LOVE STORY "EMILY" chapter 9

LOVE STORY “EMILY” chapter 9

Ni Rhea Hernandez

Pinoy Poems

http://www.tulawento.blogspot.com/

      Lumisan si Emilysa party na di namamalayan ni Bob. Kung di pa sinabi ni Larry di pa niya malalaman na lumisan na si Emily sa kasayahang ginaganap. Masyado siyang nalibang sa pakikipag usap kay Anna. Di alam ni Bob na sadyang siyang inaakit muli ni Anna. Di papayag si Anna na isang katulad ni Emily ang makakatalo sa kanya kay Bob. Gagawin niya ang lahat para mabawi lang ito.

      Di niya hiniwalayan si Bob sa buong  party. Kaya naman di magawang tawagan ni Bob si Emily kung ito nakauwi ng safe sa kanila. Nakauwi naman ng maayos at alang naging problema si Emily. Nag taka ang nanay ni Emily kung bakit mag isa itong umuwi di hinatid ni Bob. Kaya di nakatiis ito ay nag tanong.

        “bakit di ka nihatid ng boss mo sinundo ka niya dito tapos di ka niya inihatid”  ang sabi ng nanay niya. Dito na di mapigil ni Emily na di tumulo ang kanyang mga luha. Kaya naman napilitan na siyang ipagtapat sa kanyang ina ang lahat. Laking pag tataka ni Emily na ang sagot ng ina. “Alam ko matagal na di lang ako kumikibo.” Di niya akalain ala pala siyang maitatago sa kanyang ina. Kahit ingat na ingat siyang makahalata ito.

         “ Ako ang nanay mo kahit di ka nagsasalita alam kong may mabigat kang dinadala. At nararamdaman ko na ito nahihirapan ka naguguluhan sa iyong damdamin.” Ang mahabang sambit ng nanay niya.” Kung anuman ang nandiyan sa puso at isipan mo puede mong I share sa akin para gumaang kahit kaunti.” Ang pag aalo ng kanyang ina sa kanya. Sa binangit ng kanyang ina muli siyang napayakap dito at umiyak sa balikat ng kanyang ina. Napasuerte niya at may ina siyang handa siyang damayan at tulungan sa kanyang mga dalahin. Napaka maunawain ng kanyang ina. Nag sisi siya kung bakit siya nga lihim dito.

             Sa pag babahagi niya ng kanyang problema sa kanyang ina. Kay laki ng iginaang ng kanyang pakiramdam. Para siyang nabunutan ng isang tinik sa kanyang puso’t isipan.  Sana noon pa niya ito ibinahagi sa kanyang ina para kasama niya sa kanyang nadamang kaligayahan noon. Hindi tulad nito na sa kalungkutan lang siya aking karamay. Ngayon hinihingi niya ang opinion nito. Kung anu ang dapat niyang gawin. Naguguluhan na siyang masyado at nasasaktan na siya sa mga pangyayari.

             Simple lang ang sagot ng kanyang ina. “Anak kung saan at kung ano ang magpapaligaya sa iyo  doon ako buong buo ang aking suporta. Na siya mong  makukuha  sa akin.” Sa sinabi ng ina lalung naging matatag si Emily.

            Kaya nag desisyon siyang na tapusin na niya ang kanyang kahibangan. Dapat na siyang gumising sa kanyang panaginip. Tigilan na niya ang kanyang paniniwala na sa pag ibig ay pantay pantay. Alang mayaman at alang mahirap. Na puedeng magsama ang langit at lupa pag ito ay nag mamahalan at may pag ibig na namamagitan. Na puedeng magsama. Ang imposible maging possible. Sadya yatang kay hirap gawin ito kahit sa ngalan ng pag ibig.

          Kaya noong gabi din yaon  nabuo ang desisyon niya na mag resign na siya sa kanyang trabaho at tapusin na ang kanilang ugnayan ni Bob. Pinag puyatan niyang gawin ang dalawang sulat na ibibigay niya kay Bob. Pinakiusapan niya ang kanyang ina na siya ang mag abot ng dalawang sulat na kanyang ginawa. Bahala na kayong mag dahilan kung nasaan ako.

          Kinaumagahan tulad ng dati nasa oras pa rin ang dating ni Bob. Pero laking gulat nito na di si Emily ang lumabasa sa gate kundi ang nanay nito. Bumati ng magandang umaga si Bob sa nanay ni Emily. Sabay tanong kung nasaan ito. Sinabing maagang umalis at may lalakarin. At sabay abot ng mga sobre. Ito nga pala ang pinabibigay ni Emily. Sorry daw kung di siya ang nakapag abot nito sa iyo. Pag pasensyahan mo na lang ang anak ko ang sabi ng ina ni Emily. Iyon lang tumalikod na ito.

         Nanginginig ang mga kamay ni Bob sa pag kakahawak ng mga sulat. Parang nahuhulaan na niya ang mga laman ng bawat isa. Sa pag bubukas niya ng sobre di siya nag kamali sa mga laman ng mga sulat.halos masuntok na niya ang salamin ng kanyang kotse sa galit na nararamdaman niya. Pero di niya alam kung kanino siya galit. Sa kanya bang sarili o kay Emily na sumuko sa kanilang pag mamahalan. Alam naman niya na siya ang nag kulang kay Emily kung bakit ito nag kakaganito. Alam niya na insecure siya sa aking pag ibig. Nag dududa siya kung talagang mahal ko siya o si Anna.

          Mas sinisisi niya ang kanyang sarili kung bakit ganito ang kanyang nararamdaman. Alam din ni Bob na alam ni Emily na nag dadalawang isip siya. Na may pitak pa si Anna sa aking puso. Di pa siya nakakapag move on ng tuluyan. Subalit sa kanyang puso mahal na mahal din niya si Emily. Di siya papayag na basta na lang ito mawawala sa kanya. Gagawin  niya ang lahat mabalik lang ang pag titiwala ni Emily sa kanya. Mas nakakalamang si Emily sa kanyang puso. Si Anna ay isang kahapon na lang sa kanya . kaya lang may kaunti pa itong spot sa kanyang puso di niya malaman kung ano. Bakit ganito ang kanyang nararamdaman. Maaari tama si Emily ang aming estado sa lipunan ang nagiging sagabal sa amin. Kaya di niya  makalimutan si Anna. Dahil ito ang nababagay sa kanya sa maraming bagay.

         Sinubukan ni Bob na tawagan si Emily di nito sinasagot ang tawag niya. Samantala ayaw ni Emily na makita siya ng kanyang ina na nag mumukmok sa loob ng bahay kaya nagpaalam  siyang mag hahanap ng bagong mapapasukan. Sa kanyang pag lalakad nakasubong niya ang dati niyang ka klase sa kolehiyo na si Yogin. Naging buddy buddy niya ito noon. Kahit nga ang nanay niya kilala itong kanyang makulit na kaibigan. Nag kamustahan at nag kabalitaan. May sarili na pala  itong maliit na negosyo. At sa kasalukuyan nga hahanap ng makaka partner sa negosyo.

        Inalok ni Yogin  si Emily kung gusto nitong makisosyo sa kanya. Alam kasi ni Yogin na magaling sa klase at sa lahat ng bagal itong kaibigan niya. Sagot ni Emily pag iisipan ko. Tumawa ng malakas si Yogin  pag iisipan mo ehh! ala ka nga trabaho sige na tangapin mo na huwag mo akong tatangihan sa  inaalok kong trabaho sa iyo. Pag sisihan mo ito. Sa umpisa maliit lang muna ang kikitain natin pero sigurado akong lalaki ito at kayang kaya nating palaguin. At saka wag kang mag alala alang  pera dapat isosyo. Ok anung negosyo naman ito na di kailangan ang pera aber nga. Makikita mo kung paano ikaw pa ang runog runong mo. Dito mo magagamit ang iyong talino.

         Nag sosyo sila at madaling natutunan ni Emily ang negosyo easy money basta naging magaling ka lang makipag deal. Natutunan niya ito sa opisina ni Bob ang makipag deal sa multi million na transaction. Pag na kapag sarado sila ng kontrata ang laki laki  ng commisyon nila.sinubsob ng husto ni Emily ang sarili sa pag kita ng pera.  Samantala di tumitigil sa pag suyo si Bob kay Emily pero di na niya ito pinapansin. Pero sa kaloob looban ng kanyang puso nandoon pa rin si Bob. Kaya nga siya nag susumikap para kahit papaano. Di siya maging alangan sa kanyang mga kaibigan. Hindi nag bago ang kanyang nararamdaman para dito. Pero ayaw pa niyang makipag relasyon uli dito hanggang di pa sya stable at puedeng humarap sa kanyang lipunan .

        Kung noong una kay dali niyang napasagot si Emily ngayon grabe kay hirap ligawan. Halos araw araw dumadalaw sya sa bahay nila Emily. Halata naman di pa nag babago ang pag mamahal na inuukol niya kay Bob. Pero di pa rin sya pumapayag na ibalik ang dati nilang relasyon. Pinanabikan na ni Bob na mayakap mahawakan muli ang mga kamay ng kanyang minamahal.pinanabikan niya ang mga init ng mga halik na kanilang pinagsasaluhan. Subalit kaya niyang mag intay kahit gaano pa katagal. Sapagkat siya naman ang may kasalanan kaya nag kaganito si Emily.

        Ngayon lumayo si Emily at nakipag hiwalay doon niya natuklasan na si Emily lang ang nasa puso niya. Si Anna ay isang bahagi na  lang ng kahapon na kung minsan sarap lang balikan at kung minsan ng dudulot sa kanyang malaking kabiguan  kaya di niya ito makalimutan. At ngayon napatunayan niya na nag iisa na lang sa puso niya si Emily. Gusto ni Emily na makasiguro siyang mabuti kung talagang di na magiging komplikado ang pag mamahalan nila ngayon. Kung noong una naging padalos dalos siya sa pag dedesisyon ngayon gusto niya ang katiyakan.

         Samantala kay bilis naging sikat ang pangalan ni Emily bilang isang  negociator ng mga malalaking company at mga business man. Sa kanyang ganda at talino kay aga siyang nakilala sa alta sociadad. Kahit sinong malalaking tao kilala siya. Bilang isang magaling na middleman sa mag kabilang panig. Kahit di sya kasing yaman ng mga ito naging kilala naman siya sa mga maallaking negosyante at tao sa mataas na lipunan..

Mag ka minsan pa nga pag dumadalo na sila ng mga party para sa alta sociadad mas marami ng kakilala si Emily kaysa kanya. Kay bilis niyang sumikat sa mga negosyante big time.

             Minsan mayron silang dinaluhang party ng mga sikat na negosyante. Si Bob ang nag hatid pauwi kay Emily di nakatiis si Bob na di hawakan ang mga kamay ni Emily at sabay titig sa mga mata. Ang kanilang pang akit sa isa’t isa di pa rin nawawala. Sa pag tatama ng kanilang mga paningin parang magneto ang kanilang mga labi. Doon nag umpisa ang damping pag halik at unti unting naging mapangahas.

             Halos di na siya makahinga noong mag hiwalay ang kanilang mga labi. Pero di doon nag tapos ang maiinit na eksena. Niyakap siya nito at ikinulong sa kanyang mag bisig at sabay bulong na mahal na mahal kita noong hanggang ngayon di ito nag babago. Parang musika kay Emily ang mga salitang binitawan ni Bob. At ang kanyang mga kamay kusang yumakap  muli kay Bob at tinugon niya ang mga sinambit nito na ang pag ibig niya kay Bob ni isang Segundo di nawala.

            Sa pag kakarinig ni Bob ng mga sinabi ni Emily ay muli niya itong hinalikan, ni katiting di makaramdam ng pag tutol si Emily sa halip sabik din niyang gumanti ng halik kay Bob. Ipinikit pa niya ang kanyang mga mata upang namnamin ang sarap at kiliting dinudulot ng halik ni Bob sa kanyang katauhan. Kay sarap lasapin ang mga maiinit na halik na dulot ni Bob. Pag katapos ng maalab na pag iisa ng kanilang mga labi saka tinitigan ni Bob ang kanyang mga mukha at sinabing pinaka mamahal kita handa akong pakasalan ka kahit kailan mo naisin.

            Sa mga sinambit ni Bob natulo ang kanyang mga luha. Di niya akalain na mag tatapat ng gannito si Bob. Noong makita tumutulo ang kanyang mga luha tinuyo niya ito ng halik. At muli nag sanib ang kanilang mga labi parang nalalasing sa kaligayahan si  Emily sa mga sandaling yaon. Ang kanyang damdamin at pag mamahal na inuukol nila sa  isa’t isa di nag babago noon hanggang ngayon. Ang pag mamahalan nila nandoon lang kahit din a sila mag aksintahan .

         Sa nagyari halikan ay muli silang naging magkasuyo. Napatunayan nila ni minsan di nawaglit ang kanilang mga damdamin, pag sapit sa bahay nila Emily muling naglapat ang kanilang mga labi. Halos mapugto na ang kanilang mga hininga ng mag hiwalay ang kanilang mga labi. Anong ligaya ni Emily bumalik sa kanyang gunita ang una siyang halikan ni Bob noon. Ang kanyang pakiramdam di nag babago ganoon pa ri alang nabago. Bagkus mas sumidhi pa nga ang pag mamahal niya dito.

Tuloy tuloy na kaya ang nadaramang kaligayahan ni Emily at Bob?? ABANGAN

Copyright by; rhea hernandez

LOVE STORY "EMILY" chapter 8

LOVE STORY “EMILY”  chapter 8

Ni Rhea Hernandez

Pinoy Poems

www.tulawento.blogs[ot.com

         Sa pag yayakap ng dalawa damang dama ni Emily ang pag mamahal ni Bob.kahit sandali nawala ang pag aalinglangan ni Emily habang siya yakap yakap ni Bob. Dasal niya sana wag ng matapos ang mga sandaling yaon. Habang yakap siya naramdaman niya ang katiwasayan ng kanyang damdamin. Sana habang panahon na lang silang ganito alang aalalahanin pag dating ng bukas na baka di na kanya ang minamahal. Pero ito ay isang pangarap lamang. Ang katotohaan ay nandiyan lang natabunan lang ng masidhing damdamin ng kanilang pag hahalikan at pag yayakapan.

         Ilang sandali pa nag pasya na silang  pumasok sa kanilang mga trabaho . kay dami nilang dapat tapusin sa araw na ito. Siguradong mag hapon nanaman silang mga busy sa kani kanilang trabao. Kahit papano malaki ang iginaang ng nararamdaman ni Emily. Balik uli sala sa normal mag kaholding hands na uli sila sa loob ng car. At sa pagbaba ng car hanggang sa loob ny opisina. Tulad din ng mga nagdaan mga araw. Ang araw na ito punong puno at isang tambak na trabaho ang kanilang hinarap.

          Bago mag lunch si Emily ang nag kusang lumapit kay Bob tanungin kung ano ang gustong kainin sa pananghalian nila. Para ma ka order na sila ng food o lalabas na lang  sila para kumain. Ang pinili ni Bob ang lumabas sila para mag lunch. Kaya naman bumalik sya sa table niya para kunin ang kanyang bag. Di aakalain ni Emily na sa isang sikat na restaurant siya dalhin ni Bob. Sa totoo lang 1^st time niyang pumasok dito. Pag pasok mo lang sa pintuan masasabi mo ng di niya kakayanin  kumain dito. Mukhang pag pasok mo lang said na agad ang laman ng wallet niya. Nakakatuwang isipin napapasok niya ang ganito kahit sa panaginip di niya inisip na mapabilang siya sa isa mga nandoon.

        Naging masaya sila habang kumakain. Pag katapos akala ni Emily babalik na sila sa opisina subalik di na sila bumalik doon. Nag libot libot sila sa mall at di niya akalain na ipag shopping siya ni Bob. Mga damit sapatos at kung anu anu pa na sa kanyang sarili di niya kayang bilhin. Tama na sa kanya, Sa tiange sya mamili. Di niya tinangihan ang mga pinamili ni Bob alam niya sa kanyang sarili kung bakit! Ayaw  niya na maging malayo ang appearance niya  sa dati nitong GF na si Anna.

        Sa kalooban ni Emily di niya kailangan  ang mga ito para lang pumantay sa dati niyang kasintahan. Subalit mag kaiba ang kanilang  lipunang ginagalawan kaya dapat mag adjust si Emily kung anu ito. “Tama na itong mga pinamili mo ang dami dami aanhin ko ba ang mga ito ?” ang tanong ni Emily kay Bob.” Di isusuot at gagamitin mo! Sa pag pasok sa opisina araw araw , gusto ko mga ito ang isusuot mo sa pag pasok mo.”

Walang nagawa si Emily kundi wag na lang kumibo. Alam niya na may gustong patunayan si Bob. Gusto niyang makita ni Anna o ng mga kaibigan niya na di siya nag kamali sa kanyang pag pili ng mamahalin.

        Sa  kanya di niya kailangan ang mga ganitong maluluhong kagamitan pero ano ang kanyang gagawin. Ang kanyang piniling mahalin ay kataliwas ng kanyang kinagisnan. Kay layo ng kanilang estado sa buhay. Hanggang kailan kaya kakayanin ni Emily ang pag babago gagawin sa kanya ni Bob. Sa kanyang sarili nahihirapan siyang tangapin. Sa pag dating ng dating kasitahan ni Bob. Bakit kailanagn niya itong pantayan kung ano siya ngayon . Ito ba ang paraan para mapasa kanya ng tuluyan si Bob?

       Kay hirap maging kalaban ang di mo ka level sa lipunan. Kahit sa kanyang sarili mahihirapan siyang pantayan kung ano mayroon si Anna. Kahit minsan pa lang niya ito nakita masasabi niya ito. Paano pa kaya kung kilala niya ito ng lubusan? Isang babae na sa mataas na lipunan nabibilang. Kung ikukumpara sa kanya ito ay langit siya ang lupa. Kay layo ng kanilang pagitan. Ito ba ang kanyang tutularan? Parang ganoon ang pakiramdam niya sa mga kinikilos ni Bob. Ayaw nitong mapahiya pag iharap na siya ni Bob sa kanyang mga kaibigan at sa dati niyang kasintahan.

       Lumipas ang mga araw ala namang dumarating na malaking problema sa kanilang relasyon. Hangang isang isang araw kinausap siya ni Bob na mayroon silang pupuntahang okasyon . kaya naman bumili sila ng damit at sapatos na kanyang susuotin sa nasabing okasyon. Eto nanaman po kami naluluna nanaman si Emily sa halaga ng mga kanyang isusuot. Ang higit na nakalula sa kanya ang isusuot niyang mga alahas na binili ni Bob. Sa talang buhay niya ngayon lang siya makakapagsuot ng mga ito.

        Dumating ang araw ng party. Isinuot na ni Emily ang gown na binili ni Bob At ang alahas na binili nito siya mismo na mangha sa kanyang sarili. Di niya akalain malaki pala ang nagagawa ng isang mamahaling kasuotan at kumikinang na mga alahas. Para siyang isang napakagandang dilag sa kanyang pananaw. Sabi  nga ng nanay niya para daw akong artista pag nabihisan at malagyan ng kaunting make up.

          Kaya naman noong sunduin siya ni Bob di napigil na di mapasipol. Sa kagandahan ng kanyang minamahal niya. Pag pasok pa lang nila ang daming nakatingin sa kanila. Nanliliit siya sa mga nakikita niyang mga kababaihan na nag papatalbugab sa kanilang mga kasuutan. Pati na ang mga suot na mga alahas. Ngayon niya lubusan nauunawaan si Bob kung bakit siya binihisan ng ganito. Magiging alangan  siya sa mga nandoon. Talagang napakalayo ng kanyang stado sa mga kaibigan ng kanyang minamahal.

           Ipinakilala siya ni Bob sa kaibigan.mga nakangiti naman ang mga ito ang nakipag batian sa kanya. Noong umpisa patag ang kanyang kalooban. Isipin mo tinangap siya ng mga kaibigan niya na alang tanong . Halos mga kalalakihan ay mga na ingit. Kay ganda nga naman ang babaeng kasama nya. Kay ganda ng mga tugtugin kaya naman inaya siyang isayaw ni Bob. Sabay bulong sa kanya na “ ang ganda ganda mo ngayong gabi aking mahal!!” halos ayaw na niyang mataposa ng mga oras na iyon. Dasal nga  niya sana huwag na matapos ang tugtog. Subalit ito ay sa kanyang isipan lang.

           Noong matapos ang tugtugin nag paalam si Emily na pupunta siya sa powder room. Kaya naman nalayo siya kay Bob. Sa loob ng powder roon marami ang mga babaeng nag kukuwentuhan at dinig na dinig niya ang mga pinag uusapan. “Kita mo ba yong ka date ni Bob. Parang  kung saan lang pinulot ni Bob anu? Saan kaya galing yong babaeng iyon?” Tanong naman noong isa.” Siguro dyan lang sa tabi tabi. Ang sagot naman noong isa, Kawawa naman si Bob anu?” Sabi naman noon kausap.” Isipin mo buhat noong iwanan ni Anna nawalan ng taste sa babae? Kahit sino na lang pinapatulan!” Sagot ng isa pa.

           Sa mga narinig ni Emily di na sya nag tuloy pumasok sa powder room. Dali dali syang bumalik sa kinaroroonan ni Bob. Pero di niya akalain ang kausap ni Bob ay ang babaeng dating naging kasintahan nito si Anna. Kay sweet nilang pag masdan akala mo mga ibong laglalambingan. Alin na lang mag tukaan sa harap ng maraming tao. Halos puluputan na ni Anna si Bob. Di malaman ni Emily ang dapat niyang gawin sa mga oras na iyon. Kaya nag pasya na lang siyang umuwi mag isa iwanan si Bob. Paano kung hanapin siya nito? Kaya di niya malaman  kung ano ang kanyang gagawin?  Nang  may isang lalaking lumapit sa kanya di niya kilala. Kaya di niya ito pinapansin. Ang kanyang mga paningin nakatutuk pa rin sa kanyang nobyo at sa babaeng kausap nito.

         Nag salita ang lalaki at nag pakilala ako nga pala si Larry ang bestfriends ni Bob. Noong bangitin ang name niya parang natatandaan nga niya . minsan na nilang napagkuwentuhan ito. Kaya may naisip siyang paaraan kung paano na siya makakauwi. Ipapasabi niya kay Lary na uuwi na sya at ito na ang bahalang mag sabi kay Bob. Ganoon nga ang kanyang ginawa. Nakalabas siya ng di namamalayan ni Bob. Masamang masama ang loob niya noong siya ay makauwi.

         Di parin napapansin ni Bob na wala na si Emily sa loob ng party. Nang lumapit si Larry kay Bob dahil sa naiinip na rin siyang mag hiwalay ang dalawa. Pero ala yatang balak na  mag hiwalay pa kaya napilitan na lang siyang lapitan ito. At kanyang ibinulong na umalis na si Emily. Saka pa lang naalala ni Bob kung nasaan ang kanyang ka date. Nag tataka si Bob kung bakit siya iniwanan ni Emily. Sinabi ni Larry na kay tagal silang pinag mamasdan ni Emily kanina.

         Noong nasa bahay na siya iniintay niyang tumawag si Bob.” Bakit di siya tinatawagan ?” tanong niya sa kanyang sarili, bakit kasi inatake nanaman siya ng selos kanina sa mga nakita niya…di niya maintindihan ang kanyang sarili . kung bakit siya ganito pag dating kay Bob. Sa pag kakasabi ni Larry kay Bob na umalis na si Emily saka palang niya  nag alala. At noon lang niya napansin kay tagal na pala siya nakikipag usap kay Anna. Saka palang niya naisip baka nasaktan nanaman niya ang kanyang kasintahan! Bakit kasi di niya maiwasan si Anna ng husto pag ganitong nilalapitan siya. Alam niya iba ang pagkakalapit nila kanina halos mag kadikit na ang kanilang mga mukha  habang nag uusap. Di niya masisisi ng tuluyan si Emily kung siya ay manibugho sa kanila ni Anna.

         Di na matapos tapos ang kaguluhan sa pagitan nila Emily at Bob! Anu kaya ang mag yayari sa pag mamahalan ng dalawang pusong nag mamahalan na mag kaiba ang stado ng buhay nila.sana abangan ninyo ang susunod na kabanata,,,,

Copyright by rhea hernandez

LOVE STORY 'EMILY" chapter 7

LOVE STORY”EMILY” chapter 7

Ni Rhea Hernandez

Pinoy poems

http://www.tulawento.blogspot.com/

       Noong matapos ni Bob ang kanyang trabaho. Tinawagan na niya si Emily na uuwi na sila, pero alang sumasagot. Nag tataka siya bakit di sumasagot sa tawag niya . kaya napilitan siyang lumabas at puntahan si Emily. Laking pag tataka niya na wala na doon si Emily. Kaya naman tinawagan niya sa kanyang cell phone di rin ito sumasagot. Kaya tinawagan niya ang guard kung nakita nitong lumabas si Emily. Doon niya nalaman na umuwi na ito at umiiyak noong lumabas ng building.

        Kaya nag alala na ng lubusan si Bob. Saka niya naisip na nasaktang si Emily sa kanyang nakita. Sinubukan uli niyang tawagan subalit talagang ayaw sagutin ang kanyang mga tawag. Kaya dali dali na syang lumabas ng opisina at balak niyang sundan si Emily sa kanila. Pag sapit niya kina Emily laking gulat niya at ito di pa nakakauwi. Saan  na siya ang tanong ni Bob sa kanyang sarili.. Sabi ng nanay ni Emily baka dumaan sa mga barkada niya. Ganoon daw iyon kung minsan . Nagpaalam na si Bob sa nanay ni Emily. Umalis sya na magulo ang isipan saan niya hahanapin si Emily. Paano siya makakapag paliwanag kung ganito na di  sinasagot ni Emily  ang mga tawag niya.

       Magulo nag isipan ni Bob. Tumuloy sya sa kanyang kaibigan sa bar. Pag pasok pa lang niya nahalata na siya ni Larry na may mabigat na dinadala. “Anu nanaman ba ang iyong pinoproblema?” Ang tanong ni Larry kay Bob. Isang malalim na buntong hininga ang isinagot nito sa kaibigan. At napapailing na ikinuwento na si Anna nag sadya sa kanyang opisina. At bigla syang hinalikan yong tagpo na yon ay nakita ni Emily. Umalis ng opisina si Emily na di nag papaalam sa akin. “Ngayon naguguluhan ako? Bakit ako pumayag na halikan ni Anna. Mayroon pa ba akong natitirang pag tingin sa kanya? Magulo ang isipan ko. Tapos nawawala pa si Emily kanina pa sya umalis ng opisina . Pero noong pumunta ako sa kanila wala pa sya doon di pa umuuwi. Di ko malaman kung saan sya ngayon.” Ang mahabang pag kukuwento ni Bob kay Larry.

         Alam na alam ni Larry ang kuwento ng pag ibig nila Bob at Anna. Kay tagal bago nakalimot si Bob sa natamo nitong nakaraang kabiguan. Kaya nga noong malaman niya na umiibig na muli ang matalik na kaibigan sya ang unang natuwa dito. Pero  mukha yatang naguguluhan siya sa kanyang nadarama sa ngayon. Sa pag dating ni Anna baka manariwa nanaman ang mga nag daang kahapon. Alam din niya na mahal na mahal niya ito noon. Kung nag kataon kawawa naman si Emily.

         Nagyon gabi muli niyang nakita kung paano lunurin ni Bob ang sarili sa pag inom ng alak. Ganito sya noong iwanan ni Anna sa araw ng kanyang kasal. Tahimik lang umiinom si Bob. Di na rin niya pinapansin si Larry . Nakatingin lang sya sa kanyang baso. Pero alam na alam niya na di naman ito ang kanyang iniisip.” Ito na ang aking pag kakataong gumanti kay Anna.” Ang bulong ni Bob sa kanyang sarili. “Di na pag ibig itong aking nararamdaman . pag kasuklam ang nandito sa aking puso at isipan.”  Ang sabi ni Bob kay Larry. Huwag mo ng isipin ang pag ganti.Ang isipin mo ang inyong pag mamahalan ni Emily. Ang pag handaan mo ang pag papaliwanag sa kanya.  Sa kanyang mga nakita. Tigilan mo na yang pag inom mo at ipahinga mo na lang yan.Ang sabi ni Larry sa kanyang kaibigan.

         Nakinig naman si Bob pero marami na itong nainom kaya di na kayang mag drive pa. kaya napilitan si Larry na sya na lang mag hatid sa bestfriend niya. Kahit marami nainom si Bob di sya dalawin ng antok. Ang daming nag lalaro sa kanyang isipan. Ang pag babalik ni Anna at ang kanyang pag ibig ngayon kay Emily. Nasaan na kaya si Emily kahit masyado ng late sinubukan pa rin niyang tawagan ito . Subalit alang sumasagot sa kabilang linya. Sadya bang galit na galit sa akin si Emily kung kaya di nito sinasagot ang aking mga tawag.

           Samantala si Emily nakauwi na rin sa kanila bahay kanina pa. Sinabi  ng nanay na dumaan ang boss niya at hinahanap siya. “Di ba doon ka galing sa opisina bakit ka hinahanap ng boss mo.” “Maaga kasi akong lumabas nay, siguro may sasabihin lang.” Ang dahilan ni Emily sa kanyang nanay. Dahil wala pa itong alam sa kanyang relasyon sa kanyang boss. “Di pa nga sila nag tatagal eto at mayroon na siyang kahalikan na ibang babae. Napakasakit pala makita mo ang iyong minamahal may ibang kahalikan. Anu nga kaya ang kanilang relasyon ? bakit ganito ang aking nararamdaman. Punong puno ng panibugho nag aking puso.” Ang bulong sa kanyang sarili ni Emily.

       Ilang beses na nga ba tumatawag si Bob sa kanya pero di niya sinasagot. Ang sama sama kasi ng loob niya dito. Sino nga kaya ang babaeng iyon na kahalikan ni bob? Kailangan bukas malaman ko na kung sino ang babaeng iyon. Hindi ako papayag na may kahati sa puso niya. Bahala na kung sino ang piliin niya sa aming dalawa. Kailanga isa lang ang matira sa amin. Di ako papayag na dalawa kami sa puso niya. Iisa lang puso niya kaya dapat isa lang ang mahalin niya. Nakabuo na ng desisyon si Emily .kailangan kausapin niya kinabukasan si Bob kung anu talaga ang totoo.

          Nakatulog si Emily na buo na ang kanyang desisyon na harapin ang katotohanan. Kahit ano ang kahinatnan kanyang tatangapin. Kahit ito man ay masakit o kanyang kalooban. Mas mainam na yong malaman niya ang totoo kahit ito ay mag dudulot sa kanya ng kapaitan at kanyang kasawian. Mainam na ang masaktan kesa mabuhay sa kasinungalingan. Di akalain ni Emily na magiging ganito siya katatag sa pag ibig niya kay Bob. Alam niya mahirap lang sila ala siyang kalaban laban sa isang babaeng tulad ni Anna.

         Kinabukasan agang gumayak ni Emily para pumasok sa opisina. Alam niya susunduin pa rin siya ni Bob. Hindi siya nag kamali tama ang kanyang sapantaha. Maaga palang nandoon na si Bob. Akala mo di puyat at lasing noong nagdaang gabi. Kahit masakit ang ulo sa dala  ng pag inom  nakuha pa rin gumising ng maaga . Para lang masundo ang kanyang mahal. Dito mo hahangaan si Bob masyadong responsible . Tulad ng nakagawian si Bob ang nag bukas ng pintuan para kay Emily. Pero parang may kulang na isa . Ang halik na pambati ni Bob. Wala silang kibuan sa loob ng car at ang kanilang holding hands ala na rin.

          Nag puputok na ang kalooban ni Emily. Dahil sa isang halik ng isang babae di niya kilala ngayon ang kaligayahan niya nag lalaho parang bula.. Hindi puede ng ganito ito sa loob loob niya. Pero di alam ni Emily ito rin ang iniisip ni Bob. Dahil sa nakaw na halik na iyon ganito sila ng mahal niya. Hindi ako makakapayag na masira ang ating pag mamahalan ng ganito lamang.kaya nag desisyon si Bob na kailangan na pag usapan nila ito ng masinsinan.kaya naman di niya itinuloy ang pag pasok sa opisina . pupunta sila sa lugar na puede silang mag usap  ng sarilinan.

         “ Saan mo ako dadalhin di ito papunta sa opisia?” ang tanong ni Emily kay Bob. “Mag uusap lang tayo.” Ang sagot niman ni Bob. “Ok mag usap tayo kahit dito sa car mo puede namn dito ahh ?” ngumiti lang si Bob at patuloy pa rin siya sa kanyang pag mamaneho. Huminto lang si Bob sa isang  lugar na tahimik sariwa ang hangin at madalang mga tao sa paligid. Dito na lang tayo sa car mag usap pilit ni Emily. Alang nagawa si Bob kundi sundin ang gusto ng kasintahan.

         Unang nag salita si Bob. Ikinuwento niya ang lahat lahat ang tungkol kay Anna at sa kanya. Wala siyang inilihim pati na ang kanyang binabalak na  pag hihiganti dito. Ngayon naintindihan na ni Emily ang lahat kaya naman  unti unti ng nag lalaho ang kanyang sama ng loob kay Bob. Naiintindihan na niya kung bakit ganoon ang pag asta ni Anna. “Mayroon lang akong mahalagang katanungan talaga bang wala na siya dyan sa puso mo?” ang deretchong tanong ni Emily kay Bob. “Wala na talaga galit na lang at pag hihiganti ang nasa isipan ko sa puso.” Ang tugong ni Bob . subalit alam niya mayroon pa pitak  sa kanyang puso si Anna.

          May kahilingan ako kung puede kalimutan mo na ang galit at pag hihiganti kay Anna? Alam na alam ni Emily ang galit at pag hihiganti ay di maganda . at” napaka liit ng pagitan ng galit at ng tunay na pag mamahal. Maaaring ang galit na iyong nararamdaman at pagmamahal ay iisa.” Tahasan sinabi ni Emily kay Bob. Sa tinuran ni Emily natumbok niya ang laman ng kalooban ni Bob.

       Nag kasundo na ang dalawa wala na ang galit ni Emily kay Bob. Nag kaintindihan na sila. Pero bakit ganoon parang may kung anong naging pagitan nila .pero di maipaliwanag ni Emily kung anu yon.  Parang nararamdaman niya na di na tulad ng dati. Parang ang dating Bob ay mayroon nabago di niya maipaliwanag pero nararamdaman  ng puso niya. Talaga ang pusong umiibig may nakikita ng di nakikita ng dalawang mata, kaya nga marami ang nag sasabi ang natotong nag mamahal at umibig di nakikita ang dapat makita kasi nabubulag ito sa kanyang pag mammahal.

        Gustong tuklasin ni Emily  kung ano itong namamagitan sa kanila. Kaya tahasan niyang tinanong si Bob kung ano ang gumugulo sa kanyang isipan.” Ako ba ang dahilan? Kaya ka naguguluhan ngayon.?” “Tapatin mo ako ng totohanan mayroon pa siyang pitak dyan sa puso mmo?” “ mas mainam na malaman ko para  alam ko kung saan ako lulugar.

Mainam  na malaman ko na ngayon kesa pag tagalin mo pa doon din naman ang bagsak pinahaba mo lang ang pag hihirap ng bawat isa.”ang mahabang litanya ni Emily.

          Sa mga binitiwang salita ni Emily hindi nakakibo si Bob. Alam niya sa kanyang sarili siya din ay naguguluhan sa kasalukuyan . Ang alam niya sigurado syang mahal niya si Emily. Subalit nag tataka siya kung bakit mayroon siyang nararamdaman pa rin kay Anna.” Pag ibig pa rin kaya itong nararamdaman niya para kay Anna?” Ang tanong ni Bob sa kanyang sarili. Sa di pag kibo ni Bob nahuhulaan na ni Emily na di niya solo ang puso ng kanyang kasintahan. Ano ang dapat niyang gawin? Pati sya naguguluhan. Ipag lalaban ba niya si Bob ? O bigyan niya ito ng kalayaan ! Para mapag isip siya kung sino sa aming dalawa ang kanyang pipiliin?

         Kay daming mga katanungan  sa isipan ni Emily. Bakit ganoon kagabi buo na ang kanyang pasya na papipiliin niya si Bob. Bakit ganito alang lumabas na mga kataga sa aking mga labi. Ang bulong ni Emily sa kanyang isipan. Di kaya ng puso niyang pakawalan si Bob. Mahal na mahal na pala niya ito. Di niya kayang mawala pa sa kanya ang lalaking kanyang unang iniibig. Hirap na hirap ang kalooban ni Emily sa mga sandaling yaon. Parang gusto niyang umiyak sa harapan ni Bob. Subalit pinipigil niyang pumatak ang kanyang mga luha.

             Samantala kanina pa nakatitig sa kanya si Bob. Kita rin ni Emily na nahihirapan si Bob sa kanyang nadarama. Nakikita rin niya ayaw siyang saktan nito. Pero di niya alam nadudurog na ang puso ni Emily sa mag sandaling iyon. Unti unti lumapit si Bob kay Emily at niyakap iya ito. At sabay na bulong” huwag kang mag alala  nandito ka sa puso ko at mahal na mahal kita” sa  mga binitawang salita ni Bob tuluyan ng umagos ang mga luha ni Emily na kanina pa niya pinipigilan. Gumanti ng yakap si Emily kay Bob. Doon unti unting kumilos si Bob at hinalikan niya sa mga pisngi at tinuyo nito ang mga luhang umaagos sa mga mata ni Emily at itinuloy tuloy nito sa mga labi si Emily. Sa pag halik ni Bob sa kanya doon niya napatunayang alang nabago sa kanila. Nandoon pa rin ang init at tamis ng mga halik nito sa kanya. Halos ayaw na niyang bitawan pa.

             Mga halik na nakakatunaw ng mga sama ng loob at pag daramdam.” Bakit nga kaya ganito ang umiibig ?” Ang tanong ni Emily sa kanyang sarili.” Sadya bang ganito  nagiging tanga ka at bulag sa katotohanan?” Ang hinagpis at pagdaramdam ni Emily nabura na ng isang halik na ubod ng tamis na nanunuot sa kaloob looban  niya. Para siyang nauupos na kandila habang siya hinahalikan ni Bob. Sa pakiramdam niya alang nag bago sa pagtingin ni Bob sa kanya ramdam na ramdam niya ito sa kanyang mga halik.

            Nanatili sila magkayakap ng mahabang sandali. Pakiramdam ni Emily di niya maipaliwanan! Kung ang isipan niya ay tumututol sa idinidikta ng kanyang puso. Pero ala siyang magawa .Sa ngayon kuntento siya sa mga bisig ni Bob habang siya ay yakap yakap nito. “Bahala na ang bukas kung ano ang mag yayari basta sa ngayon masaya siya at maligaya sa piling ng kanyang minamahal.” Ang bulong ni Emily sa kanyang isipan.

            Hanggang kailan kaya makakatiis si Emily sa ganoong sitwasyon? Kayanin kaya ni Emily na may kahati siya sa puso ni Bob? Kailan kaya matutuklasan ni Bob kung sino talaga ang mas matimbang sa dalawang babae sa buhay niya? Si Anna sumuko na kaya sa pag ibig niya kay Bob? Kay daming katanungan na dapat nating subaybayan ang susunod na kabanata……

Copyright by rhea hernandez

LOVE STORY "EMILY" chapter 6

LOVE STORY “EMILY”  chapter 6

Ni Rhea Hernandez

Pinoy Poems

http://www.tulawento.blogspot.com/

Ayos na ang kanyang mag hapon. Natapos niya ang dapat tapusin ng araw na ito. Kaya naman uuwi siya na alang alalahanin na mayroon siyang babalikan naiwang trabaho para bukas. Sabagay di naman nauubos  ang trabaho laging mayroon darating na bago. Yong ngalang ayaw niyang natatambakan sya ng  dapat ayusin. Ayaw niyang isipin na ang sasamantala siya dahil BF niya ang kayang boss.

          Bago natapos ang araw na ito may dumating na isang napakagandang babae. Hinahanap si Bob isang babae sa unang tingin mo lang masasabi mo na siya ay nabibilang sa mataas na estado ng lipunan. Madaling salita ka level niya si Bob. Para siyang artista sa ganda at sa kinis ng kanyang kutis. Parang sana’y na sanay siya dito sa opisina. Hinahanap niya si Miss Cruz. Mag papaliwanag pa siya kung nasaan na si Miss Cruz tinalikuran na sya at tuloy tuloy sa  opisina ni Bob. Gusto sana niyang pigilan at ibig pa niyang ipabatid kay Bob na may nag hahanap sa kanya. Pero di na niya nagawa kasi tinalikuran na  nga siya ng babae. Naibulong tuloy niya sa sarili maganda nga ala namang modo.

           Parang kung ano ang pumasok sa kanyang isipan nakaramdam siya ng selos. Kaya naman gusto niyang matiyak kung ano. Naisip niyang  pumasok sa room ni Bob para kunyari tanungin iya kung gusto ng coffee o kahit anong maiinom ang bisita niya . subalit din a niya kailangan pang mag salita .  Pag bukas niya ng pinto para na siyang napako sa kanyang pag kakatayo. Nakita ng dalawa niyang mata na nag hahalikan ang dalawa. Di niya masabi kung si Bob ang humalik o ang babaeng bisita nito . Ang alam niya mag kalapat ang kanilang mga labi. Ilang saglit din syang di nakakilos  sa kanyang nakita.

         Noong mag hiwalay na ang kanilang mga labi saka lang sya napansin ni Bob. At binangit ang name niya Emily yon lang ang narinig niya at siya biglang  bumalk sa kanyang sarili. Kaya tumalikod sya ng patakbo. Tinungo niya ang kanyang table at kinuha ang kanyang bag. At dali dali syang lumabas ng building. Noong dumaan sya sa gate nagulat pa ang guard bakit sya umiiyak at mag isang lumabas.

        Hinabol siya ni Bob pero wala na siya sa table niya inisip ni Bob na ng punta lang si Emily sa restroom . para mag palipas ng pagka bigla.  Di alam ni Bob ala na doon si Emily ito umuwi ng mag isa. Di umuwi si Emily nag lakad lakad siya di niya maipaliwanag ang kanyang nararamdaamn. Bakit ang sakit sakit sa kanyang dibdib. Gusto niyang isigaw , gusto niyang umiyak. Di niya akalain harap harapan siyang ganituhin  ni Bob.

          Samantala sa office ni Bob sinisita niya si Anna kung bakit ginawa iyon. Bakit mo ako biglang hinalikan? Ang tanong ni Bob kay Anna. Di ba gustong gusto mo na hinahalikan kita pag ako ay namamasyal dito sa office mo. Saka dati naman nating ginagawa ito ano ang masama . diba dati ikaw pa nga ang nauunang humalik sa akin. Dati yon noon tayo pa iba na ngayon mayroon na akong GF. Ahh di totoo ang aking nababalitaan na ang secretaria mo sya mong GF ngayon. Kailan pa bumaba ang taste mo sa isang babae. Hindi totoo yan mas tumaas ka mo ang standard ko sa pag pili ng babae.

Ngayon alam ko na kung alin ang tunay na lantay na ginto at isang tubog lang sa ginto. Itong puso ko marunong kumilala ng pag kakaiba ng fake at yong totoo.

          Huwag mong nilalait ang GF ko. Kung sa iyo lang di hamak na maganda sya . sya yong tinatawag na lantay na ginto. Ang kanyang puso ay busilak di tulad ng sa iyo na puro ka plastikan ang alam. Para naman napahiya sa kanyang sarili si Anna sa tahasang pag sasabi  ni Bob na sya ay isang plastic. Talagang nakalimutan mo na ako. Samantala noon mahal na mahal mo ako. Di ba ikaw yong panay habol sa akin noon at panay pakiusap mo na huwag kitang iwan? Bakit ngayon ang laki ng iyong pinag bago? Talaga bang di mo na ako mahal?  O galit lang yang ipinapakita mo sa akin ? Baka gumaganti ka lang sa ginawa ko sa iyo noon? Ang mga tanong ni Anna kay Bob.

       “  Nag kakamali ka Anna kay tagal ko ng binura ka sa buhay ko. Buhat noong lumisan ka ala ka na dito sa puso ko” Ang mahabang sabi ni Bob.”Sabi ko naman sa iyo gusto ko lang tuparin ang pangarap kong maging isang sikat na modelo kaya ako umalis ng bansa” Ang mahabang paliwanag ni Anna.” Matupad ang pangarap mo kahit isakripisyo mo ang ating pag mamahalan noon? Mas pinili mo ang iyon ambisyon sa ating pag papakasal? Isipin mo nakahanda na ang lahat noon. Ng bigla kang nag karoon ng offer isinawalagtabi mo ang ating pag mamahalan.ginawa mo akong parang tanga noon na iniwan mo ako mismo sa   araw ng ating  kasal.”  Ang mahabang pag lilitanya ni Bob .

             “Iyan ba ang tinatawag mong pag mamahal. Noong mag paliwanag ka tapos na ang lahat . Napahiya na ako sa marami. Di mo inisip kung ano ang aking magiging kalagayan? Sana bago pa lang ng araw ng ating kasal sinabi mo na para na cancel ang araw ng ating kasal.” Muling sumbat ni Bob kay Anna.” Alam ko malaki ang  aking pag kakamali at kasalanan sa iyo . kaya nga eto na ako nag babalik sa piling mo.” Ang samo ni Anna kay Bob.” Bigyan mo ako ng isa pang pag kakataon” Ang pakiusap ni Anna kay Bob.” Huli kana mayroon na akong ibang minamahal.” Ang  maikling paliwanag ni Bob.

            “ Balita ko nasa iyo pa ang yate yong yate na binili mo para sa akin noon “ ang tanong ni Anna. “Tama ka binili ko yon para sa iyo kasi mahilig kang mag lakbay sa karagatan. Baka nakakalimutan mo sa akin parin naka pangalan ang yate”?”ang paliwanag ni Bob kahit noon”kahit noon  kaya ako bumili para sa kaprisyo mo.”

“Ang aking pag kahibang sa pag mamahal sa iyo kay tagal ko ng nakalimutan kaya  huwag mo na akong guluhin pang muli” ang mahabang paliwanag ni Bob kay Anna.

             Lumabas ng opisina si Anna na bagsak ang balikat di niya akalain na ganito ang kalalabasan ng kanilang pag uusap. Ang buong akala niya sa pag balik niya nag hihintay pa rin si Bob sa kanya. Na kaya pa niyang buuin ang nasira nilang pag mamahalan. Buong buo ang kanyang paniniwala na di sya tatangihan ng lalaking mahal na mahal siya noon . naki na ang ipinag bago ni Bob buhat noon hanggang ngayon . mas naging  siyang maginoo at nakaka in love.

          Samantala binalikan ni Bob si Emily sa kanyang table pero wala pa rin ito.  Di niya alam kanina pa wala sa opisina si Emily. Tinapos lang niya ang ginagawa at pilit niyang inaalis sa kanyang isipan . kung ano ang mga pinag usapan nila ni Anna. Bakit sya naguguluhan . mayroon pa ba siyang pag tingin sa dati niyang kasintahan. Di sya nag bago ganoon pa rin  maganda sopisticada siya pa rin si Anna na minahal ko noon.

Bakit ngayon naguguluhan siya.

           Nag ligpit na siya ng kanyang table para sa pag uwi. Noong tawagan niya si Emily alang sumasagot sa line. Ano nagyari sa babaeng iyon nasan nag punta. Tinatawagan pati ang kanyang cell phone di rin siya sinasagot. Doon na nag alala  si Bob. Saan nag punta si Emily akala niya nasa restroom lang kanina. Saka lang niya binalikan kung ano ang nakita nito kanina.

          Samantala masamang masama ang loob ni Emily sa kanyang nakita. Di niya akalain na may ibang karelasyon si Bob maliban sa kanya. Ito ang hirap na di muna kinilala muna bago bumigay. Bakit kasi nag padala siya sa bugso ng kanyang damdamin. Sana kinilala muna niya ng husto si Bob bago niya sinagot.

Anu na ang mag yayari sa relasyon nila Emily at Bob?? ABANGAN !!

Copyright by rhea hernandez

                                                                                        

LOVE STORY "EMILY" chapter 5

LOVE STORY “EMILY” chapter 5

Ni  Rhea Hernandez

Pinoy Poems

http://www.tulawento.blogspot.com/

        Sa muling pag yakap ni Emily kay Bob. Naging hudyat ito na muli siyang hagkan ni Bob sa kanyang mga labi. Halos mapugto ang kanilang mga hininga ng maghiwalay ang kanilang pag hahalikan. Ngayon opisyal na ang ating pagiging mag kasintahan ang sabi ni Bob kay Emily. Ngayon akin ka lang ala ng makakaagaw sa iyo. Nangiti lang si Emily sa binitawan ni Bob. Alam sa kalooban niya na mahal din niya si Bob kaya alang problema sa kanya na maging sila na buhat sa mga araw na ito.

         Matapos kumain nag pahatid na si Emily kay Bob. Pakiramdam ni Emily para syang nakalutang sa ulap. Di niya akalain pag katapos ng araw na ito ay boyfriend na niya si Bob. Parang kay bilis ng pag yayari di na nga sya niligawan. Nag tataka sya kung bakit kay dali niyang bumigay. Di naman sya ganoon babae kay dami nga lumiligaw sa kanya. Ang mga ito ni dulo ng kanyang mga daliri di nahahawakan. Bakit kay Bob di pa man din nag pahalik na siya at di lang yon ngayon sila na. kay bilis ng pag yayari di niya makapaniwala na nagawa niya ito.

         Noong makauwi na siya at saka nag iisa sa kanyang kuarto binabalikan niya ang nag yari ngayong mag hapon. Di siya makapaniwala kahit anong isip niya nalilito siya kung bakit siya bumigay agad kay Bob. Talaga kayang mahal niya ito noon pa? ganoon din kaya si Bob? Di kaya pinag lalaruan lang siya nito? Masyado ba siyang naging halatado sa kanyang mga kinikilos? Kay daming mga katanungan sa kanyang sarili na di niya makapa ang kasagutan. Paano  na bukas paano niya pakikiharapan ang kanyang boss na kanyang boyfriend na? Naguguluhan na si Emily sa bilis ng pangyayari sa kanyang buhay.

         Kinabukasan  di niya malaman kung papasok siya sa opisina o mag sakit sakitan. Di niya alam kung paano niya pakikiharapan ang kanyang boss boyfriend. Pero ala din syang maisip na idadahilan kaya nag bihis  na lang siya. Bahala na sa aming pag haharap. Maaga pa lang nandoon na si Bob tulad ng dati lagi itong on time kung dumating. Pero iba na ngayon may kiss na sa pag bati ng good morning. Ganoon pa rin para pa ring isang siyang princesa kung ituring. Sabi nga ng iba service deluxe ako na pinag bubuksan pa ng pinto na kanyang kotse. Parang babasaging crystal kung ituring.

        Alang kibo si Emily di niya alam kung paano pakikiharapan ang kanyang boss boyfriend niya ngayon. Panay sulyap ni Bob kay Emily  nag tataka siya kung bakit sobra ang tahimik ng kanyang mahal.” Ehem ehem sabi ni Bob. Tahimik mo yata ngayon masama ba ang iyong pakiramdam? “Tanong na may pag aalala ni Bob kay Emily. Umiling lang si Emily.” Kung di masama ang pakiramdam ang mahal ko ehh bakit alang kibo?” sabay gagap ni Bob sa kamay nito at pinisil ibig niyang iparamdam dito na huwag syang mag alala.

        Sa pag hamak ni Bob sa kamay ni Emily parang may kung anong kuryente na nanuloy sa kanyang katauhan. Kay sarap ng pakiramdam pala na ang iyong mahal ay kahawakan mo ng kamay. Sa loob loob ni Emily para siyang kikiliging ngayong hawak hawak ni Bob ang kanyang kamay. Unti unti nawawala ang kanyang mga pag dududa na di niya ito tunay na mahal. Sa kanyang nararamdaman ngayon tumatagos sa kanyang puso ang kanyang nararamdaman. Kay sarap pala ang umibig at ikaw ay mahalin din ng iyong tinatangi. Kay sarap pala ang pakiramdam ng taong umiibig sa isip ni Emily.

         Di alam ni Emily ganoon din si Bob. Pareho lang nag kanilang nararamdaman sa isat isa. Noong sumapit sila sa opisina saka palang binitawan ni Bob ang kanyang kamay. Pinag buksan siya ng pintuan ni Bob at sabay na silang pumasok sa opisina na habang hawak hawak nanaman ni Bob ang kanyang mga kamay. Umupo na sila sa kanya kanyang table. Sapagkat ang dami nilang trabaho ngayong araw na ito. Alam niya isang tambak ang dapat pirmahan ni Bob at dapat pag aralan  na mga papeles. Naging busy sila sa mga bawat oras ala na nga silang time para mag usap.

       Alang anu ano ng  ring ang phone sagot agad si Emily ang nasa kabilang linya ay si Bob.” Mahal ala ka bang balak kumain ng lunch nagugutom na ako.”  Saka palang tininnan ni Emily ang orasan mag 1 pm na pala di pa sila ng lunch ni Bob. “Tara kain muna tayo sabayan mo ako nag padeliver na ako ng food natin.”  Nangingiting sabi nito. “Pag di kasi ako oorder ng food natin ehh ala ka yatang balak kumain nagugutom na ako”  Ang biro ni Bob kay Emily. Medyo napahiya si Emily sa tinuran ni Bob dapat sya ang nag aasikaso dito katungkulan niya ito bilang secretaria niya at bilang girlfriend niya.

         Tumayo na siya sa table niya at nag punta sa reception area para doon sila kumain ni Bob.” Kay daming pag kain ang inorder nito kasya yata sa ilang katao ang pag kain. Kay dami naman food sino kakain niyan?” Ang tanong ni Emily kay Bob.” Di ko kasi alam kung ano ang gusto mong kainin kaya order na ako ng marami para may pag pipilian ka.” ang sagot ni Bob. “Di kita matanong kanina kasi gusto kong supresahin kita “ Sabay na silang kumain napaka maasikaso ni Bob . Halos nga subuan na siya nito kaya kimi sya napapahiya siya sa kanyang sarili.” Kay sweet naman ng BF ko” Biro ni Emily kay Bob.

           Pag kakain umupo muna sila sa isang sopa at nag pahinga ng kaunti na nakasandig  siya sa dibdib ni Bob. “Kay sarap ng pakiramdam ng mga sandali ito” bulong ni Bob. “Sana ganito na lang tayo lagi”. Sa pag kakasabi ni Bob noon sinabayan niya ng kurot sa tagiliran si Bob siempre parang lambing lang  na tugon niya sa pag kakabulong nito sa kanya. Sabay silang nag tawanan at sabay sabi ni Emily” ayy naku tama na ang loving loving tapusin na ang mga trabaho natin.” Lalu silang nag katawanan.”Ok sagot ni Bob ang dami ko pa rin dapat gawin at ganoon ka rin ito lang sarap dito na  mag kasama tayo any time puede akong kumiss sa mahal ko”. Sabay halik alang sabi sabi.

         Halik na nag papalambot ng tuhod ni Emily. Di niya mapigil na di mag paubaya sa kanyang minamahal sa mga sandaling iyon. Hinayaan niyang halikan siya ni Bob. Nag mga oras na iyon . Na kay tamis na halik nanunuot sa kaibutaran niya. Mga halik na mainit at lalu pang umiinit habang nag tatagal. Kung di niya pipigilan si Bob baka kung saan mauwi ang pag hahalikan nila. Kaya biniro niya si Bob na” Ayy naku dami pa nating dapat tapusing trabaho.”  “Ang KJ mo talaga kung kailang ganado akong halikan ka saka mo ako pinipigilan” birong sagot ni Bob kay Emily.  Nag hiwalay na sila na nag tatawan.

           Naging subsob nanaman uli sila sa kanilang mga trabaho. Lumipas ang mga oras na di nila namamalayan. Madilim na noong tigilan nila ang mag gawain nila sa opisina. Kahit pagod sa mag hapon trabaho di niya pansin bagkus Ganado syang mag trabaho ngayon. Parang kay gaan lahat ng kanyang ginagawa. Totoo yata ang mga sinasabi ng iba . pag ikaw in love ang buo mong paligid ay nag kukulay rosas. Lahat ay madali kahit sa totoo ay hirap na hirap siya sa mga gawain niya sa opisina ngayong mag hapon. Dahil nga sya Ganado di niya napansin natatapos na niya lahat ang isang tambak na gawain.

Ganoon din si Bob. Mag hapong subsob sa mga tambak niyang mga papeles.

              Tulad pa rin ng dati sabay uli sila sa pag uwi. Inihatid uli sya ni Bob sa kanilang  bahay. Ngayon gabi di sya dadaan sa bar ng kanyang matalik na kaibigan sapagkat pagod na pagod sya sa mag hapon nasa opisina. Nag linis lang sya ng kanyang katawan at nag bihis. Pag katapos pabagsak siyang nahiga na sa kama . di nag tagal nakatulog na siya.

             Samantala si Emily gising pa nag iisip. Kahit sila na ni Bob di pa rin siya makapaniwala. Kay bilis ng pangyayari. Parang kailan lang sila nag kakilala ngayon hinahayaan na niya itong halik halikan siya sa kanyang mga labi. Mayakap kahit kailan gustuhin nito. Tinatanong niya bumaba na ba ang kanyang pag kababae ngayon pumapayag siyang halik halikan anytime. Pero di naman niya itinatanggi na gusto rin niya ang mga halik ni Bob. Nag dudulot sa kanya ng ligaya at kilig tuwing hahalikan siya nito at tuwing maiisip niya ang mga halik na kanilang pinag sasaluhan.

             Iniisip pa rin niya di pa niya nasasabi sa kanyang nanay na may boyfriend na siya. Paano niya aaminin sa kanyang nanay na isang araw lang syang niligawan ay sinagot na niya agad. Di lang iyon di pa siya nililigawan ay nahalikan na siya agad. Ngayon sila na di na niya mabilang kung ilang beses na siyang nahalikan ng kanyang mahal. Di kaya siya ma kagalitan  ng kanyang nanay sa pagiging easy girl  niya. Na sandaling panahon ay bumigay siya sa lalaking kailan lang din niya nakilala. Kay daming mga bagay bagay ang nag lalaro sa kanyang isipan. Kung kanyang iniisip lalu lang syang naguguluhan.

             Nakatulugan na ni Emily ang pag iisip .kinabukasan ganoon pa rin ang kanilang routine sinundo sya. Sabay silang pumasok  parang Xerox copy lang kahapon. Ganoon pa ri isang takbak ang trabaho. Ang naiba lang ay may isang napakagandang babae na dumating hinahanap si Bob. Noong bandang hapon parang kabisado niya ang buong opisina at hinahanap niya si Miss Cruz kung nasaan. Di niya kilala ang dumating para siyang artista sa ganda at kinis ng kanyang kutis . di lang yon manamit at kumilos halata mo ka level ni Bob sa antas ng lipunan.

     Sino kaya ang babaeng dumating sa opisina ni Bob? ABANGAN ANG SUSUNOD !!

             

LOVE STORY "EMILY" chapter 4

LOVE STORY “EMILY” chapter 4

Ni Rhea Hernandez

Pinoy Poems

http://www.tulawento.blogspot.com/

          Sa di inaasahan ni Emily na masasakay sya sa isang maganda at mamahaling yate na katulad nito.Ngayon lang siya  nasakay at para siyang idinuduyan ng mga alon.

Inabot na sila ng gabi sa karagatan. Kaya naman nag aaya na si Emily umuwi. Baka hinahanap na sya ng nanay niya. Di pa sanay iyon na ginagabi sya sa langsangan. Kaya naman si Bob ay tumalima na para paandarin ang yate.

            Sa bigla niyang pag tayo sa pag kakaupo nawalan sya ng balance. Kaya muntik na syang matumba. Doon naging maagap si Bob sinapo siya at nag tama ang kanilang mga mata. Sa pag kakatitigan nila para silang na magneto at walang abog abog nahalikan na siya ni Bob. Sa kanyang mga labi na ni isa ay wala pang nakakahalik. Di niya akalain na bigla siyang hahalikan ni Bob. Sa pag kakabigla niya naitulak niya si Bob at muntik na itong matumba.

            Dahil sa pag yayari di na sila nag kibuan hanggang makarating sila sa kanilang bahay. Inihatid naman siya nito at pinag buksan pa nga siya ng pintuan ng kotse. Di malaman ni Emily bakit di sya nakaramdam ng pag kainis kay Bob,. Bagkus parang nasarapan pa nga siya sa halik na ginawa nito kanina. Kaya lang naman niya naitulak kanina kasi nabigla lang sya. Tuwing iisipin niya ang halik na  gusto niyang kiligin. Sana hinayaan na alang niya si Bob na tapusin ang pag halik . Siguro  anong sarap ng unang halik mas lalu siyang kikiligin ngayon alalahanin. Parang nag hihinayan tuloy siya ngayon.

           Si Bob pag kahatid niya  kay Emily ay dumaan uli siya sa tambayan niyang bar na pag aari ni Larry.  “Kamusta na ang kaibigan kong in love” ang tudyo ni Larry. “Eto nagalit yata sa akin kanina di ako kinibo noong ihatid ko sa kanila.” Ang sagot ni Bob.

“Bakit naman sya magagalit sa mabait kong kaibigan !” sabi ni Larry.” Paano ba naman bigla ko syang hinalikan ng alang sabi sabi.” Sagot naman ni Bob. Di akalain ni Bob na mag tatawa si Larry sa kanyang tinuran. “Kailan ka pa natutung mag nakaw ng halik sa babae di ba ikaw ang umaayaw sa mga halik ng mga babae.” Ang sabi ni Larry.

         “ Ewan ko ba bakit ko siya hinalikan bigla. Noong matumba siya at aking sinapo at matitigan sya kusa nalang ang aking pagkilos  na halikan siya para kasing ang kanyang mga labi ay nag aanyaya.” Ang mahabang litanya ni Bob. “Di ko napigilan ang aking sarili na halikan siya . parang may kung ano nagtutulak sa akin na halikan ko sya sa mga oras na iyon.” Sa mga tinuran ni Bob parang nalilito ang kanyang isipan bakit siya nag kakaganito sa isang babae.

          Sa mga tinuran ni Bob nag reryoso na rin si Larry. Alam niya naguguluhan ang kanyang kaibigan ngayon lang niya nakita ito na ganito sa isang babae. At sigurado syang in love na ang kanyang kaibigan . Pero  takot siyang mag mahal alam ni Larry ito . kaya  nakukuha niya kung bakit naguguluhan ang kanyang isipan at kung bakit sya nalilito. Di kasi maganda ang nakaraan ni Bob sa ngalan ng pag ibig. Di maganda ang kanyang kahapon pag dating sa pag ibig.

           Samantala di dalawin ng antok si Emily. Nag iisip siya bakit bigla na lang siya hinalikan ng kanyang boss kanina. Mayroon kayang pag mamahal sa kanya ang boss niya. Bakit di sya makaramdam ng galit sa puso niya . Mahal din kaya niya ito  mga katanungan sa kanyang sarili. Bagkus kinakapa pa niya ang kanyang labi para damahin ang natikman niyang halik galing sa kanyang boss. Kay tamis ng kanyang mga labi ang sarap pala ng halik ng isang lalaki. Halos buong buo pa sa kanyang isipan nag nagyari

         Bigla na lang mag ring ang kanyang cell phone di niya kilala ang numero di niya pinag aksayahang sagutin. Nasa gitna siya ng pag alala sa kanyang unang halik. Pero nag ring uli ang kanyang cell. Sino ba ito ang kulit. Kaya  noong sagutin niya para siyang galit pa.muntik na niyang mabitawan ang cell niya noong marinig ang boses na sa kabilang linya di sya maari mag kakamali ang boss niya ito.

        Ang boss nga niya ang tumatawag.” Bakit alam mo ang number ko di ko naalala na binigay ko ito sa iyo .” ang tanong ni Emily.” Nasa akin ang iyong bio data di mo ba natatandaan binigay mo ito.”saka palang naalala ni Emily.” Sorry kanina nabigla lang ako di ko  intension na halikan ka. Bigla lang  parang may nagsasabi sa akin na masarap kang halikan.”Ang mahabang paliwanag ni Bob. “Ok na yon sorry din kung bigla kitang itinulak kanina” sa kanyang tinuran pareho na silang nag katawanan para bang may kung anong nawala sa kanilang pigitan.Balik na uli sila sa dati.” Sige tulog kana at bukas daanan uli kita sabay uli tayo sa pag pasok bukas ha!!” ang huling salita ni Bob.Yon lang ibinaba na ni Bob ang telepono.

         Kinabukasan agang nagising si Emily para mag handa sa pag pasok sa opisina. Ayaw niya mag intay pa si Bob sa pag sundo sa kanya. Lagi pa naman on time ito sa mga usapan kasi ayaw nito sa mga taong laging late. Tama siya on time nga dumating ang kanyang boss. Bumaba pa ito para sya pag buksan ng pintuan . napaka maginoo  talaga ang kanya boss. Balik na sila sa dati parang alang nag yari halikan  nag daan . masaya na uli silang kukuwentuhan at nag bibiruan, habang nasa daan papasok sa opisina.

          Para di na mabagot si Emily sa mga oras na ilalagi niya sa opisina. Tinawag niya ang kanyang secretaria na kanyang pinag kakatiwalaan buhat noon nabubuhay pa ang kanyang papa. May ka edaran na rin ito pero di pa rin pinapalitan ni Bob. Kahit gusto na rin niyang mag retiro di niya magawa kasi nga kailangan pa siya ni Bob. Miss cruz pakituruan si Emily ng mga dapat niyang malaman bilang isang personal assistant ko. Pero sa isip ni Miss Cruz ang buo niyang trabaho ang kanyang ituturo para ala ng dahilan pa si Bob kung mag papaalam na siya.

          Kay dali naman matuto si Emily sa mga dapat natutunan. Halos nga ala na siyang ginagawa puro si Emily na ang kumikilos. Kay daling nakabisado niya ang mga trabaho bilang secretaria ni Bob. Ito ay lingid sa kaalaman ni Bob na training niya si Emily para kanyang kapalit .Lumipas ang mga araw na naging abala na sila . Ganoon  pa rin ang routine nila sabay sila sa pag pasok at sa uwian inihahatid siya ni Bob. Kaya noong mag paalam na si Miss Cruz ala ng magawa si Bob kundi pumayag . Talaga naman maasahan na si Emily sa mga bagay bagay.Kabisado na niyang lahat ang dapat gawin sa opisina . din a niya kailangan ang pag subaybay ni Miss Cruz.

          Isang araw  tinawag ni Bob si Emily . Bukas ay Sabado alang pasok sunduin kita. Mayroon lang tayong pupuntahan. Saan naman kaya iyon ang bulong ni Emily. Kinabukasan sinundo nga siya ni Bob . Sa kanyang condo dinala ni Bob si Emily. Nag tataka man siya kung bakit doon sila di sya kumibo. Ngayon ipag luluto kita ng specialty ko. Ang sabi ni Bob kaya pala siya kinumbida para lang ipag malaki na magaling syang mag luto. Ok di niya akalain magaling mag luto ang mala prinsipe sa yaman. Saan ka natutong mag luto ang tanong ni Emily. Pag nag iisa ka na sa buhay matutunan mo ang lahat. Ang sagot naman ni Bob kay Emily.

          “Matagal tagal na rin tayong mag kakilala at mag kaibigan di ko pa naitatanong sa iyo kung may boyfriend ka na?” ang tanong ni bob kay Emily. Nangiti lang si Emily at sabi” Palagay mo ba kung may BF ako makakasama ako sa iyo ngayon?” sa tinuran ni Emily parang nabuhayan ng pag asa si Bob. Na mag tapat ng kanyang saloobin sa dalaga. Alam mo ngayon ko lang ito sasabihin sa iyo. Sabay titig sa mga mata ni Emily.

           Kahit ala pang sinasabi si Bob nag katama na ang kanilang mga paningin at para silang namamagneto sa isa’t isa. At di nila namamalayan nag lapat na ang kanilang mga labi. Anong tamis at ligaya ang kanilang naramdaman  sa isa’t isa. Ang halik na sa umpisa ay dampi lang ito naging mapangahas na halik.Di alam ni Emily kung gaano katagal sila nag halikan ni Bob. Ang alam niya di niya malilimutan ang mag sandaling iyon. At muli siyang hinagkan sa kanyang mga labi. Parang mapupugto ang kanyang hininga hindi lamang dahil sa paraan ng mainit nitong mga halik.

           Mahigpit din ang pag kakayakap at ibinilanggo siya nito sa matitipunong mga  bisig nito. Sabik din niyang tinugon ang mga halik ni Bob.at kanyang ipinikit ang kanyang mga mata para damhin ang mga maiinit na halik  na dulot  ng binata sa kanya. Damang dama niya ang init ng mga yakap at halik sa kanya. At kanyang ninamnam ang mga labi nito nang buong kasabikan.

       Sabay bulong ni Bob na “Emily tunay kitang minamahal at handa kitang pakasalan kung naisin mo.” Saka buong pag mamahal siyang pinagmasdan ni Bob sa kanyang mga mata. Noong pa man minahal na kita sa una palang nating pag kikita. Sa mga binitiwang salita ni Bob ay muling napayakap si Emily kay Bob.

         Anu ang kahihinatnan ng pag mamahalan nila Bob at ni Emily

                        ABANGAN ANG SUSUNOD NA KABANATA

       

LOVE STORY "EMILY" chapter 3

LOVE STORY “EMILY”chapter 3

Ni Rhea Hernandez

Pinoy poems

www,tulawento.blogspot.com

Unang araw ni Emily sa opisina ay inbierna na sya kasi ba naman di sya papasukin ng guard . Ang kanyang boss na si Bob di man lang inabisuhan ang guard nila na may bago silang empleyada na maganda. Sa pag iisip ng maganda siya napangiti sya ng di niya namamalayan . Yon pala kanina pa sya pinag mamasdan ni Bob kung ano ang kanyang iningingiti na mag isa.

Pag pasok sa opisina ni Bob nakasunod si Emily di niya maitanong kung anong klaseng trabaho mayroon siya doon. Di sya nakatiis nag tanong na kasi ba naman mag iisang oras na syang nakaupo ni isang instruction kung ano ang kanyang gagawin ay wala pa. kaya naman “Anu ba ang gagawin ko dito umupo dito ng mag hapon? Bakit di mo ako bigyan ng gagawin.?” Ang tanong ni Emily tinanaw lang sya nito at sinabi na “ ikaw ang aking PA “ sabi ni Bob. “Anu ka artista kailangan mo ng PA?” pa ismid na sagot ni Emily.

“Kita mo naman ang aking  bio data ahh may kakayahan din naman ako di ako isang bobo”

“Wala pa kasi akong maisip kung ano ang aking ipapagawa sa iyo ala kasing bakanteng posisyon” Ang maikling paliwanag ni Bob.” Ehh bakit mo ako hire kung alang bakante ? di bigyan mo na lang ako ng recommendation sa mga kaibigan mo o kakilala na may bakante sa kanila.” Ang mahabang pag susumamo ni Emily.

“Sa gusto ko dito ka lang para lagi kitang nakikita at saka napapasaya mo ako sa tuwing nandito ka ayaw mo noon ala kang ginagawa susueldo ka ?” nangiti si Emily at may naisip na kapilyahan “ Siguro type mo ako kaya gusto mo akong laging nakikita ano?”

Ang pilyang sambit ni Emily. Biglang natahimik si Bob sandali at inisip tama kaya ang tinuran nito kaya ganito ang aking nararamdaman? Bakit nawawala ako minsan sa aking sarili kung magkaminsan at nakikita ko na lang ang sarili ko na naaaliw na katitig sa kanyang mukha.

Natapos ang mag hapon na alang ginawa si Emily kundi umupo sa sopa at mag basa ng magazine na siyang kinababagutan niyang gawin . kaya tinanong niya si Bob kung bukas ganoon pa rin sya dina sya papasok  maloloka  ako pag mag hapong alang ginagawa ang kanyang litanya kay Bob. Ok bukas bibigyan na kita nagagawin mo pumasok ka lang. Oo nga pala yong guard sabihan mo rin  na papasukin na ako bukas at ng di ako nakatanga sa gate ha! Natawa si Bob sino ba ang boss sa ating dalawa aber nga .nag katawanan lang sila dalawa. Mayroong chemistry sila na di maipaliwanag ni Bob sa kanyang sarili kung ano yon. Basta masaya sya at maligaya ang kanyang mag hapon kahit subsub siya sa mga gawain. Dati dati di sya nag tatagal sa kanyang opisina ng 8hours ngayon na kumpleto niya at parang kulang pa.

Pati mga empleyado niya ay nag taka dati dati kasi dadaan lang sya at kukunin lahat ng kailangan niyang pirmahan at aalis na sya. Sa kanyang condo na siya mag tratrabaho. Mas  gamay niya ang ganoon .

Inihatid lang niya si Enily sa kanilang bahay saka sya dumeretcho sa isang bar kinatagpu niya ang kanyang matalik na kaibigan na si Larry. Ikinuwento niya ang kanyang nararamdaman dito. Kung ano ang kanyang ginawa ngayong mag hapon . pati si Larry ay nag taka kasi kabisado niya ang kanyang kaibigan di ito nag tatagal sa opisina niya at para itong napapaso pag nandoon siya . Pero ngayon natagpos mo ang mag hapon at parang ayaw mo pa kamong umuwi. Anu ba mayroon ang babaeng iyan at nababago ka niya ng ganyan. Di ko rin alam kung bakit gusto ko siyang nakikita at ok na akong kasama sya sa isang room kahit di kami  nag uusap. Pero alam ko bagot na bagot siya kanina. Ani na lang siguro mahiga sa sopa at matulog kanina . pag iniisip ko nga yon kanina napapangiti ako.

Di nag tagal nag paalam na rin si Bob kay Larry at umuwi na sya sa kanyang condo. Doon itinuloy niya ang pag iisip kung bakit sya ganoon kay Emily. Totoo kaya ang sabi ni Larry na ako’y umiibig sa babaeng iyon. Dahil medyo nakainom kaya nakatulog siya kaagad.

Kinabukasan kay aga niyang naligo at nag bihis gusto niyang sunduin si Emily sa kanya bahay. Para sabay na silang pumasok sa opisina. Tamang tama lang ang dating niya papalabas na ng gate ng bahay nila si Emily noong dumating siya. Laking gulat ni Emily kung bakit siya nandoon. Siempre sunduin ko ang aking princesa ang biro ni Bob kay Emily. Prinsessa ka diyan may kasamang ismid ang binigay ni Emily kay Bob. Iyon lang napapatawa na siya ni Emily. Kaunting kilos o salita lang ang kanyang puso ay napapasaya nito. Totoo  yata ang sinabi ni Larry kagabi ako ay umiibig sa babaeng ito.

Sa kanyang edad di pa niya nararamdaman ang ganitong kakaibang damdamin. Pero kay dami ng babae ang nag daan sa kanyang  buhay. Pero ang estranherong damdamin na kanyang nararamdaman ay talagang kakaiba.

Para di mabagot si Emily binigyan niya ng mga  papeles na dapat ayusin at kounting computation. Pero sa maikling oras natapos nito ang kanyang pinagagawa . ok naman palang mag trabaho ito ang bilis at hindi nag tatanong kung ano ang gagawin tama na sa kanya yong binigay kong instruction sa kanya. Wala nanaman syang sinagawa kaya halata ko na nababagot na naman sya .

Biglang tumayo si Bob at inaya niya si Emily na lumabas sila.  Habang nakasakay sila sa kotse may tinawagan si Bob at ang sabi ihanda niya at darating sila ng mga 20 minutos. Di mawawaan ni Emily kung alin ang ihahanda at sila ay parating na. Medyo kinakabahan siya pero di niya isinatinig bahala na si batman.

Di pa nag tatagal bumabaybay na sila sa gilid ng dagat kay sarap langhapin ang sariwang hangin na galing sa karagatan. Ang tinutumbok nila ang pier. Papalaot sila at saan naman sila pupunta. May sarili palang yate si kolokoy ang sabi niya sa isip.di pa rin sya kumukibo . hangang sa marating naming ang kanyang yate.

Kay ganda ng kanyang yate kumpleto lahat , may sariling bar at may isang room. Akala mo isang maliit na bahay ang kanyang yate . kumpleto  kahit ano yata ang hanapin mo. Si Bob ang nag maneho at unti unti na kaming pumapalaot sa karagatan . ang sarap pala ng  buhay ng mayayaman any time kung gustuhin nila ay nagagawa nila . kami siguro ni nanay ilang buwan kaya naming pag hahandaan para makasakay sa ganito. Kailan ko kaya maisakay sa ganito ang aking pinakamamahal na ina. Pakiramdam niya nasa titanic sya .

Kay sarap palang mamasyal sa karagatan para kang idinuduyan sa mga alon at kay sarap ng hangin . kay romantic ng kapaligiran.

Inihinto ni Bob ang yate at umupo sa tabi ko . saka nag usap ng kung anu ano ang mga napagkuwentuhan  at mag  kaminsan nag tatawanan  at kung minsan hinahampas ni Emily si Bob sa kanyang braso. Kung titignan mo sila sa malayo akala mo mag sing irog na nag lalambingan.lumipas ang mga oras na ganoon sila di anuubusan ng pinag uusapan .kaunting pag apaptawa lang ni Emily tumatawa si Bob at ganoon din si Emily.

Noong mapansin ni Emily na papadilim na ang aya na itong umuwi. Ayaw pa sana ni Bob pero nag pupumilit na si Emily hahanapin dawsya ng nanay niya.

Anu kaya ang mamumuong relasyon sa dalawa sa darating na mga araw ABANGAN!!

LOVE FIGHTS chapter 1,2,3,4,5,6,7,8,9

LOVE FIGHTS CHAPTER I TO CHAPTER 9

by Rhea Hernandez on Monday, November 21, 2011 at 7:18am

LOVE FIGHTS
by Fuji Ko on Saturday, October 1, 2011 at 7:05am

WALA NG HAHANAPIN PA SA KATAYUAN ANG ISANG STEPHANIE,
SA KABILA NG PANGUNGUTYA NG BUONG BARIO NILA NGAYON AT HANGGANG NOON NUNG SYA AY MUSMUS PA LAMANG SA URI NG TRABAHO NG KANYANG INA.

ISA ITONG HOSTESS SA NIGHT CLUB.
WALANG HIGIT NA IINTINDI SA KANYANG INA KUNDI SYA LAMANG.
AFTER ALLl,..SA MURANG EDAD NYA NOON NA ANG BAWAT GABING WALA SA TABI NYA ANG INA AY NANGANGAHULUGAN NG KINABUKASAN NYA.
NAGSIKAP ANG INA NITO NA PATAPUSIN SYA SA KURSONG NURSING.
AT KHT NGAYONG GANAP NA SYANG DALAGA,
KAAKIBAT NITO ANG PUTIK NA IDINIDIKIT SA BUONG PAGKATAO NILANG MAG INA,....

MALIBAN KAY DAVE.
SI DAVE NA HIGH SCHOOL FRIEND NYA
SI DAVE ANG IYAKAN NYA SA TUWING PAKIRAMDAM NYA AY KINUKUTYA SYA AT ANG INA NG MUNDO
SI DAVE ANG KAKAMPI NYA SA LAHAT NG ORAS.
SI DAVE NA BEST FRIEND NYA
SI DAVE,...NA LIHIM NYANG MINAMAHAL,......

PAPAANO NYA TATAWIRIN ANG ISANG PAGMAMAHAL NA HINDI SYA SIGURADONG GANON DIN SI DAVE SA KANYA?
AT KUNG SAKALING MAHAL DIN SYA NI DAVE
KAKAYANIN NGA BA NYA ANG LAHAT GAYONG ANG PAMILYA NG LALAKE AY HINDI SANG AYON NA MAPALAPIT SYA DITO?

CHAPTER 1

KNOCK! KN0CK! KNOCK!

Katok iyon na nagmumula sa labas ng pintuan ng bahay ni STEPHANIE..

Sa bawat dampi ng kamao ng sin0 mang nasa likod ng pintuan na iyon ay para bang nagmamadali na mapagbuksan SYA.

Nagmamadaling tinungo ni STEPHANIE ang pintuan..

Wala sa isip nya na nasa ganoon syang ayos,..
Nakatapis ng twalya at tumatagaktak pa ang ilang tubig na nagmumula sa kanyang buhok..

''Sandali lang!andyan na ako...'' Pasigaw habang patakbo itong papunta sa pintuan..

Habang pinipihit nya ang seradura...
At unti unti itong binuksan..
Bumulaga sa kanya ang kanyang BESTFRIEND,..si DAVE..

''Tagal mo naman buksan!''
''Ang init sa labas!'' reklamo ni DAVE

''Sira ka pala eh,nakita mo ba ayos ko?''
''nasa banyo ako..''
''kala ko kung sino na ang kumakatok''  Paliwanag ni Stephanie

''Bakit ba gan0n ka kumatok?''
''Para kang hinahabol ng dinosaur.''  biro ni sTEPHANIE

''Hahaha!''
''Hindi dinosaur BEST ang humahabol sakin...DRAGON NA BUMUBUGA NG APOY!''  natatawang sabi ni DaVE.

Napangiti si STEPHANIE,alam nya ang DRAGON NA tinutukoy ng lalake..

Matagal na panahon na magkaibigan sila nito..

Ang dragon na tinutukoy nya ay ang mga girls na galit sa kanya dahil sa pagiging palikero nito..

''hAy naku!''
''Aakyat na ko sa taas,magbibihis muna ako''  Sabi ni Stephanie

''Okay cge!nakakarimarim nakikita k0ng ay0s m0 eh.''  biro ni dave dito.

Natawa si stephanie sa sinabi ni Dave..

Akt0ng tutungo na paakyat si sTEPHANIE ng biglang pinigilan sya ni DAVE..

Their eyes meet...
Parang huminto ang takbo ng oras para kay STEPHANIE..

Idinampi ni dAVE ANG labi nito sa noo ni STEPHANIE

lihim na natuwa ang puso ni stephanie,
dahil hindi lang bilang mgkaibigan ang nais nya para sa kanila..

Lihim nya it0ng minamahal...
At lihim din syang nasasaktan sa tuwing my ibang babae itong pinapakilala sa kanya..
At lihim din syang natutuwa sa pagkakataong...Di nagwo work out ang mga ito kay DAVE.

In a m0ment,para bang may hinihintay itong sabihin ni DAVE

''best?''  bungad ni dave sa kanya..

''Po?'' Kinakabahang sagot nito

''Hmmmm..bilisan mo magbihis...gutom na kasi ako..''  Nakangiting sabi ni dave

Nagdikit ang kilay ni stephanie.
Lihim na naiinis.

''Hmf!kala ko dis is it na!''    Himutok nito sa sarili..

Mahinang hinampas nito ang lalake..

''Adik ka!''
''Pumunta ka sa kitchen and serve yourself''  sabi nito kay DAVE na kunwari ay nakatawa.

''Hahaha!  di na kasi ako kumain sa bahay''
''Nagtatalak na kasi si mommy''
''Alam nya pupunta ako dito''  Paliwanag ni dave.

''Hmm..ganun ba?''
''Ok,i make it quick.''
''Sabay tayo mag lunch.''
Napangiti si STEPHANIE

YUN ANG ISA SA DAHILAN KUNG BAKIT MINAHAL NYA SI DAVE
Sa kabila ng pagpigil ng pamilya nito na maging kaibigan sya..
Hindi yun dahilan para layuan nya ito..
Minsan,di maiwasan mag assume sya na marahil mahal din sya ng lalake..

Pero mahirap sumugal.
At mahirap na sa kanya magmula ang move

Kung mutual nga ang nararamdaman nila,
Hihintayin nya ang takdang panahon para sa kanilang dalawa..

''O sya..akyat na ko.. ''   Sabi ni stephanie

''ok...punta na ko sa kusina..''   sbi naman ni dave..

CHAPTER 2.
Nagtungo si Stephanie sa kanyang kwarto,
Nais nyang madaliin ang pag aayos nya sa sarili.Ayaw nyang paghintayin si Dave ng matagal.
Ganon lagi ang routine ng  magkaibgan,
Sa tuwing day off nila....they never missed a single moment to bond.
Nagtungo ito sa closet nya,upang pumili ng maayos na damit.
Gusto nyang maging maganda sa lalakeng lihim nyang iniingatan.
Kahit pa marahil kaibigan lang ang kayang isukli sa kanya ng lalake,magkakasya na ito sa ganong set up,after all,nakakasama nya ito..sapat na yun.
Samantala,..
Sa kusina kung saan naroon si Dave upang ayusin ang table para sa lunch nila ni Stephanie ng biglang bumnukas ang pinto.
''Ay nakung bata ka,..nanjan ka pala!''  gulat na sabi ng nanay ni Stephanie
Kung titingnan ang itsura nito,di mo iisiping nsa 49 age na ang nanay ni Stephanie
Maganda ito gaya ng anak nya.
Maputi,matangkad,mahaba ang maitim at bagsak na buhok.at katamtaman ang katawan.
Parang pinabata pigura ni Stephanie.
''Tita,pasensya na po..ako na po nag aayos ng mesa para sa pananghalian kasi po nasa taas pa si Steph''  paliwanag ni Dave habang kakamot kamot ng ulo.
''Hmm..maigi naman kung ganon.FEEL at home iho.Parang anak na din naman turing ko sayo''  nakangiting sabi ng babae dito.
''Ma,gising ka na pala.'' bati ni Stephanie sa ina nito sabay halik nito sa noo ng mahal na ina.
''Yup,may lakad kasi kami ng tita Lourdes mo'' sabi nito sa anak
''Napangiti nga ako pagpasok ko dito sa kusina,nakita ko ang gwapong mamanugangin ko''  biro nito sa dalawa
''Nag blush si Sephanie,ibubuking ba sya ng sarili nyang ina?''
Agad nyang lihim na tiningnan si Dave.
Tama ba ang nakita nya? tanong nito sa sarili.
Namamalikmata ba sya?
Seryoso ang lalakeng nakatitig sa kanya.
Waring nangungusap ang mata nito.
Di sya sigurado sa nababasa nya mula sa mga mata nito.
Kinikilig din ba si Dave?
Pilit niyang sinusuway ang nasa isip.
''Ma,kung ano ano sinasabi mo,tara na at kumain na tayo bago kayo mag lakwatsa ni tita''  pag iiba sa usapan ni Stephanie.
Masayang kumain ang tatlo.
Maya maya lang at nagpaalam na ang ina ni Stephanie.
''Hmmm..Best,wala ka ba balak mamasyal ngayon?''  tanong ni Stephanie kay Dave
''Actually,tinatamad ako.''
''Watching a movie will good enough diba?''
''May dala akong dvd''  nakangiting sabi nito kay Stephanie
''Hahaha! Mukang di mo pinaghandaan noh?'' natatawang turan nito sa lalake
''Hehe,di naman masyado...''  sabi nito kay Stephanie sabay kindat sa dalaga
''Gosh!Wag ka masyado magpa kyut baka malimutan kong magkaibigan tayo..''  sigaw ng puso ni Stepanie
Magkasama nila inenjoy ang movie.
They even share 2 bottles of wine.
Masarap nga naman manood ng movie ng ganuon.
And just a glimpse,
Parang ang magic came into both of them.
There eyes meet,parang biglang nagkaron ng sariling pag iisip ang mga mata nila.
No words..
Until they lips both longing to each other.
So deep,so passionate.
Napapikit si Stephanie.ayaw ng isip nya sa nagyayari.
Pero umaalma ang puso nya!
Mahal nya ang lalake na ngayon ay humahalik sa kanya.
Itutulak nya ba ito palayo and say stop while she knew it was all she ever waited?
''Huh!Bahala na! Mahal ko sya at ipaparamdam ko sa kanya kung gaano.''  sabi nito sa sarili
She did kissing.
And now..desidido na sya,magpapaubaya sya sa taong mahal na mahal nya...
CHAPTER 3:
Parang ang bilis ng pangyayari.
At di pa din sya makapaniwala na katabi nya ang lalakeng mahal na mahal nya noon pa man.
Dahan dahan nitong hinaplos ang muka ng noon ay natutulog ng si Dave,
Matagal na panahon din nyang hinintay ang ganito.
Matagal na panahon din nyang itinago ang matinding pagmamahal nito para sa lalake.
Ito na nga ba ang umpisa ng pangarap nyang lovestory?
Ito na nga ba ang senyales na mahal din sya nito?
Pero bakit ganon?
Walang nabanggit na kahit anong salita si Dave habang mainit nila pinagsasaluhan ang bawat minuto ng gabing iyon?
Bigla ay parang kinorot sya sa katotohanang iyon.
Pano nga kung ang gabing iyon ay isang ordinaryong gabi ni Dave gaya ng sa mga babae nya.
Paano na?...
Di nya namalayan na napaluha na pala sya..at di kalaunan....nakatulog sya na yakap yakap ang lalake.
Nalingat si Dave,..at nakita nya si Stephanie na akap akap sya.
Tama ba ang nakikita nya?   naisip isip na tanong ni Dave sa sarili.
Mali ito.
Nakalimot sya.
Napapailing si Dave.
Dahan dahan nyang inalis ang braso ni Stephanie na noon ay nakaakap sa kanya.
Mahina itong tumayo mula sa kama.
Ayaw nya na makagawa ng alinmang tunog na maaring ikagising ng dalaga.
Isa isa nyang pinulot ang mga damit.
At dahan dahan itong nagtungo palabas....palayo sa dalaga.
Tanghali na ng magising si Stephanie,
Napasarap ang tulog nito.
Agad hinagilap ng kanyang mga kamay ang pwesto ng lalakeng katabi nya...
Subalit hindi nya un nakita,..
''Nasaan kaya sya?''  tanong nito sa sarili habang palinga linga .
Dahan dahan nyang inilapag ang paa nya upang bumaba mula sa kanyang kama.
Pupunta sya sa baba.
''Baka naroon lamang si Dave at naghahanda ng makakain.''  pangungumbinsi nito sa sarili
Nanlumo sya ng mapagtantong wala na sa bahay si Dave.
''Hindi man lang ito nagpaalam''.  May himig tampo na nasabi nito
Hihintayin ko na lang ang tawag nya.
Siguro ay nagmamadali lamang ito kayat nakaligtaan nitong magpaalam..  nasabi nito sa sarili
Napatingin sya sa orasan.
Alas dos y medya na wala pa ang ina.
Kahapon pa ito wala.
Kaya minabuti nyang tawagan na ito.
Kring--------- kring---
''Ma musta na kayo ni tita jan?''  tanong nito sa ina na noon ay nasa kabilang linya
''Ayos lang anak,maya maya din ay ba byahe na kami pabalik jan,...ikaw?kumusta?''   balik tanong ng kanyang ina
Bigla sya napahinto.
Buti na lang at wala sa harap nya ang ina kung nagkataon ay di nya maitatago ang lungkot na bumabalot sa kanya ngayon.
''O-okay lang po ako''  nag aalinlangan na sagot ni Stephanie
''Sure?''  paninigurado ng ina nito
''O-opo'' matipid na sagot nito sa ina.
''Di ka ba papasok sa trabaho mo?''  tanong muli ng kanyang ina
''Papasok po ma, alas kwatro po ang duty ko ngayon ma''  sabi nito
''Ahh okay,..wag kalimutang wag kumain ha''  paalala ng kanyang ina.
''Opo...ingat ka din ha''  sagot nito.
CHAPTER 4
Bago ang takdang oras,nasa General Hospital na ito.
Doon sya nagtatrabaho.
Ginugol nya ang oras nya sa trabaho upang panandaliang mawaglit sa isip nya ang biglang paglaho ni Dave.
Tatawag din yun.  sabi nito sa sarili.
''Walang araw na lumagpas na di sya tinatawagan n lalake.''  pagtatanggol ng isip nito.
Lumipas ang buong duty nya,subalit walang Dave na tumawag sa kanya.
Lumong lumo sya
.
Nag uumpisa na syang kaawaan an sarili.
Ito na ba an hudyat ng paglayo sa kanya ng lalake?
Ito ba ang sukli ng isang gabing masaya sya sa piling nito?
Napaluha sya.
Isang masaganang luha ang dumaloy mula sa mga mata nya.
Gusto nyang sumigaw.
Gusto nya magalit sa katangahang ginawa nya.
Bakit sya nagpatalo sa damdamin nya mula rito'
Ang pag iwas nito sa kanya ay nangangahulugan na hindi katulad ng nararamdamn nya sa lalake ang nararamdaman ng lalake para sa kanya.
At ang katotohang iyon ang mistulang sibat na paulit ulit humahampas sa puso nya.
Gusto nyang tawagan ang lalake.
Pero para saan?
Ano ang sasabihin nya sa binata?
Gulong gulo isip nya.
Halos dalawang linggo na ang mabilis na lumipas.
Pero wala na syang Dave na nakita.
Maging ang telepono ng lalake ay un-attended na.
Masakit man sa kanya ang lahat ng nangyari..ngunit wala syang ibang choice.
''Stephanie''...  mahinang tawag ng ina nito
''Po''  matamlay na sagot nito sa tawag ng ina nya
''May sakit ka ba anak?  tanong nito
''Wala po ma''  sagot nito
''Ilang araw ko na kasi napapansin anak na matamlay ka"  bungad ng ina nya habang dahan dahan nitong hinagod an likod ng anak.
''Ayos lang po ako ma,madami lang po work sa ospital.Saka po pang gabi na po duty ko ngayon.''   mahabang paliwang ni Stephanie.
''Ganon ba?''  banaag sa mukha ng ina na di sang ayon sa sagot ng anak nya
''Asan na nga pala si Dave?'' malumanay na tanong nito sa anak
Napahinto si Stephanie.
Sasabihin ba nya sa nanay nya ang nangyari?
Malamang ay magalit pa ito sa kanya.
Malaki aang tiwala ng ina nya sa kanya.
At manlulumo an ina nito kung sasabihin nya na matapos an gabing iyon.....nawala ng parang bula ang lalakeng buong akala nya ay kilala na nya.
Nagpakawala ng malalim na buntong hininga sa Stephanie.
''Ma,busy lang po si Dave.Katatwag lang po nya sakin kanina,nangungumusta.''  pagsisinungaling nito sa ina.
''Ahh kaya pala madalang na sya pumasyal dito.''  sambit ng ina nya
Nakahinga ng malalim si Stephanie,dahil sa pakiramdam nya hindi nahalata ng mahal nyang ina ang kasinungalingan na hinahabi nya sa ina.
''Opo'' maikling sagot nito
Maya maya lamang ay biglang nakaramdam si Stephanie ng pa ikot ng sikmura nya.
Dali dali itong tumakbo papunta sa lababo.
Doon ay malaya itong dumuwal.
Makaraan ng ilang minuto ay nakaramdam sya n ginhawa.
''Ma,ayoko po ng amoy ng bawang.'' sambit nito sa ina na noon ay nasa harapan nya lamang.
Walang kahit na ano sa mukha ng ina ang mababanaag.
Ilang saglit laman ay dahan dahan ito lumapit kay Stephanie.
Unti unti inangat ang palad nito uang iparamdam sa anak na handa sya makinig sa kung ano man ang nais nitong sabihin sa kanya.
''Anak?'' mahinang tawa nito sa dalaga.
''Po''  sagot nito
''Buntis ka ba?  tanong ng ina nito sa kanya.
CHAPTER 5
Parang binuhusan na malamig na tubig si Stephanie.
Nawala sa isip nya ang monhly date period nya.
Kelanman ay hindi sya na delay na datnan ng buwanan dalaw.
''Napakatanga ko talaga!''   paninisi nito sa sarili
Naging abala kasi ito sa pag iisip kay Dave.
''Anak,ano man ang bumabagabag sayo ngayon,wag mo sanang kalimutang ibahagi iyon sa akin.''   malumanay na bigkas ng ina ni Stephanie.
Sa narinig na iyon ng dalaga,nais na nyang magpakawala ng masaganang luha.
Pero hindi pwede.
Di pa naman sigurado kung tama ang hinala ng ina.
Marahil ay delay lang sya sa labis na pag iisip.
Mabilis itong tumalikod sa ina upang ikubli ang nagbabadyang luha.
''Ma,wag ka pong mag alala,okay lang po ako.'' sabi nito sa ina na noon ay nakatalikod na
''Pinalaki kita ng punong puno ng pagmamahal anak,kasabay non na sa musmus mong edad ay minulat na kita sa kalakaran ng mundo.Alam kong di ako nagkulang.Ang personal na problema mo ay nakatitiyak akong kaya mo.''
 sabi ng ina nito.
Dahan  dahan itong lumapit sa anak at tinapik ang balikat.
''Anak,pag kailangan mo ng kausap,andito lang ako.  yun lang at humakbang na paakyat ang nanay nito para magpahinga.
Doon parang nakahinga sya.
Malaya na nyang mapakakawalan ang kanina nya pa pinipigilang mga luha.
Ramdam nya na ano man ang kinakaharap nyang unos,nakaantabay lang ang butihin nyang ina.
Hostess..
Puta,..
Malandi..
Bayaring babae..
Anot ano pa man ang idikit sa pagkatao ng kanyang ina, hinding hindi nya ipagpapalit iyon sa kahit na sino.
Mahal na mahal nya ito,
At walang duda,mahal sya ng nanay nya.
KINABUKASAN,..maagang tinungo ni Stephanie ang clinic nila.
Hindi nya pa duty,
Maaga lamang sya dahil gusto nya malaman ano nga ba kalagayan nya.
Madami sya hinihiling habang binabagtas nya ang daan patungo sa clinic na yaon.
'Sana hindi totoo ang hinala ni mama''
''Sana mali sya''
''Sana negative''
''God Please help''  taimtim na dasal nito
''Stephanie,tawag ka na ni Doc''    turan iyon ng ka work nya.
 Di mapagkakaila na nininerbyos sya.
Napansin iyo ng nurse na ka work nya.
''Steph,your so pail.''
''Everything will turn out right..''  pagbibigay lakas nito sa dalagang halos wala na atang kulay na mabanaag mula sa mukha.
At ngayon,..
Heto na sya sa harap ng doktor.
Dahan dahan sinusuri ang katawan nya.
Ang bawat karayom na tumatarak sa katawan nya ay napapaluha sya.
''Step,parang di ka nurse nyan ah''  kantyaw ng doktor
Mistulang bingi ito sa tinuran ng Doktor.
Walang makakaintindi na kahit sino sa nararamdaman nya.
Sa takot na bumabalot sa katawan nya
Sa agam agam kung magpositibo sya sa test
Ilan oras ang mabilis na lumipas.
Heto sya at hinihintay ang resulta.
'Maya maya ay nabanaag na nya ang paparating na Doktor mula sa labaratory.
At sa wakas,
Magkaharap na ito at ang doktor,..
Parang huminto ang oras.
'Steph..congrats,.....ur in 2weeks pregnant.''   bati ng doktor sa kanya.
CHAPTER 6:
Parang nanlamig ang buong katawan nya.
Nakaramdam sya ng bahagyang panginginig ng katawan.
Hindi nya malaman kung matutuwa ba sya sa resulta ng pregnancy test.
Positive sya.Napakalinaw pa iyon sa pandinig nya.
''Hey Steph,are you okay?''      tanong na may bahid pag aalala ng doktor sa kanya.
''Opo,   ''   tipid na sabi na lamang nito
''Dok,mauna na po muma ako,''   pamamaalam ni Steph.
''Do mind if ihatid kita iha?      pag aalok ng doktor sa dalaga.
''No need doc,kaya ko po''        sabi ni Steph sabay nagpakawala ng isang ngiti.
Habang binabagtas ni Stephanie ang daan pauwi,.pakiramdam nya nag lalakad sya sa hangin
Hindi ba ginusto nya naman ang naganap nsa kanila ng binata?
Hindi bat yun naman ang pangarap nya?
Ang mabigyan ng isang anghel ang lalakeng ahal nya nun pa man
Kung ang ina nya mismo ay binigyan sya ng dahilan para mabuhay sa mundo?..
Anong karapatan nyang tanggalin ito sa sarili nyang anak.
Kung wala man nang isang Dave sa buhay nya,....hindi nangangahulugan na susuko sya.
Napaluha sya sa katotohanag wala na marahil si DAVE.
Pero di kalaunan ay napangiti na sya,
Marahil wala na nga c Dave,    
Pero may plano ang Panginoon ,hindi man plano ng ayon sa kagustuhan nya,pero ayon sa plano ng Panginoon para sa kanya.
Ngayon ay nasa harapan na sya ng bahay nila.
Sumandaling huminto muna sya sa may bungad ng pinto at duon bumuntong hininga.
Nais nya na makaipon ng lakas ng loob para masabi nya sa mahal na ina ang sitwasyon nya ngyon.
''Sana ay maunawaan aq ni inay,''   dasal nito habang pinipihit nya ang seradura.
''Anak,balisa ka nanaman.''  puna iyon ng ina nito habang nanonood ng t.v
''Ma?''  malambing na sabi nto
Unti unti itong yumakap ng buong higpit sa nanay nya.
''Ano bang nangyayri sayo?''
''Labis na ako nag aalaa Stephanie''  sabi iyon ng nanay ng dalaga.

''Hindi na napigilan ni Stephanie ang humagulgul sa balikat ng kanyang ina''
''Okay yan anak,''
''Iiyak mo lahat sa akin''
''Paag nawala na ang anumang bumabagabag sayo,hwag mo kalimutan,....si Mommy ay Best friend mo din''   sabi iyon ng inay nya
Makaraan ang ilang minuto ng pag iyak nya,
Tumingin sya sa ina nito
''Ma,------ buntis po ako.
Mababakas sa ina nito ang pagkakabigla.
''Sino ama nyan anak?
 punong puno sa boses ng ina nito ang pang unawa
''ma,si Dave po''   sagot ni  Stephanie
''Asan sya ngayon?'''    tanong uli nito sa dalaga
''Hindi ko po alam ma..''  kasabay ng salittang iyon ay napaluha syang muli.
Wari'y naintindihan ng nanay nya ang luha na iyon mula sa kanyang mga mats.
Niyakap nya ng mahigpit ang anak,.
''Tahan na anak,..nandito ako.''
''Mas kailangan mo maging matatag para sa pagdating ng magiging anak mo.'' sabi ng ina nito
Yun lang at sapat na pala para ngumiti uli sya,after all..kasama nya ang ina.
 ''Salamat ma.''  mahinang sabi nito sa butihing ina sabay para syang bsta na humilig sa balikat ng mama nya.
CHAPTER 7
Mag iisang buwan na ang batang dinadala nya sa sinapupunan.
Hindi din nagkulang ang ina nito na syang nagsilbing katuwang at sandalan nya.
Hinding hindi na sya umasa na magpapakita pa ang lalakeng akala nya ay mamahalin sya.
Ngunit sa maliit na parte ng puso nya,...naroon ang pag aasam na nawa ay umayon sa kanya ang hangin at dalhin si Dave sa kanya upang makita ng lalake ang papausbong na munting buhay sa sinapupunan nya.
Hindi maiwasan ni Stephanie ang lihim na umiyak sa tuwing naiisip nya ang lalake.
Pilit nya ikinukubli ang sandaling kinakapitan sya ng kahinaan alang alang sa kanyang ina.,at sa magiging anak nya.
Heto sya ngayon at malayang pinagmamasdan ang dagat.
Heto sya ngayon sa madalas nilang upuan ng lalake.
Heto sya ngayon na nagmimistulang baliw sa paghaplos ng upuan na iyon.
Ang lihim na saksi sa kaligayahan nya sa tuwing kasama nya si Dave.
Ang lilim na iyon na pumoprotekta sa upang kinalalagyan niyon.
Ito ang nagsisilbing panabgga nilang dalawa noon sa sikat ng araw.
Mistulang parang noon...
Ang pagkakaibigan nila ang naging shield ng bawat isa sa kabila ng mahigpit na pagbawal ng ina ng lalake na maging kaibigan sya.
Tingin ng mommy nito ay madumi din sya dahil sa trabaho ng nanay nya.
Wala syang ibang sandalan...
Maliban kay Dave..
Minsan nais nyang pagsisihan ang sandaling nakalimot sila.
Kung sana hindi sya nagpadala sa bugso ng pagmamahal nya para sa lalake,maaring andito pa rin ito katabi sa upuang kinauupuan nya na ngayon ng... mag isa.
Sa isiping iyon,malayang umagos ang masaganang luha sa mga mata nya,.
Ngunit hindi sapat ang bawat agos ng luha na iyon sa paghihirap na nilalabanan nya.
Nais nya sumigaw ng ubod lakas upang mawala ang lahat ng mabigat na dalahin nya kahit sandali lang.
Isang hagulgol ang walang pag aalinlangan nyang pinakawalan.
Ano kung may makapansin sa kanya?
Ano kung pagtawanan sya?
Wala na syang nais na mangyari ngayon bukod sa mapakawalan ang sakit na iyon.
Walang sino man ang higit na makakaunawa ng bigat na iyon maliban sya.
''Dave-------''  yun lang ang tanging nasambit nya habang patuloy ang pag iyak nya.
''Steph?''  tinig iyon mula sa likuran nya.
Pamilyar iyon,
Hindi nya iniangat ang ulo nya upang tanawin ang nagmamay ari ng boses.
Natatakot sya na isa nanaman itong pakikipaglaro ng guni guni nya.
'Steph,..stop crying''      malumanay na sabi ng tinig na iyon..
Narinig na lamang ni Stephanie ang mabagal at mahinang hakbang na papalapit sa harapan nya.
Dahan dahan ang taong iyon na umupo sa tabi nya.
Parang hindi na makahinga si Stephanie.
Tama ang hinala nya.
Si Dave ang ngayon ay katabi nya.
Hindi nya alam ang gagawin,..
Dapat ba syang magalit dito?
Awayin sa biglang pagkawala?
Pero hindi iyon ang nais nya gawin sa binata,.
Gusto nya ito yakapin.
Mataimtim nyang pinamasdan ang binata .
Halatang hindi din ito nakakatulog.
Malaki ang ibingsak ng katawan nito.
Napaluha sya.
Hindi na nya napigilan ang yakapin ang binata.
Sa nakita nyang ayos ng lalake,alam nyang parte sya ng dahilan niyon
Tumugon ng yakap si Dave,at banayad nyang hinalikan si Stephanie.
Kapag daka ay dahan dahan nyang iniangat ang mukha ng dalaga upang pawiin ang bahid ng luha,
''Steph,i got the news since 2weeks from now.''
''Natakot ako,..oo!inaamin ko''
''Dami ko naging hesitation after that night.''
''Pakiramdam ko napakasalbahe ko para mag take advantage sa friendship natin''
''Nagpakalayo layo ako,pinilit ko mamuhay ng wala ka..pero ibang iba pala.''
''Hindi ako kaylanman nkadama na msaya ako na wala ka''
''Sinubukan ko lumapit,.pero what the hell is with me,natakot ako eh...ewan ko ba.''
''pero ng malaman kong buntis ka,..alam ko..akin yan at dapat lang na panagutan ko yan''   naluluhang sabi ni Dave.
Sapat na ang paliwanag na iyon ni Dave para maging malinaw kay Sephanie ang mga tanong na noon ay di nya alam ang dahilan.
Sapat na ang paliwanag ni Dave para mapanatag sya at ngumiti sa harapan ng lalakeng mahal na mahal nya.
''Tama na,andito ka na.yun ang mahalaga.''   sambit ni Stehanie habang marahan nyang kinuha ang kamay ng binata papunta sa sinapupunan nya.
''Soon,your going to be a dad.''   malambing na sabi ni Stephanie
''I know.but one more thing i dont wanna missed to say sa harapan mo ngyon Steph.'' sabi ng binata
''Ano iyon?''   tanong ni Stephanie
'' ------------------------------- mahal kita''   halos pabulong na sabi nito sa dalaga.
CHAPTER 8:
Wala nang mapagsidlan ng ligaya si Steph sa narinig nyang iyon mula ky Dave.
Muli ay lumuluha sya,ngunit hindi ito katulad ng nagdaang mga luha nya.
Nakakasisisguro syang ang bawat luha na mabilis na dumadaloy sa mga pisngi nya ngayon...ay luha ng kaligayahan.
Uwi na tayo.   yaya ni Dave habang malambing nitong inakbayan si Steph.
Gumagabi na,..    patuloy ng binata
Saan tayo uuwi?    nalilitong tanong ng dalaga sa binata.
Saan pa edi sa bahay namin,..;pero dadaan muna tayo sa bahay ninyo para maayos kong maipagpaalam kay tita na sa bahay na namin uuwi ang asawa ko,..sana lang maintindihan nya yun BABE... nakangiting sa bi ni Dave.
Parang kiniliti ang puso ni Stephanie,.
Ngayon lang kasi nito tinawag ni Dave ng BABE...
Madami ng nagdaang babae sa buhay ni Dave,hindi iyon lingid sa kaalaman nya.
Ang iba ay lantarang pinaasa lamangg binata.
Ang iba ay pinaluha lang nya.
Wala syang matandaang sineryoso ng binata.
Nabansagan pa nga ito noon na chikboy dahil halos buwan buwan ay iba ang kasama nyang babae.
At ngayon,..tinatawag sya nitong Babe?
Bigla sya natakot...
Pano kung ganon din ang gawin ni Dave sa kanya?
Pano kung next month mag bago sya.?
Sa di malamang dahilan ,parang nabasa ni Dave ang nasa  isip ni  Stephanie
Dahan dahan na inangat ng lalake ang pisngi ni Stephanie at ingat na ingat itong humalik sa labi ng dalaga.
''Mahal kita..noon pa''
''Natakot lang siguro ako na isugal ang pagkakaibigan natin,pero ngayon handa ko ng ipasigawan sa  mundo...Si Stephanie ang babaeng gusto ko na makasama sa pagtanda ko..''  nakangiting sabi nito sa dalaga
''Kaya halika  na,..umuwi na tayo...namiss kita,..at magbabayad ako ng utang sayo eh..''   pilyong biro ni Dave kay Stephanie.
----SA BAHAY NINA STEPHANIE--
So ganun na lang ba yun Steph?    himig tampo sa tanong ng ina nito kay Stephanie.
Ilang gabi ka umiiyak dahil sa biglang pagkawala nya di ba?    naiinis na tanong ng ina nito sa kanya
Tita alam ko po malaki po ang pagkakamali ko sa nangyari.
Madami po ako pinag isipan at masiguro bago ako humarap kay Steph at sainyo...ibigay nyo po sana uli ang tiwala nyo at makakaasa po kayo na this time, iingatan ko anak nyo.....-----ang magiging asawa ko.''  pagpapakumbabang sabi ni Dave sa ina ni Steph.
Pano ang mga magulang mo?
Alam ko na di nila gusto si Steph na maging kaibigan mo dahil sa estado ng pamumuhay namin.
Hindi lingid sa akin ang pandidiri ng nanay mo sa uri ng pinangbuhay ko sa anak ko? matapang na sabi ng nanay ng dalaga sa kausap nyang si Dave
''Tita,..ako po ang pakikisamahan ni Steph.''
''Inaamin ko po na ganon nga si mommy,..pero umaasa ako na matatanggap nya din ang lahat,..nayon pa na magkaka apo na sya.  paliwanag ni Dave
''Anong desisyon mo anak''   baling na tanong ng nanay nito sa kanya
Walang gustong lumabas na letra sa bibig ng  dalaga.
Ayaw nya iwan ang ina nya na naging sandalan nya at buong pagmamahal na umintindi bsa kanya habang wala si Dave.
Pero gusto nyang sumama sa magoiging asawa nya.
Gusto nyang wag na ito muling mawala pa.
Kailangan sya ng aanak nya.
Hindi nya naranasan ang magkaroon ng ama,.at ayaw nyang ganun din ang magiging anak nya.
Para syang iniipit sa dalawang malalaking bato.
''Anak,wag mo isipin na mag iisa ako.''
''Kya ko pa ang sarili ko,..isipin mo ang makakabuti sayo''  naiiyak na sabi ng nanay nito
''Ma----''   napapaiyak na ding sabi ni Stephanie sa ina nito
''Anak,kaya mo ba harapin ang buhay mo sa ibang bahay kasama ang asawa mo?  tanong nito
''Ma--''  halos naninikip na sambit ng dalaga
''Anak oo o hindi lang ang isagot mo...ano't ano man ang isagot mo,..makakasa kang nasa likod mo lang ako..---walang mababago dun anak pa din kita,at nanay mo pa din ako''   sabi ng nanay nito
Sapat na ang narinig nya sa kanyang ina para mapanatag sya.
''Nag aantay ako ng isasagot mo anak''  muling tanon ng ina nito sa kanya.
Hinawakan ni Dave ang palad ng dalaga,.hudyat iyon na maging ang lalake ay handang irespeto ang anu mang magiging desisyon nya,.
''opo ma''   maikling sagot ng dalaga.
''Ngumiti ang nanay nito..pigil man ang ngiti nito subalit mababanaag sa mga mata nito na naiintindihan nya ang anak
''Okay..''
''Dave....ingatan mo anak ko at magiging apo ko ha''   bilin nito sa binata
''Opo tia''    sagot ng binata
''mama na din itawag mo sakin,...lahat ng makakapagpasaya sa anak ko,..wala akong gagawin na ikalulungkot nya,..wag lang syang papaiyakin at sasaktan Dave,..----prinsesa ko yan eh.     napapaluhang sabi nito sa lalake
''opo---ma''
Yun lang at niyakap na ng dalawa ang ina.
CHAPTER 9:
Sa bahay nina Dave ang diretso nila matapos nilang mag paalam sa mama ni Stephanie.
Di na nagulat si Stephanie sa reaksyon ng mommy ng binata.
''Whats wrong with you Dave?''
''Pinag aral kita,...i even let you play around the girls kasi i trust you na alam mo ang ginagawa mo''
''And of all people iho,bat ang babaeng yan pa ang inanakan mo!''    galit na sambit ng ina ni Dave sa anak
Halos mawalan si Stephanie ng hininga sa lantarang di pagkakagusto ng ina ng lalake sa kanya.
Parang gusto na nya ihakbang ang mga paa nya palayo sa mag ina na noon ay nagtatalo sa harapan nya.
''Ma,why cant you accept it,magkakaapo ka na'''   sabi ni Dave sa ina
''Apo?...kanino?..sa babaeng yan na kung san lupalop nanggaling.?  mataray na sabi ng ina ng lalake habang tiim bagang na tinitigan si Stephanie.
Hindi kaya ni Stephanie na harapin ang maalab na mata ng magiging byenan nya.
Kaya minarapat na lamang nitong yumuko.at umiyak ng tahimik
Dahan dahan na lumapit ang galit na ina ni Dave sa dalagang magiging ina na.
''Hoy babae,..sigurado ka bang sa anak ko ang pinagbubuntis mo?  deretsang tanong nito kay Stephanie
''Ma! ''  pasigaw na singit ni Dave sa sinabi nito kay Stephanie
''Kelan ka pa natutong sigawan ako Dave?''tanong ng ina nito sa kanya
''Ma,please lang po..kung mahal nyo ako,tatanggapin nyo ang magiging asawa ko at ang magiging anak ko na maging parte ng pamilyang to...dahil kung di mo kaya,..kahit mahirap man..nanaisin kong umalis dito''   may bantang pananakot ni Dave sa ina nito.
Yun lang ay sapat na para kay Stephanie na wag bumitiw sa lalake.
Alam nito kung gano kamahal ni Dave ang ina ..at sa narinig nya mula sa lalake ay labis ng nagbigay sa kanya ng saya.
''Kaya mo ako iwan dahil sa babaeng ito Dave?   may himig tampo na sabi ng ina nito sa binata.
''Ma,..mahal kita you know that,..pero mahal ko din si Stephanie. sabi ni Dave sa ina
''Please ma,accept her''  halos nagmamakaawang sabi ni Dave dito
Inangat ni Stephanie ang mukha nito at napadako ang tingin nito sa ina ng lalake.
May kung anong ngisi syang nakita sa likod ng ngiti ng ina ni Dave.
Sya namang lapit ng ina nito sa kanya na wari ay maamong tupa.
''Ano pa nga ba magagawa ko,tao lang ako iha at nabigla ako sa balita nyong dalawa.''
''Madami pa ako pangarap para sa anak ko,pero nangyai na ang nangyari.''
''Kesa mawala at ilayo mo ang anak ko sa akin..mapapakumbaba ako at tatanggapin ka sa pamliya namin''   mahabang sabi nito kay Stephanie
Sabay dahan dahan na niyakap ang dalaga.
Idinikit nito ang bibig sa earlobe ni Stephanie at pasimpleng bumulong sa dalaga.
''I dont like you bitch,i will make your staying here as a hell..tandaan mo yan'' sabay ngiti nito ng ubod tamis sa dalaga
Tinayuan ng balahibo si Stephanie,..parang isang mangkukulam ang biglang nagbalat kayo.
Maaninag na nya ang kahihinatnan ng buhay nya kasama sa iisang bubong ang nanay ng lalakeng mahal nya.
''Your the best talaga ma''   natutuwang sabi ng binata.
''  I do everything sayo iho,ngayn na magiging ama ka na,nakahanda ako umalalay sainyo..'' nakangitig sabi nito sa anak.
LUMIPAS NG MABILIS ANG PANAHON..
Ngayon ay halos nasa apat na buwan na ang nasa sinapupunan nya.
Nasa katamtamang laki na ang tiyan nya.
Hindi naging madali kay Stephanie ang pagtira nya sa bahay ng nanay ng asawa nya.
Sa tuwing nasa bahay si Dave,isang buthing ina ang maskara ng nanay nito.
Pero kung aalis na ang asawa nito..katumbas ng isang impyerno ang bahay na iyon sa kanya.
Nagiging langit lang iyon dahil naroon ang asawa nya.
Wala syang lakas ng loob na sabihin sa nanay nito ang nangyayari sa kanya sa bahay ni Dave.
Nakatitiyak kasi sya na mag aalala ang ina nito.
At kilala nya ang nanay nya,pag nalaman nito ang pang aapi sa kanya ng nanay ni Dave,baka sumugod iyon at awayin ang nanay ng lalake,at pag minalas,..baka iuwi na sya nito sa kanila at tuluyan ng ilayo sa lalake.
Hanggang nayon kasi ay nagtatanong pa din ang ina nito bakit hindi pa inaayos ang kasal nila ni Dave?
Kung ano ano na nga ang idinahilan nya sa ina para lang wag na itong mangulit.
Naiintindihan naman nya ang ina sa pangungulit nito kung kelan ba sya pakakasalan ng lalake,..
Pero ayaw nya kasi bigyan ng pressure at isipin si Dave.
At isa pa,gusto nyang magkusa ang lalake na alukin sya ng kasal.
Minsan aaminin nya talaga sa sarili na napapaiyak na sya minsan sa sama ng loob.
Dahil kahit pakunwari o biro tungkol sa kasal ay di ginawa ng lalake.
Pero sa tuwing naglalambing si Dave,.
Nararamdaman nyang mahal sya ng lalake
At kung may bagay na di nya marahil marinig sa lalake sa ngayon,..
Handa sya mag hintay,..after all hindi naman batayan ang papel para magbago ang labis nyang pagmamahal sa asawa.
''----  Stepahanie!!!!!''   malakas na tawag iyon ng nanay ni Dave