusong mag susumamo sinta,
Huwag kang mag alinlangan sa aking pag ibig di kita lolokohin sa piling liligaya,
Pag ako’y iyong inibig sa dambana ikaw aking ihahatid habang buhay mag sasama,
Aking mga pangako babaunin ko hangang sa aking kamatayan aking sinisinta.

Kahit kailan di pagsasawaan suyuin habang ako’y nabubuhay sa daigdig ,
Aking mahal paniwalaan ang aking inihahayag ito ng aking pusong umiibig,
Iyo sanang paniwalaan di papabayaan ikaw aking aalagaan wag maligalig,
Kailan mo kaya tutugunin hinaing ng pusong umiibig sana’y iyong marinig.

Itong aking mga pagsusumamo sana’y mahal iyong laging pakingan,
Handa akong mag intay gaano mang katagal iyo sanang pagkakatandaan,
Ang pag ibig na alay sana’y wag isantabi mo lang at ito’y iyong pahalagahan,
Lahat ng sandali ako’y iyong maaasahan handang ikaw aking paglingkuran.

Ang alay kong pag ibig pag iyong tugunin di mo pag sisisihan kahit kailan,
Handa akong paligayahin ka habang ako’y nabubuhay ito’y papanindigan,
Iyan ang pangako ng pag ibig ko sa iyo di ko kakalimutan magpakailan man,
Kaya irog ko ang aking pag susumamo iyong biyang ng magandang katugunan.
by: RHEA HERNANDEZ