KAHAPON
Ni Rhea Hernandez
Pinoy poems
Kay lungkot lingunin ang kahapon
Maalala mo ang magagandang pag kakataon
Mga nag yari sa buhay na pinagdaanan mo noon
Sa gunita na lang masarap balikbalikan ngayon
Madalas mong itanong bakit tayo ganito ngayon?
Kay ganda ng ating pinagsamahan simula noon
Mga ligayang lumipas saan na nga ba pumaroon
Bakit bakas ng pag susuyuan na lang ang naroon.
Ang buong akala ko noon walang dapit hapon
Sa pag iibigan di akalain dumating ang panahon
Na kinatatakutan ko noon mawala ka at maglimayon
Sisikat pa ba ang bukang liwayway sa buhay ko ngayon
Bakit kay hirap balikan ang mga araw na masasaya
Maibabalik pa ba ang dating kahapon pagsasama
Mga ngiti sa labi at kislap ng mga mata biglang nawala
Ang buhay ko dina tulad ng dating masaya sa tuwina
Bakit nga ba kay ilap makamtam ang tunay na ligaya
Wala na bang paraan para umasam ng kaunting pag asa
Ang mga pag sisikap ginawa para sa magandang umaga
Pero sadya kay daming balakid ang maging maligaya
Anu ba ang naging kasalanan at iyong kinalimutan
Ang mga masasayang kahapon kay sarap balikan
Kay dami na nating pinagsaluhan ating nakaraan
Mga gunitang na siya pinagdaanan atin samahan
Ang buhay ko sa iyo lang umikot noon at kasalukuyan
Bakit hindi mo ako tinuruang malayo ng tuluyan
Bakit kinakailangan saktan mo ang pusong sugatan
Bakit kay daming tanong nitong pusong luhaan
Hindi ako mabubuhay kung mawawala ka ng tuluyan
Ngayon batid mo na huwag mo sanang pag tawanan
Mga pag yayakapan aking itong kinasasabikan
Matitikman ko pa ba na ikaw aking mahawakan
Isa na lang itong malungkot na kahapon sa buhay
Mga alala sa gunita ko na lang laging dumadaloy
Mga hinaing ng kahapon sa puso’t isipan nanaghoy
Buhat noong mawalay ang buhay naging malumbay
Copyright by Rhea Hernandez 4/11/12
No comments:
Post a Comment